Σκηνές εγκατάλειψης. Το ΚΥΤ της Μόριας, είναι υπό διάλυση, με ελάχιστο προσωπικό, που δεν καλύπτει τις ανάγκες. Οι οκτάμηνες συμβάσεις των εργαζόμενων του ΚΥΤ μπορεί να παρατάθηκαν στα τέλη Ιανουαρίου, όμως μέχρι και σήμερα οι εργαζόμενοι δεν έχουν κληθεί να αναλάβουν τα καθήκοντά τους.
Το κράτος είναι ανύπαρκτο. Η Μόρια έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της.
«Στο ΠΡΟΚΕΚΑ (φυλακή του ΚΥΤ) δεν είχαν μια γουλιά νερό να πιούν. Σε πτέρυγα ανηλίκων δεν υπάρχει ένας άνθρωπος να λειτουργήσει τα πλυντήρια και να μοιράσει σαμπουάν. Μετά τη φωτιά, οι πρόσφυγες που έχασαν τα σπίτια τους μέσα στο ΚΥΤ, δεν είχαν πού να περάσουν τη νύχτα. Τελικά κοντινή δομή δέχτηκε να τους «φιλοξενήσει.«, αναφέρει κάτοικος που συνεχίζει να δείχνει αλληλεγγύη.
Τα αποτελέσματα είναι εμφανή στον ελαιώνα της Μόριας, από την αποχώρηση των ΜΚΟ. Οι ελλείψεις είναι μεγάλες.
Οι περισσότεροι υπάλληλοι έχουν αποχωρήσει (είτε λόγω του φόβου μεταφοράς του ιού μέσα στο ΚΥΤ, είτε λόγω του φόβου μήπως κολλήσουν οι ίδιοι). Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι και σήμερα επιβεβαιωμένο κρούσμα από τον καταυλισμό των προσφύγων δεν υπάρχει.
Αν όμως υπάρξει, πράγμα πολύ πιθανόν να συμβεί τις επόμενες μέρες ή και ώρες, τότε θα ζήσουμε όλοι μία τραγωδία.
Υπάρχει άμεση ανάγκη να στηθεί ιατρείο και χώρος νοσηλείας δίπλα στον ελαιώνα. (Το νοσοκομείο Μυτιλήνης τι να πρωτοκαλύψει;) Όμως, η κυβέρνηση δεν πρόκειται ούτε να το στήσει, ούτε να το στελεχώσει. Το μόνο που κάνει είναι να εξαφανίζει την είδηση από τα ΜΜΕ. Η Μόρια δεν υπάρχει, έχει εξαφανιστεί πάλι από τα δελτία ειδήσεων. Υπάρχει μόνο για μας.
Σήμερα, πάνω από 20.000 πρόσφυγες και 900 ασυνόδευτοι ανήλικοι, παραμένουν στον χώρο, χωρίς πρόσβαση σε ένδυση, ιατρικές υπηρεσίες, χωρίς νερό, χωρίς τουαλέτες.
Η κυβέρνηση, εγκαταλείποντας τον προσφυγικό καταυλισμό της Μόριας, εγκατέλειψε ένα ολόκληρο νησί. Η μεταφορά των εγκλωβισμένων στην ηπειρωτική Ελλάδα, παρά τις πιέσεις της τοπικής κοινωνίας, δεν έγινε. Και ούτε διαφαίνεται να υπάρχει και πρόθεση να γίνει. Η κυβέρνηση εφάρμοσε το σχέδιο της με απόλυτη επιτυχία. Προς το παρόν. Η πολιτική της Ευρώπης και η πολιτική της Ελλάδας είναι ο περιορισμός των προσφύγων σε συγκεκριμένες περιοχές. Το θάψιμο τους.
Χτες κάηκε ένα παιδάκι. Ο κύριος Μηταράκης εξέφρασε τα ειλικρινή του συλλυπητήρια. Προσπαθούν να το παίξουν άνετοι κι ότι αυτοί δεν έχουν ευθύνες για ό,τι συνέβη μέχρι τώρα και ό,τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Υπονοούν ότι εμείς φταίμε, διότι δεν τους αφήσαμε να υλοποιήσουν το μεγαλόπνοο σχέδιο τους για τις κλειστές δομές-φυλακές….
Εμείς είμαστε εδώ. Παρόντες στις επαναλαμβανόμενες τραγωδίες μιας απάνθρωπης πολιτικής, που δεν σέβεται τον άνθρωπο, ούτε τον Λέσβιο, ούτε τον ξένο, εκτίοντας την κοινή μας κάθειρξη, προσπαθώντας να παραμείνουμε πάνω απ’όλα άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.