3.10.19

Η Φεριντέ από το Αφγανιστάν κάηκε ζωντανή στη Μόρια…


Ένα απόγευμα κάηκε ζωντανή περιμένοντας. Τι δεν έμαθε ποτέ. Γλύτωσε από 40 χρόνια πολέμους και κάηκε ζωντανή στη Μόρια. Δεν είχε προσφυγικό προφίλ λέει, ήταν οικονομική μετανάστρια, κάηκε ζωντανή γιατί 40 χρόνια σε πόλεμο δε φτάναν.


Φεριντέ Ταγίκ ετών 49. Πάει να πει γεννήθηκε το 1970. Οι παππούδες της, αυτοί που έλεγε παππούδες στη γειτονιά, τη μεγάλωσαν μιλώντας της για τον τρίτο αγγλο - αφγανικό πόλεμο, το 1919 όταν λέει οι Αφγανοί νικήσαν την κοσμοκράτειρα Μεγάλη Βρετανία και κέρδισαν την ανεξαρτησία τους.
Ήταν τριών χρονών η Φεριντέ, το 1973 όταν ανατράπηκε η μοναρχία και τη διακυβέρνηση ανάλαβε το καθεστώς Νταούντ. Το 1978 ανατράπηκε κι αυτό και την εξουσία ανάλαβε το φιλοσοβιετικό καθεστώς Ταράκι. Ήταν 1980 όταν η Φεριντέ ήταν κορίτσι 10 ετών κι ανατράπηκε και αυτό.
Ακολούθησε η εγκατάσταση νέου φιλοσοβιετικού καθεστώτος η κατάληψη της χώρας από στρατεύματα της ΕΣΣΔ, οι συγκρούσεις με τους Μουτζαχεντίν που υποστήριζαν οι ΗΠΑ, το Πακιστάν, η Κίνα, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία.
Η Φεριντέ άρχισε να τρέχει για να σωθεί…
Αλλά η Ελλάδα ήταν μακριά. Που να μάθουμε εμείς για τη Φεριτνέ; Γιατί να μάθουμε εμείς για τη Φεριντέ;
Οι Σοβιετικοί το 1989, 19 χρονών ήταν η Φεριντέ, αποχωρούν από το Αφγανιστάν. Είναι η ώρα των Ταλιμπάν. Η ώρα της μπούργκας, η ώρα που η Φεριντέ δεν ξερει πια ούτε πού είναι ούτε τι είναι. Απλά τρέχει να σωθεί. Αλλά το Αφγανιστάν είναι μακριά. Που να μάθουμε εμείς για το Αφγανιστάν;
Και γιατί να μάθουμε εμείς για το Αφγανιστάν; Φτάνει που ξέραν όλοι οι κολοσσοί του κόσμου που πότε με τον έναν και πότε με τον άλλο πολέμαρχο έκαναν τη Φεριντέ να τρέχει. Κι αυτοί κερδίζαν. Από τα πετρέλαια, από τη θέση της χώρας, από τη διακίνηση του οπίου, από τα όπλα που πουλάγαν σε όλη τη γειτονιά και όχι μόνο…
Κι η Φεριντέ έτρεχε…
