28.4.22

«Σας νικήσαμε τέρατα!» Η θρυλική μάχη τριών αντιστασιακών νέων, που αντιμετώπισαν δύο λόχους ταγματασφαλίτων στον Υμηττό

 



Την άνοιξη του 1944 η Αθήνα συγκλονίζεται από σφοδρές μάχες μεταξύ Γερμανών, ταγμάτων ασφαλείας και του ΕΛΑΣ, ο οποίος αμφισβητεί πλέον ανοικτά την εξουσία των αρχών κατοχής στις γειτονιές της πρωτεύουσας. Τα ξημερώματα της 28ης Απριλίου, δύο λόχοι ταγματασφαλιτών με βαρύ οπλισμό, περικύκλωσαν ένα μικρό σπίτι επί της οδού Αγρέων στον Υμηττό για το οποίο υπήρχαν πληροφορίες πως ήταν «γιάφκα» ΕΛΑΣιτών. Οι πληροφορίες τους ήταν σωστές. Το σπίτι χρησίμευε ως αποθήκη οπλισμού του ΙΙ Τάγματος Βύρωνα-Γούβας του ΕΛΑΣ. Το προηγούμενο βράδυ είχαν καταλύσει  εκεί τρεις μαχητές, ο Δημήτρης Αυγέρης, ο Θάνος Κιοκμενίδης και ο Κώστας Φολτόπουλος. Αποφάσισαν να αντισταθούν χρησιμοποιώντας τα όπλα της αποθήκης.


Η μάχη άρχισε  λίγο πριν τις 08.00. Οι ταγματασφαλίτες «ράντισαν» το σπίτι με πυρά βαρέων πολυβόλων και βλήματα όλμων. Στη συνέχεια προσπάθησαν να προωθηθούν. Οι αμυνόμενοι όμως, απάντησαν με ανασχετικά πυρά και ρίψη χειροβομβίδων. Κάθε προσπάθεια των πολιορκητών να πλησιάσουν πνιγόταν στο αίμα. Η μάχη συνεχιζόταν άγρια όταν ο Φολτόπουλος χτυπήθηκε θανάσιμα. Οι άλλοι δύο μαχητές συνέχισαν να μάχονται με μεγαλύτερο πείσμα. Οι όλμοι κατέστρεψαν την οροφή του σπιτιού, ενώ το πάτωμα πήρε φωτιά. Τα πυρομαχικά των ανταρτών έφταναν στο τέλος τους. Τότε άρχισαν να καταστρέφουν τον οπλισμό για να μην πέσει στα χέρια των εχθρών. Ξαφνικά ο Κιοκμενίδης έπεσε νεκρός. Ο Αυγέρης συνέχισε να αμύνεται λυσσασμένα, σύντομα όμως τραυματίστηκε. Κατά τις 15.30, σύμφωνα με μαρτυρίες γειτόνων, ο μαχητής του ΕΛΑΣ επιχείρησε έξοδο αυτοκτονίας. Βγήκε έξω πυροβολώντας και φωνάζοντας «σας νικήσαμε τέρατα». Μια ριπή τον έριξε νεκρό. Οι ταγματασφαλίτες όρμησαν στο σπίτι να συλλάβουν και άλλους αντάρτες. Θεωρούσαν ότι βρίσκονταν εκεί δεκάδες. Τότε συνειδητοποίησαν ότι είχαν εμπλακεί σε μάχη επτά ωρών με τρείς μόνο αντιπάλους. Μια μάχη την οποία πλήρωσαν με δεκάδες νεκρούς.



Ο 84χρονος σήμερα ΕΠΟΝιτης, Πέτρος Μπουρδουκούτας έχει δημιουργήσει βιβλιοθήκη στο «Κάστρο του Υμηττού» Η ηρωική θυσία των τριών ΕΛΑΣιτών αποτέλεσε μια από τις πιο λαμπρές σελίδες δόξας της Εθνικής Αντίστασης η οποία δυστυχώς, όπως και πολλές άλλες, παραμένει άγνωστη στην Αθήνα, την πόλη που «καταπίνει» την ιστορική μνήμη.   Νίκος Γιαννόπουλος ιστορικός Με αυτούς τους στίχους κατέγραψε η ποιήτρια της Εθνικής μας Αντίστασης Σοφία Μαυροειδή – Παπαδάκη, δέκα μόλις μέρες μετά τη θυσία τους, τη νίκη των τριών νεολαίων της ΕΠΟΝ ενάντια στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους προδότες-συνεργάτες τους: ΣΑΝ ΘΡΥΛΟΣ Κάστρο δεν ήταν, ένα σπίτι απλό βαμμένο απ’ τα συνθήματα του αγώνα σαν όλα τ’ άλλα εκεί στον Υμηττό. Μα τ’ όρισε η τύχη προμαχώνα. Κάστρο δεν ήταν, μ’ άντεξε σαν Κάστρο. Ολάκερη μια μέρα και βωμός υψώθηκε κι ολόκληρο σαν άστρο στην αίγλη του το πήρεν ο ουρανός Τρία παιδιά, τρεις νέοι, τρεις επονίτες ήταν οι μόνοι άξιοι του φρουροί και γύρω ένα φουσάτο γκεσταμπίδες, τσολιάδες, καστροπάρτες Γερμανοί. Κι όταν το γέρμα του ήλιου οι αντρειωμένοι σιγήσαν πια κι αυτοί, χωρίς πνοή προχώρησαν αργά, δειλά, σκιαγμένοι οι πολιορκητές μες στη σιγή. Σωρό τα πτώματα έλεγαν θα βρούνε και βρήκαν μόνον τρία νεκρά παιδιά. Κατάπληκτοι τα βλέπουν κι απορούνε πούθε έβγαινε μια τέτοια λεβεντιά. Πούθε έβγαινε; Απ’ τα Νιάτα απ’ τη θυσία, τάχεν η ΕΠΟΝ γεννήσει η ηρωική να ξαναγράψουν μια παλιά ιστορία σε νέα σελίδα ακόμα πιο λαμπρή. Στο Κούγκι τώρα και στ’ Αρκάδι, το σπίτι – Κάστρο στέκεται ιερό. Κι οι τρεις λεβέντες λάμπουν κάθε βράδυ τρίδυμα αστέρια εκεί στον Υμηττό.

Πηγή: Kar.Org



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.