Η σχέση του δολοφόνου της Τ.Κοξ με την ακροδεξιά και η άνοδος του ρατσισμού στην Βρετανία

Η δολοφονία της Τζο Κοξ σόκαρε εκατομμύρια ανθρώπους στην Βρετανία. Παρόλο που η εικόνα δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει πλήρως υπάρχουν κάποια δεδομένα στοιχεία. 

Ο δολοφόνος της, Τόμας Μέιρ,  σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες την ώρα της επίθεσης φώναξε «Πρώτα η Βρετανία».

Μετά τη σύλληψή του, σε έρευνα που έγινε στο σπίτι του βρέθηκε υλικό που σχετίζεται με εξτρεμιστικές ακροδεξιές οργανώσεις, τόσο σε έντυπη μορφή όσο και σε ψηφιακή, ενώ το όνομά του αναφερόταν σε κάποιες εξτρεμιστικές ιστοσελίδες.

Επίσης, σύμφωνα με την αμερικανική οργάνωση προάσπισης των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων Southern Poverty Law Center, ο Τόμας Μέιρ είναι «αφοσιωμένος υποστηρικτής» μιας νεοναζιστικής οργάνωσης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Όπως ανέφερε η οργάνωση ο δράστης της επίθεσης έχει «μακρά ιστορία» ανάμιξης στον «λευκό εθνικισμό». Επίσης στον ιστότοπό της αποκαλύπτει ότι σύμφωνα με αρχεία «που περιήλθαν στην κατοχή του Southern Poverty Law Center, ο Μέιρ ήταν αφοσιωμένος υποστηρικτής της Εθνικής Συμμαχίας, που ήταν επί δεκαετίες η σημαντικότερη νεοναζιστική οργάνωση των ΗΠΑ».

Όπως διευκρίνισε η οργάνωση, ο Μέιρ δαπάνησε πάνω από 550 ευρώ για να αποκτήσει κείμενα της Εθνικής Συμμαχίας, μιας οργάνωσης που καλεί να εγκαθιδρυθεί ένα κράτος αποκλειστικά για λευκούς, αλλά και να εξαλειφθούν οι Εβραίοι.

Οι αρχικές εκτιμήσεις μιλούσαν για σχέση του Μέιρ με το ακραίο εθνικιστικό κίνημα «Britain First».

Ακόμα κι αν τελικά βέβαια ο Μέιρ δεν έχει ενεργή σχέση με κάποια ακροδεξιά οργάνωση, το σίγουρο είναι πως οι πολιτικοί του κατεστημένου στην συζήτηση που άνοιξε γύρω από το δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι στην Ε.Ε., καλλιέργησαν κατά κόρον τον ρατσισμό, τον εθνικισμό και τα αντι-μεταναστευτικά αισθήματα. 

Η κυβέρνηση Κάμερον άνοιξε πρώτη αυτή την κούρσα του ανταγωνισμού για το ποιός θα προτείνει τα χειρότερα μέτρα κατά των μεταναστών και προσφύγων που ζούν στην Βρετανία. 

Και σε αυτό το κλίμα μόνο η δύναμη της κοινωνίας, των εργαζομένων, των κινημάτων και της Αριστεράς, μπορεί να βάλει φραγμό.