Tα ξημερώματα της 2 Αυγούστου του 2017, το διασωστικό πλοίο Iuventa προσεγγίζει τη Λαμπεντούζα, κυκλωμένο από σκάφη του Iταλικού λιμενικού. Δένει στο λιμάνι, οι Aρχές ελέγχουν τα διαβατήρια του πληρώματος και επιθεωρούν εξονυχιστικά το πλοίο. Το Iuventa κατάσχεται απροειδοποίητα από τις ιταλικές Aρχές.
Το πλοίο έχει μήκος 33 μέτρα και αποτελεί ένα τυπικό αλιευτικό σκάφος, σχεδιασμένο έτσι ώστε να ανταπεξέρχεται στις δύσκολες καιρικές συνθήκες της Βόρειας Θάλασσας. Κατέληξε, όμως, στα χέρια μίας ομάδας νέων Ευρωπαίων τον Μάιο του 2016, οι οποίοι σκόπευαν να το χρησιμοποιήσουν για τη διάσωση προσφύγων στη Μεσόγειο. Το πλοίο αγοράστηκε μέσω crowdunfing. Οι νέοι ανήκουν στο δυναμικό της Jugend Rettet, μίας ΜΚΟ με έδρα το Βερολίνο.
Το Iuventa πρόλαβε να πραγματοποιήσει οκτώ αποστολές από τον Ιούλιο του 2016 μέχρι και τις 2 Αυγούστου του 2017, όταν κατασχέθηκε. Μέσα σε αυτό το διάστημα, έσωσε περισσότερες από 14.000 ανθρώπινες ζωές. Η κατάσχεσή του έγινε λίγες ημέρες μετά την επίσημη άρνηση της οργάνωσης να υπογράψει τον περιβόητο κώδικα δεοντολογίας για τις ΜΚΟ που εμπλέκονται σε θαλάσσιες διασώσεις στη Μεσόγειο, ο οποίος μεταξύ άλλων προέβλεπε αστυνομική παρουσία στα πλοία διάσωσης. Ο Ambrogio Cartosio, ο εισαγγελέας που έχει αναλάβει την υπόθεση, ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ των δύο γεγονότων.
Αυτήν τη στιγμή, 24 διασώστες βρίσκονται υπό δικαστική διερεύνηση. Συγκεκριμένα, ερευνάται τυχόν συνεργασία τους με διακινητές προσφύγων. Από τους 24 «υπόπτους», οι δέκα ανήκαν στο πλήρωμα του Iuventa.
Ανάμεσά τους βρίσκεται και ο Dariush Beigui, o οποίος διετέλεσε καπετάνιος του Iuventa για πέντε αποστολές. Είναι 40 χρονών, κατάγεται από το Αμβούργο και έχει ζήσει όλη του τη ζωή στη Γερμανία. Ο Dariush παρακολουθούσε την κατάσταση στη Μεσόγειο και έβλεπε ότι δεκάδες άνθρωποι έχαναν καθημερινά τη ζωή τους προσπαθώντας να φτάσουν στην Ευρώπη. Θεώρησε ότι η εμπειρία του στη θάλασσα θα μπορούσε να φανεί χρήσιμη στο Ιuventa. «Δεν το σκέφτηκα πολύ», μου λέει. «Ήθελα να βοηθήσω και το έκανα».
«Για τους περισσότερους, αυτή ήταν η πρώτη επαφή με τη θάλασσα»
Η πρώτη του αποστολή ήταν τον Νοέμβριο του 2016. «Συνήθως μας καλούσαν τις πρώτες πρωινές ώρες από το Κέντρο Συντονισμού Θαλάσσιων Διασώσεων και μας έλεγαν "υπάρχει μία βάρκα σε αυτήν τη θέση και βρίσκεται σε Χ απόσταση από εσάς. Μπορείτε να την ψάξετε;". Αναλόγως την απόσταση, αποφασίζαμε αν θα επιταχύνουμε με το Iuventa ή αν θα στείλουμε τα δύο RHIB που είχαμε. Τα RHIB είναι φουσκωτές βάρκες, μικρές και γρήγορες. Ήταν τέσσερις φορές πιο γρήγορες από το Iuventa. Αν αποφασίζαμε το δεύτερο, ρίχναμε τις βάρκες στο νερό. Υπήρχαν δύο ομάδες, μία για κάθε RHIB. Μαζί τους έπαιρναν σωσίβια», λέει ο Dariush.
Όταν εντόπιζαν τη βάρκα, ενημέρωναν το υπόλοιπο πλήρωμα του Iuventa. Έλεγαν: «Είμαστε σε αυτήν τη θέση, βρήκαμε τη βάρκα, υπάρχουν τόσα άτομα. Κανένας δεν είναι τραυματισμένος ή υπάρχουν τόσοι τραυματισμένοι. Η βάρκα φαίνεται να είναι σε καλή ή κακή κατάσταση». Έπειτα μοίραζαν τα σωσίβια. Μου εξηγεί ότι αυτό ήταν πολύ σημαντικό μέρος της διαδικασίας, καθώς οι περισσότεροι δεν ήξεραν να κολυμπούν. Για τους περισσότερους, αυτή ήταν η πρώτη επαφή με τη θάλασσα.
Κανένας από τους πρόσφυγες δεν είχε σωσίβιο. O Dariush θυμάται την πρώτη του αποστολή: «Είδα 600 ανθρώπους και το μόνο πράγμα που διέθεταν ήταν ένα μπλουζάκι και ένα παντελόνι. Ένας από αυτούς κρατούσε μία οδοντόβουρτσα. Αυτό ήταν το μόνο που είδα. Δεν έχουν τίποτα, ειδικά όσοι προέρχονται από την υποσαχάρια Αφρική. Είναι φτωχότεροι και από τους φτωχούς».
Αν οι συνθήκες ήταν καλές, το πλήρωμα προσπαθούσε απλά να βάλει τη φουσκωτή βάρκα των προσφύγων δίπλα στο Iuventa και να τους ανεβάσει πάνω. Αν αυτό δεν ήταν εφικτό, τότε ανέβαζαν τους πρόσφυγες στα RΗIB και τους μετέφεραν σε δόσεις στο Iuventa. Αυτό απαιτούσε περισσότερο χρόνο, αφού λόγω της μικρής χωρητικότητας των RHIB, έπρεπε να επαναλάβουν το δρομολόγιο 10-20 φορές.
Το Iuventa χαρακτηριζόταν ως first contact boat. Αυτό σημαίνει ότι φιλοξενούσε τους διασωθέντες για κάποιες ώρες, μέχρι να τους μεταφέρει σε κάποιο άλλο πλοίο, που θα τους πήγαινε στην Ιταλία. Τα πλοία αυτά ήταν συνήθως άλλων ΜΚΟ, του Ναυτικού ή του Ιταλικού Λιμενικού, που είχαν καλύτερες προδιαγραφές.
Γράφει: Κορίνα Πετρίδη
Πηγη:https://www.vice.com/gr/article/zma8bj/aytos-einai-o-kapetanios-poy-eswse-14000-zwes-sth-mesogeio?fbclid=IwAR0X3qSEUmH76nWc4jORggfhrbxEmj_qkUGfU866UaWpoLD2tz-9IeDblew
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.