Της Μαρίας Καπαράκη
Σε μια κοινωνία που εξαθλιώνεται όλο και
πιο πολύ μέρα με την ημέρα, το να μιλήσεις για τα δικαιώματα των γυναικών και
τον σεξισμό μπορεί να φαντάζει σε κάποιους πολυτέλεια. Όμως, όποιος παλεύει για
μια κοινωνία πιο ελεύθερη και δίκαιη δεν μπορεί να μην συμπεριλάβει στον αγώνα
του τη μάχη ενάντια στην εκμετάλλευση όλων των στρωμάτων που καταπιέζονται και
αδικούνται, μεταξύ αυτών και των γυναικών.
Κρίση γένους θηλυκού
157 χρόνια έχουν περάσει από την απεργία των
εργατριών της κλωστοϋφαντουργίας της Νέας Υόρκης το 1857 που πνίγηκε στο αίμα,
κι όμως η εκμετάλλευση και η ανισότητα απέναντι στις γυναίκες – στη δουλειά,
την κοινωνία, το σπίτι- καλά κρατεί.
Σήμερα, λόγω της μεγαλύτερης – εδώ και σχεδόν
έναν αιώνα – οικονομικής κρίσης που βιώνουμε στον πλανήτη, οι ανισότητες που
προϋπήρχαν απέναντι στις γυναίκες έχουν οξυνθεί:
Αυτή τη στιγμή- σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat - η Ελλάδα
εμφανίζει την υψηλότερη ανεργία στην Ε.Ε. στις γυναίκες. Σχεδόν σε όλα τα κράτη της Ευρώπης, το
ποσοστό ανεργίας των γυναικών παραμένει συστηματικά υψηλότερο σε σχέση με αυτό
των ανδρών, ενώ η μακροχρόνια ανεργία πλήττει περισσότερο το γυναικείο φύλο.
[1]
Επιπλέον, η κατάρρευση όλων των δομών πρόνοιας που σχετίζονται με την υγεία και την παιδεία (βρεφονηπιακοί σταθμοί, κέντρα απασχόλησης, ΚΑΠΗ, κέντρα ψυχικής υγείας, κλπ) που έχουν επιφέρει τα μνημόνια και οι συνεχείς πολιτικές λιτότητας, έχουν κάνει ακόμα πιο σκληρή την καθημερινότητα για τις γυναίκες, στων οποίων τις πλάτες πέφτει ακόμα μεγαλύτερο βάρος για τη φροντίδα της οικογένειας.
Την ίδια στιγμή όλο και περισσότερες γυναίκες, και ειδικά μετανάστριες,
πέφτουν θύματα της πορνείας και του trafficking, σε μια απέλπιδη προσπάθεια να
τα βγάλουν πέρα.
Επιστροφή στο σκοταδισμό
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για τα δικαιώματα
των γυναικών δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στην απίστευτα σκληρή κοινωνική
καταπίεση που υφίστανται οι γυναίκες ανά τον πλανήτη- και ιδιαίτερα στις χώρες
του τρίτου κόσμου (ισλαμικά καθεστώτα, αραβικά κράτη, κλπ).
Πριν ένα χρόνο περίπου, παγκόσμιο σοκ είχε
προκαλέσει η ιστορία μιας έφηβης Ινδής που μετά από ομαδικό βιασμό αυτοκτόνησε,
αφού δεν άντεξε στις πιέσεις των αστυνομικών να αποσύρει την καταγγελία και να
παντρευτεί έναν από τους βιαστές της. Το γεγονός αυτό είχε μάλιστα προκαλέσει
μαζικές διαδηλώσεις στη χώρα ενάντια στους βιασμούς και υπέρ των δικαιωμάτων
των γυναικών.
Κατά καιρούς έχουν δει το φως της
δημοσιότητας κι άλλες περιπτώσεις γυναικών που ζουν σε χώρες του τρίτου κόσμου
και οι οποίες μετά από βιασμό αναγκάστηκαν να αυτοκτονήσουν (κάποιες φορές
ακόμα και μετά από πίεση της ίδιας τους της οικογένειας) για να μην υποστούν
περαιτέρω «κοινωνικό εξευτελισμό». Λίγους μήνες πριν ένα 13χρονο κοριτσάκι στο
Πακιστάν κατάφερε να βγει σκάβοντας από το λάκο στον οποίο την έθαψαν ζωντανή
οι βιαστές της!