Το 2001 οι Ταλιμπάν ανατίναξαν δύο γιγάντια σκαλισμένα στο βράχο αγάλματα του Βούδα στην περιοχή Μπαμιγιάν. Οποίο έγκλημα σε βάρος του ανθρωπίνου πολιτισμού. Κι ύστερα γίναν οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Οι ΗΠΑ, η Βρετανία και συμμαχικές δυνάμεις ανέλαβαν στρατιωτική δράση και ανέτρεψαν το καθεστώς των Ταλιμπάν. Με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στη χώρα εγκαταστάθηκε διεθνής στρατιωτική δύναμη, τη διοίκηση της οποίας ανέλαβε το 2003 το NATO. Μαζί και στρατός από την Ελλάδα.
Κάποιοι εδώ στην Ελλάδα μάθανε πού ήταν αυτό το Αφγανιστάν.
Η Φεριντέ όμως έτρεχε να σωθεί….
Το 2004, 34 χρονών ήταν πια η Φεριντέ, γίναν λέει εκλογές και πρόεδρος εκλέχτηκε ο Χαμίντ Καρζάι. Στα βουνά οι Ταλιμπάν συνέχισαν τη δράση τους;. Η Φεριντέ πότε εδώ και πότε εκεί να σωθεί…. Να ζήσει.
Εμείς εδώ δεν ξέραμε τη Φεριντέ μα ξέραμε πως έπεσε ο τύραννος Μπιν Λάντεν και πανηγυρίζαμε που εκλέχτηκε ένας σαν εμάς… Πώς είμαστε εμείς;
Εκατομμύρια Αφγανοί πρόσφυγες εγκατέλειψαν τη χώρα. Να ξεφύγουν από τους Στρατούς του κόσμου. Του κόσμου όλου. Τους τρελούς Ισλαμιστές του κόσμου. Του κόσμου όλου.
Κι εμείς που δεν ξέραμε τη Φεριντέ πανηγυρίζαμε…. Που έπεσαν οι Μπιν Λάντηδες, οι Κατάφηδες, οι Σαντάμηδες, οι…. οι…
Η Φεριντέ 49 χρόνια κουράστηκε να ζει στην ανέχεια και στον πόλεμο. 40 χρόνια πόλεμος… Πήρε των οματιών της κι ότι είχε… Δε μάθαμε τι είχε. Παιδιά γονείς, δε ξέρω να σας πω.
Θα πήγαινε λέει εκεί απ’ όπου έρχονται στην πατρίδα της οι Στρατοί…
Κι ένα πρωί πέρασε πάνω σε μια πλαστικιά βάρκα στη Λέσβο. Στη Μόρια.
Ένα απόγευμα κάηκε ζωντανή περιμένοντας. Τι δεν έμαθε ποτέ.
Φεριντέ Ταγίκ ετών 49. Γλύτωσε από 40 χρόνια πολέμους και κάηκε ζωντανή στη Μόρια. Δεν είχε προσφυγικό προφίλ λέει, ήταν οικονομική μετανάστρια, κάηκε ζωντανή γιατί 40 χρόνια σε πόλεμο δε φτάναν.
Σε ένα ψυγείο νεκροτομείο ξεκουράζονται τα αποκαΐδια της. Κανείς δε θα μάθει μηδέ που την παραχώσαν.

