Η παρουσία του Νικόλα Παπαδόπουλου (ΔΗΚΟ), του Γιώργου Λιλλήκα (Συμμαχία Πολιτών), αλλά και εκπροσώπων του ΔΗΣΥ, γιουχαίστηκε λόγω των ομοφοβικών και ρατσιστικών απόψεων που εκφράζουν και πολιτικών που εφαρμόζουν βουλευτές αυτών των κομμάτων. Διαβάζουμε την ακόλουθη ανακοίνωση από την Νέα Διεθνιστική Αριστερά.
Το Pride είναι μια πολιτική πορεία και ανήκει στους ΛΟΑΤΙ! Υπάρχουμε, βγαίνουμε στους δρόμους, διεκδικούμε, εκφραζόμαστε ελεύθερα!
Την Κυριακή 27 του Μάη πραγματοποιήθηκε για 4η χρονιά η Πορεία Υπερηφάνειας.
Ακόμη μια χρονιά περπατήσαμε περήφανα στους δρόμους της Λευκωσίας, νέοι, γέροι, μικρά παιδιά, γυναίκες άντρες, γκέι, λεσβίες, τρανς, αμφί και στρέιτ. Αυτή τη φορά με την επίσημη και οργανωμένη συμμετοχή των Τουρκοκύπριων ΛΟΑΤΙ, Kuir Kibris και με πολύ περισσότερους μετανάστες και πρόσφυγες.
Αυτή τη χρονιά είχαμε και μια πολύ ευχάριστη και απρόσμενη τροπή του Pride η οποία έχει μονοπωλήσει τα social media και τα ΜΜΕ τις τελευταίες μέρες. Είναι εδώ και χρόνια γεγονός ότι όταν ξεκινούν να μιλούν οι επίσημοι προσκεκλημένοι πολιτικοί, πολλοί συμμετέχοντες, εκφράζουν την αποδοκιμασία τους σε πηγαδάκια κατά τη διάρκεια του Pride, και πολύ ανοιχτά κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου. Ίσως να είναι κι αυτός ένας λόγος που κάθε χρόνο συμμετέχουν όλο και λιγότερα άτομα στην πορεία. Φέτος η δυσαρέσκεια και η αποδοκιμασία αυτή δεν έμεινε στα πηγαδάκια. Αρκετά (κι όχι απλά μια μικρή ομάδα όπως θέλουν να το παρουσιάσουν) ΛΟΑΤΙ άτομα ξεκίνησαν αυθόρμητα να γιουχαΐζουν, με τις φωνές τους, με συνθήματα, με σφυρίχτρες, καταρχήν την παρουσία του Νικόλα Παπαδόπουλου και του Λιλλήκα. Η πρόθεση των διαμαρτυρομένων ήταν να επεκταθεί και στην εκπρόσωπο του ΔΗΣΥ, όπως αργότερα συζητιόταν, όμως σταμάτησαν μετά το κάλεσμα του προέδρου της Accept και του Αλέκου Μοδινού.
Δυστυχώς ο Παπαδόπουλος δεν το πήρε το μήνυμα. Αντίθετα αντί να αφουγκραστεί την κριτική που δέχτηκε όπως θα έπρεπε έβγαλε μια απαράδεκτη ανακοίνωση, κατηγορώντας το γιουχάισμα σαν «πράξη μίσους και προκατάληψης» και «έλλειψη σεβασμού στον δημοκρατικό διάλογο»!
Το γιουχάισμα είναι μια πολιτική πράξη, έκφραση δυσαρέσκειας, κομμάτι της δημοκρατίας διαχρονικά! Είναι ένας τρόπος έκφρασης του λαού, που δεν του δίνεται το μικρόφωνο, δεν του δίνεται το βήμα και δεν έχει κανένα άλλο μέσο να εκφραστεί παρά τη φωνή του και την δύναμη των πνευμόνων του!
Η αποσιώπηση κάθε διαφωνίας που ζητά ο Παπαδόπουλος και η οικογένειά του είναι συμπτώματα απολυταρχίας κι όχι δημοκρατίας! Δεν θέλει ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους αλλά αυλικούς και κόλακες!
Είναι φανερό ότι η «υποστήριξη» που δίνει τόσο ο Παπαδόπουλος όσο και η οικογένειά του στην Accept και στη ΛΟΑΤΙ κοινότητα είναι με ανταλλάγματα σιωπής! Ευτυχώς ο κόσμος δεν το αποδέχεται αυτό. Δυστυχώς η Αccept το αποδέχτηκε.
Ήταν πολύ λυπηρή η ανακοίνωση του προέδρου της Αccept, Κώστα Γαβριηλίδη στο όνομα της οργάνωσης. Δυστυχώς ένοιωσε την ανάγκη να απολογηθεί και να στρέψει την πλάτη του στο δυσαρεστημένο κομμάτι της ΛΟΑΤΙ κοινότητας και να ταχθεί με το μέρος ενός αντιδραστικού πολιτικού!