Σε κάποιες χώρες της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας εφαρμόζεται ο
ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων των κοριτσιών (κλειτοριδεκτομή). Σύμφωνα
με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τα θύματα που έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή
υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 125 εκατομμύρια γυναίκες στην Αφρική και τη Μέση
Ανατολή. [2]
Στην Ινδία, στο Πακιστάν, αλλά και αλλού στη νοτιοανατολική Ασία, οι
γυναίκες που κυοφορούν θηλυκά έμβρυα υποχρεώνονται σε έκτρωση, ενώ αν
κατορθώσουν να τα γεννήσουν, συχνά τους τα παίρνουν και τα θανατώνουν.
Βέβαια ο αναχρονισμός χτυπά και την πόρτα
της – κατά τ’ άλλα προοδευτικής- δύσης. Ενδεικτικό παράδειγμα ο νέος
συντηρητικός νόμος για τις εκτρώσεις που ψήφισε η ισπανική κυβέρνηση στα τέλη Δεκέμβρη, ο οποίος είναι τόσο
περιοριστικός που ουσιαστικά τις απαγορεύει για την πλειοψηφία των περιπτώσεων.
[3]
Επιπλέον, η Ελλάδα της κρίσης είναι πρώτη ανάμεσα σε οχτώ ευρωπαϊκές χώρες ως
προς τη σωματική και την ψυχολογική βία μεταξύ των συζύγων. 1 στις 3 γυναίκες
βιώνει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή της σωματική βία από τον σύντροφό της (αν
τα θύματα δε διστάζαν να προχωρήσουν σε καταγγελίες το ποσοστό αυτό θα ήταν
σίγουρα μεγαλύτερο).[4]
Κι αυτά είναι λίγα μόνο από τα χιλιάδες
παραδείγματα που μπορούν να αναφερθούν...
Ο φασισμός βλάπτει σοβαρά τα γυναικεία δικαιώματα
Η άνοδος των ακροδεξιών και φασιστικών
κομμάτων και οργανώσεων όλο το τελευταίο διάστημα, και βέβαια η ενδυνάμωση της
ναζιστικής Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα, είναι κάτι που δεν πρέπει να απασχολεί
μόνο τους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους, ή γενικά τους αντιφασίστες, αλλά πολύ
περισσότερο και τις γυναίκες.
Αν ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στις θέσεις
της Χρυσής Αυγής για τις γυναίκες θα δούμε ότι αυτό που οραματίζονται τα
φασισταριά για το φύλο μας είναι ο απόλυτος σκοταδισμός. Εν συντομία, η μία και
μόνη υποχρέωση της γυναίκας σε αυτή την κοινωνία είναι η μητρότητα, η οποία
μάλιστα αποτελεί «υποχρέωση κι ύπατη τιμή», ενώ βέβαια η έκτρωση είναι «έγκλημα κατά της φυλής».
Εν κατακλείδι ο μόνος ρόλος που πρέπει να έχει μια γυναίκα σύμφωνα με τη
Χρυσή Αυγή είναι να είναι μια μηχανή τεκνοποίησης, να μεγαλώνει τα παιδιά, να
φροντίζει την οικογένεια και να υπακούει τον άντρα. Και εννοείται ότι η
ενασχόληση με τα κοινά είναι μια δραστηριότητα που αφορά μόνο το αντρικό φύλο...
[5]
Η μάχη για την ισότητα είναι καθημερινή
Η μάχη για την ισότητα δεν περιορίζεται
μόνο σε όλα τα παραπάνω εξαιρετικά σημαντικά ζητήματα. Είναι μια μάχη που
δυστυχώς καλούμαστε να δώσουμε καθημερινά. Μάχη ενάντια σε ένα ρατσιστικό
ανέκδοτο απέναντι στις γυναίκες, ένα πρόστυχο «καμάκι» στο δρόμο, ένα σεξιστικό
σχόλιο ενός συναδέλφου, μια ενοχλητική συμπεριφορά του συντρόφου μας, ένα
προσβλητικό σχόλιο απέναντι σε μια γυναίκα οδηγό, μια σκουριασμένη αντίληψη του
οικογενειακού μας περιβάλλοντος, μια σεξιστική διαφήμιση στα ΜΜΕ.