Γράφει: Στρατής Μπαλάσκας

2 σχόλια:

  1. Μια νύξη για κάτι αρνητικό που είδα/διάβασα.

    Για μια αδελφοποίηση των οργανωμένων του Ολυμπιακού

    με Χριστιανοφασίστες οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα και αυτής της επαλήθευσης της αγάπης τους που έγινε πριν κάποιες ημέρες στο γήπεδο του Ερυθρού Αστέρα.

    'Ενα παλιότερο κείμενο κάποιων:

    Τίτλος

    Orthodox…tigers? Τους «φορείς» του εθνικιστικού κλίματος οργάνωσε ο διαβόητος Arkan. Μάλιστα ήταν και εκείνος ο οποίος επέλεξε την μετονομασία σε «Delije» (γενναίοι), των έως τότε (αυτό)αποκαλούμενων «Γύφτων» του «Μαρακανά».

    24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011

    Στον 3ο αγώνα με τον Παναθηναϊκό, αυτόν που έγινε στο ΣΕΦ, πήγα με φίλους. Απέναντι, ένα τεράστιο πανό στα Σερβικά και –ευτυχώς- ένας από την παρέα ήξερε κάτι λίγα και προσπάθησε να το μεταφράσει και για μας τους υπολοίπους: «Hκαρδιά των ηρώων ζει για πάντα» ή κάτι τέτοιο θα το μετέφραζα παιδιά…. Ποιών ηρώων ρε; Έχει γούστο να εννοούν τον Μλάντιτς (μόλις είχε συλληφθεί)! Δεν ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα Σέρβικα πανό στο ΣΕΦ ή το Καραϊσκάκη. Συνήθως όμως ήταν οπαδικά και αναφέρονταν στη σχέση «αδελφοποίησης», όπως την αποκαλούν, μεταξύ των φανατικών οπαδών του Ερυθρού Αστέρα «Delije» (γενναίοι), και των δικών μας εδώ, της Θύρας 7: τα περίφημα “OrthodoxBrothers” (λες και οι οπαδοί της …Παρτιζάν ή του …ΠΑΟ και του ΠΑΟΚ είναι… καθολικοί ή μουσουλμάνοι! Ή λες και ο Ολυμπιακός ή ο Ερυθρός Αστέρας είναι «θρησκευτικά κλαμπ» με αποκλειστικά «ορθοδόξους» φιλάθλους…). Ετούτο όμως το πανό δεν ήταν οπαδικό, ήταν πολιτικό και –μαζί με άλλο ένα τουλάχιστον πανό που αν δεν κάνω λάθος είχα δει στο ματς με τη Ρεάλ στο ΣΕΦ και αναφέρονταν στον επίσης εθνικιστή IvaneBogdanov- κατά τη γνώμη μου, ήταν και επικίνδυνο. Η σχέση μεταξύ των συγκεκριμένων γκρουπ φανατικών οπαδών Ολυμπιακού και Ερυθρού Αστέρα δεν είναι καινούρια. Ξεκίνησε το 1986 με αφορμή ένα αγώνα μεταξύ του ΠΑΟ και του Ερυθρού Αστέρα στο ΟΑΚΑ, στον οποίο βρέθηκαν και οπαδοί του Ολυμπιακού για να υποστηρίξουν τους Γιουγκοσλάβους, ακόμα τότε, ενάντια στον «κοινό εχθρό». Η σχέση αυτή ενισχύθηκε και στη ρεβάνς, με μέλη της Θύρας 7 να ταξιδεύουν στο Βελιγράδι, αλλά και τα επόμενα χρόνια με αμοιβαίες επισκέψεις στο «Μαρακανά» και το Καραϊσκάκη, το ΟΑΚAή τη Ριζούπολη, όπου αγωνίστηκε κατά καιρούς ο Ολυμπιακός. Στο προσκήνιο όμως, η σχέση αυτή επανήλθε πρόσφατα, με μέσο διάδοσης συγκεκριμένη μερίδα του Ολυμπιακού Τύπου, η οποία και ανέλαβε να την προπαγανδίσει.