Η ανακοίνωσή του, την ίδια στιγμή, υποβάθμισε την ίδια την Πορεία Υπερηφάνειας λέγοντας ότι «τα πολιτικά θέματα δεν πρέπει να συγχέονται με την Πορεία Υπερηφάνειας» ενώ η ίδια η πορεία είναι πολιτική! Τα ΛΟΑΤΙ δικαιώματα όπως και όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πολιτικά θέματα! Είναι οι πολιτικές του κατεστημένου που θέλουν τα ΛΟΑΤΙ άτομα στη ντουλάπα, και χωρίς δικαιώματα. Είναι πολιτικό θέμα που δεν θέλουν να δώσουν ισότητα στο γάμο ή στην τεκνοθεσία και θέλουν μόνο να δώσουν την επίφαση της ισότητας με ένα σύμφωνο συμβίωσης. Είναι πολιτικό ζήτημα η μη εφαρμογή των νόμων για τη ρητορική μίσους, που δεν εντάσσουν τη σεξουαλική αγωγή στα σχολεία, που δεν παρέχουν το δικαίωμα αλλαγής φύλου, και δεν ικανοποιούν τα αιτήματα τελικά της ΛΟΑΤΙ κοινότητας. Όλα αυτά είναι πολιτικά ανθρώπινα δικαιώματα!
Ακόμη και το ότι ο καθένας δίνει τον αγώνα του, τολμά να βγει από τη ντουλάπα και να βγει στους δρόμους για να διεκδικήσει είναι μια πολιτική πράξη! Αυτό τον προσωπικό αγώνα που είναι πολύ δύσκολος, η ανακοίνωση τον υποβαθμίζει εντελώς, σαν να λέει ότι δεν έχει καμία σημασία, ότι χιλιάδες κάθε χρόνο στην πορεία δεν σημαίνουμε τίποτα, κι ότι τα «δικαιώματα» που έχουμε μέχρι στιγμής μας τα χάρισε ο Παπαδόπουλος και κάθε Παπαδόπουλος και για αυτό το λόγο πρέπει να τους υποκλινόμαστε!
Τα ΛΟΑΤΙ άτομα είμαστε σκεπτόμενοι, πολιτικά ενεργοί άνθρωποι και δικαιούμαστε να έχουμε άποψη για το τι γίνεται γύρω μας, να την εκφράζουμε και να μην υποκλινόμαστε σε κανένα.
Αντίθετα, οι πολιτικοί εκλέγονται για να ικανοποιούν τα αιτήματα του λαού! Αν κομμάτι του λαού θεωρεί ότι δεν κάνουν τη δουλειά τους, έχει δικαίωμα να το πει. Αν αυτό δεν αρέσει σε κάποιους πολιτικούς μπορούν κάλλιστα να παραιτηθούν.
Το γιουχάισμα είναι μια δημοκρατική πολιτική πρακτική. Θα έπρεπε να εκληφθεί ως ένα μήνυμα για τον κ Παπαδόπουλο αλλά και για την Accept. Κανείς δεν γιουχάισε την Accept ή τον γονέα όταν μίλησε. Κι αυτό γιατί το Pride ανήκει στη ΛΟΑΤΙ κοινότητα και αυτή θα έπρεπε να εκπροσωπηθεί και να της δοθεί πλατφόρμα κι όχι ο κάθε πολιτικός που θέλει να κερδίσει ψήφους.
Κατά την άποψή μας, οι πολιτικοί θα πρέπει να είναι κάτω από την πλατφόρμα. Να ακούν αυτά που έχει να πει η ΛΟΑΤΙ κοινότητα και να κρατούν σημειώσεις. Και στην πλατφόρμα να είναι ομάδες ΛΟΑΤΙ, όπως πχ η ομάδα φοιτητών του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, η ομάδα ΛΟΑΤΙ από τις Φιλιππίνες που κάθε χρόνο περπατά μαζί μας αλλά ποτέ δεν της δόθηκε ο λόγος, τράνς άτομα, αμφί, ίντερσεξ, να βγουν και να μιλήσουν για την καταπίεση που υφίστανται και να εκφράσουν τις διεκδικήσεις τους. Να γίνει η πορεία υπερηφάνειας εργαλείο για την ορατότητά μας και για την διεκδίκηση των πολιτικών ανθρώπινων δικαιωμάτων μας.
Υποσημείωση:
Έχουν γραφτεί πολλά για τους λόγους που μπορεί να έχει η ΛΟΑΤΙ κοινότητα για να γιουχαΐσει τον Παπαδόπουλο, τον Λιλλήκα, ακόμη και την εκπρόσωπο του ΔΗΣΥ. Δεν είναι μόνο το κυπριακό, αλλά όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται.
Υποσημείωση δύο:
Πολλά άρθρα και πολλές δηλώσεις αναφέρθηκαν στο σύνθημα του Pride και πως αυτό δεν συνάδει με το γιουχάισμα. Το σύνθημα του Pride δεν σημαίνει ότι εμείς λέμε αυτό προς τους ομοφοβικούς, αλλά είναι μια διεκδίκηση. Δεν είναι δηλαδή, «εσείς βρίστε μας κι εμείς θα σας μιλήσουμε με αγάπη». Το speak love, ήταν η διεκδίκησή μας ενάντια στους ομοφοβικούς, τους ρατσιστές και τους σεξιστές, ήταν το μήνυμα ότι «αντί να μιλάς με μίσος μίλα με αγάπη». Αυτό δεν συνάδει όχι με το γιουχάισμα αλλά με τους πολιτικούς που ήρθαν να «μας μιλήσουν» οι οποίοι την Κυριακή είπαν speak love και όλες τις άλλες μέρες λένε speak hate and fear.
δείτε παραπάνω: nedacy.wordpress.com |
3.6.17
ΝΕΔΑ: Το Pride είναι μια πολιτική πορεία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.