«Με χτυπούσαν στο κεφάλι με μπουνιές, και σίδερα κι εγώ έβαζα τα χέρια μου μπροστά για να προστατευτώ. Σηκώθηκα πάλι κι έτρεξα. Μετά είδα αίμα στο χέρι μου και κατάλαβα πως προσπάθησαν να με μαχαιρώσουν στο κεφάλι» ανέφερε μιλώντας στον 105,5- Στο Κόκκινο 32χρονος Άχμεντ από το Αφγανιστάν, διερμηνέας του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, που το βράδυ της 18ης Μαρτίου δέχτηκε δολοφονική επίθεση από φασίστες.
Ο Άχμεντ - του οποίου το επίθετο δεν δημοσιεύεται για λόγους ασφαλείας - ζει κι εργάζεται στην Ελλάδα από το 2009. Τα τελευταία 7 χρόνια εργάζεται ως διερμηνέας στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους πρόσφυγες.
Ο Άχμεντ - του οποίου το επίθετο δεν δημοσιεύεται για λόγους ασφαλείας - ζει κι εργάζεται στην Ελλάδα από το 2009. Τα τελευταία 7 χρόνια εργάζεται ως διερμηνέας στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους πρόσφυγες.
«Είχαμε πάει με έναν φίλο μου από το Βέλγιο - που είχε έρθει για διακοπές στην Αθήνα – σε σπίτι φίλων για φαγητό. Φεύγοντας τα μεσάνυχτα μας πλησίασαν κάποιοι με καλυμμένα πρόσωπα και μας ρώτησαν "Τι κάνετε; Από πού είστε;". Φώναξα στον φίλο μου να τρέξει γιατί θα μας χτυπήσουν. Χωριστήκαμε. Τρέχοντας χτύπησα σε ένα κολωνάκι κι έπεσα κάτω. Άρχισαν να με χτυπάνε στο κεφάλι. Είχαν ήδη μοιραστεί κι αυτοί, είχαν σχέδιο. Με χτυπούσαν στο κεφάλι με μπουνιές, και σίδερα κι εγώ έβαζα τα χέρια μου μπροστά για να προστατευτώ.
Σηκώθηκα πάλι κι έτρεξα προς την Κουμουνδούρου. Εκεί είδα αίμα στο χέρι μου και κατάλαβα πως με είχαν μαχαιρώσει κι αν δεν είχα το χέρι μου μπροστά θα με είχαν μαχαιρώσει στο κεφάλι. Τα ίδια έκαναν και στον φίλο μου. Του έβαλαν τρικλοποδιά και τον χτυπούσαν στο κεφάλι. Πήγαμε στο νοσοκομείο κι ακόμα πηγαίνω στους γιατρούς. Μίλησα με τον φίλο μου στο Βέλγιο πριν από λίγες ημέρες και μου είπε ότι ζαλίζεται και θα πήγαινε στο νοσοκομείο. Από τότε δεν τον ξαναβρήκα.
Έφυγα από το Αφγανιστάν γιατί πιστεύω πως κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να ζητήσει άσυλο σε μια χώρα. Στην Ελλάδα αναγνωρίζεται ότι ζητάς προστασία, είσαι πρόσφυγας. Ζω τόσα χρόνια στην Ελλάδα, γνωρίζω περισσότερα εδώ απ' ότι στο Αφγανιστάν. Ελπίζω το κράτος να προστατεύει όλους τους ανθρώπους, να γίνει κάτι στην πράξη και να σταματήσουν αυτές οι επιθέσεις. Πρώτα απ’ όλα έχουμε γεννηθεί άνθρωποι. Δε χωράει ούτε χρώμα, ούτε γλώσσα, ούτε τίποτα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.