    Έκτοτε, οι επισκέψεις των «Delije» στον Πειραιά γίνονται «πρωτοσέλιδα», ενώ φανέλες του Ερυθρού Αστέρα αλλά και μπλουζάκια «Θύρα 7- Delije– OrthodoxBrothers» άρχισαν να εμφανίζονται όλο και πιο συχνά στο Καραϊσκάκη και το ΣΕΦ. Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτό, ούτε ότι μερίδα οπαδών και τύπου αποφάσισαν ξαφνικά να εξασκηθούν στην «οπαδική διπλωματία». Το πρόβλημα παίρνει ανησυχητικές προεκτάσεις όταν «εντέχνως» λαμβάνει πολιτική διάσταση, ειδικότερα όταν ο Σερβικός εθνικιστικό-θρησκευτικός φανατισμός βρίσκει εκφραστές στον Πειραιά – με πρόσχημα την «αδελφοποίηση» των «OrthodoxBrothers» . Σύμφωνα με σχετικό αφιέρωμα της εφημερίδας «Γαύρος», τα συνεκτικά στοιχεία τα οποία αντιλαμβάνονται τα μέλη της Θύρας 7 και των Delijeείναι …τα κοινά χρώματα (!), η κοινή …θρησκεία( ; ) , συν το γεγονός ότι οι δυο ομάδες αποτελούν τις λαοφιλέστερες στις χώρες τους και έχουν κατακτήσει και τους περισσότερους τίτλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 2.
    Εκείνο όμως που οι εμπνευστές αυτής της αδελφοποίησης δεν μας αναφέρουν, είτε από άγνοια, είτε από επιλογή, είναι το γεγονός ότι τα «Ορθόδοξα αδέρφια» τους, οι Delije, υπήρξαν (και προφανώς παραμένουν) ένα από τα βασικότερα μέσα διάδοσης του Σερβικού εθνικισμού, καθώς και «πηγή» από την οποία αντλούσε ο διαβόητος Arkan τις επίσης διαβόητες «Τίγρεις» του κατά τη διάρκεια του Γιουγκοσλαβικού εμφυλίου. Οι «Delije» λοιπόν, ονομασία μάλιστα την οποία επέλεξε ο ίδιος ο Arkan, έγιναν οι «στρατολόγοι» ενός από τους πιο διαβόητους εγκληματίες των Βαλκανίων, στο όνομα –και τότε- της Ορθοδοξίας και του Σερβικού εθνικισμού. Μάλιστα, ο χαρακτηριστικός χαιρετισμός με τα τρία δάχτυλα που υιοθετούν οι οπαδοί (και ορισμένοι παίχτες) του Ερυθρού Αστέρα, υπήρξε επίσης σύμβολο του Σερβικού Εθνικισμού και συχνά –όπως αναφέρει και ο FranklinFoerστο βιβλίο του “HowSoccerExplainstheWorld”- ήταν και η χειρονομία στην οποία εξαναγκάζονταν να προβούν Κροάτες και Βόσνιοι πριν το βιασμό, ή την εκτέλεσή τους από Σερβικές παραστρατιωτικές ομάδες. Το γήπεδο του Ερυθρού Αστέρα μάλιστα, ήδη από τα τελευταία χρόνια της Γιουγκοσλαβίας είχε μετατραπεί σε πεδίο έκφρασης του Σερβικού εθνικισμού (όπως αντίστοιχα το Καμπ Νου του Καταλανικού στα χρόνια του Φράνκο, αλλά και σήμερα ακόμα), ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που εμφανίζονταν πανό με Σέρβο-ορθοδόξους Αγίους (!), ή συνθήματα του τύπου «Η Σερβία δεν είναι Γιουγκοσλαβία» στο «Μαρακανά». Τους «φορείς» αυτού του εθνικιστικού κλίματος ανέλαβε να οργανώσει ο διαβόητος Arkan. Μάλιστα ήταν και εκείνος ο οποίος επέλεξε την μετονομασία σε «Delije»(γενναίοι), των έως τότε (αυτό)αποκαλούμενων «Γύφτων» του «Μαρακανά», τους «στρατιωτικοποίησε» καθιερώνοντας επίσης το «ξυρισμένο κεφάλι» και την αποχή από το ποτό, ενώ τους εκπαίδευσε και στη χρήση όπλων στο στρατόπεδο εκπαίδευσης των Τίγρεων –προσφορά της Κυβέρνησης- στην Κροατική πόλη Erdut.

    Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία της πιο διαβόητης παραστρατιωτικής οργάνωσης των Βαλκανίων, με βάση της τα “OrthodoxBrothers” των δικών μας εδώ της Θύρας 7 και με δράση πλούσια σε δολοφονίες, βασανισμούς, βιασμούς, μαζικούς τάφους, και πάνω από 2000 νεκρούς Κροάτες και Βοσνίους- μουσουλμάνους, άνδρες και γυναίκες. Και όλα αυτά, στο όνομα της Ορθοδοξίας και του Σερβικού εθνικισμού, που τόσο περήφανα «φιλοξενούμε» στο Καραϊσκάκη και το ΣΕΦ τελευταία… Η συνεργασία μεταξύ των ομάδων του Ολυμπιακού και του Ερυθρού Αστέρα, αλλά και η «φιλική σχέση» μεταξύ Θύρας 7 και Delije, δεν είναι εξ’ ορισμού κατακριτέα. Όταν όμως στο όνομα αυτής της σχέσης, γίνεται και ο Ολυμπιακός μέσο διάδοσης θρησκευτικού και εθνικιστικού φανατισμού, ειδικά στην εποχή την οποία ζούμε, τότε το όλο πράγμα γίνεται –το λιγότερο- ανεύθυνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.