Πολλές φορές ακόμα και οι πιο «μαχητικές»
γυναίκες διστάζουμε να εκφράσουμε την αντίθεσή μας σε όλα τα παραπάνω. Όμως αν
θέλουμε να χτίσουμε μια κοινωνία πιο δίκαιη δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να
παλεύουμε για την αξιοπρέπειά μας ακόμη και στα πιο «μικρά» ζητήματα της
καθημερινότητας.
Μπορούμε μόνες μας;
Πολλά φεμινιστικά κινήματα είναι άρρηκτα
συνδεδεμένα με την αντίληψη ότι «όλοι οι
άντρες είναι γουρούνια», εν ολίγοις ότι οι βασικοί μας καταπιεστές δεν
είναι άλλοι από το αντίθετο φύλο. Η θέση αυτή είναι, όχι μόνο λάθος, αλλά και
εξαιρετικά επικίνδυνη, αφού αφενός μας στρέφει αλλού την προσοχή ως προς το
ποιος είναι αυτός που πραγματικά μας εκμεταλλεύεται και μας καταπιέζει, και
αφετέρου μας στερεί έναν πολύτιμο σύμμαχο στον αγώνα για τα δικαιώματά μας: το
αντρικό φύλο.
Οι μέρες που ζούμε αποδεικνύουν περίτρανα
ότι αυτός που μας στερεί τις ελευθερίες και τα δικαιώματά μας, αυτός που
ευθύνεται για τη χειροτέρευση των ζωών μας και την καταπίεσή μας, δεν είναι
άλλος από το σάπιο σύστημα που ζούμε. Το σύστημα του καπιταλισμού, που δεν
διστάζει να βάλει τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη του, να μας δολοφονήσει (στην
κυριολεξία) αν παλεύουμε για μια καλύτερη ζωή, να μας διασπάσει με τους
φυσικούς μας συμμάχους που δεν είναι άλλοι από τους εργαζόμενους και την
νεολαία ανά τον πλανήτη (άντρες και γυναίκες) που παλεύουν για ένα καλύτερο και
δίκαιο αύριο.
Το ίδιο αυτό σύστημα συνειδητά επιλέγει να
κρατά τη γυναίκα στο σκοταδισμό. Θέλει μια γυναίκα Barbie που να
ασχολείται όλη μέρα με την εμφάνισή της- και όχι τα προβλήματά της, κλεισμένη
στο σπίτι, μακρυά από τα κοινά, καταπιεσμένη, που δεν θα έχει το θάρρος της
γνώμης της και την θέληση για δημόσια δράση. Γιατί διαφορετικά το σύστημα θα
έχει απέναντί του ακόμα ένα πολύ δυναμικό στρώμα της κοινωνίας που θα διεκδικεί
καλύτερη ζωή και αξιοπρέπεια.
Γι’ αυτό κι εμείς επιλέγουμε να κάνουμε
ακριβώς το αντίθετο: να παλέψουμε για αξιοπρέπεια στην καθημερινότητα, την
εργασία, την κοινωνία. Όχι μόνο για εμάς, αλλά και για την υπόλοιπη
ανθρωπότητα. Και ξέρουμε πολύ καλά ότι ο αγώνας για τα δικά μας δικαιώματα
είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με αυτόν για μια καλύτερη κοινωνία, και ότι δεν
μπορούμε να τον κερδίσουμε αν δεν έχουμε στο πλάι μας τους άντρες της τάξης μας
συμμάχους! Για μια κοινωίια χωρίς σεξισμό, καταπιεση και εκμετάλλευση. Μια κοινωνία πραγματικά σοσιαλιστική που δεν θα μοιάζει σε τίποτα με καθεστώτα τύπου Στάλιν, Μάο ή "σοσιαληστών" τύπου ΠΑΣΟΚ.
__________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.