Η ανάπτυξη της νεοφασιστικής CasaPound – Παρέμβαση στα κινήματα, σύγχυση και αντιφάσεις

Του Γιώργου Λυγουριώτη

Την τελευταία περίοδο, στη γειτονική Ιταλία, βλέπουμε να αναπτύσσεται ένα ιδιαίτερο φαινόμενο της ακροδεξιάς, η CasaPound.

Η φασιστική οργάνωση έχει γίνει γνωστή για την κοινωνική της δράση μέσα από κατειλημμένα κτίρια , αντιγράφοντας στην ουσία  πρακτικές της Αριστεράς, αλλά και για την πρόσφατη παρέμβασή της στο κίνημα των Forconi. Οι ίδιοι ωστόσο, χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους ως νεοφασίστες.

Έρευνες της αστυνομίας στη Νάπολη, αποκάλυψαν το πραγματικό πρόσωπο της φασιστικής οργάνωσης, η οποία ευθύνεται για δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες και αριστερούς φοιτητές.

Στις 29 Απριλίου 2011, έξω από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Φεντερίκο Β΄ έγινε επίθεση σε ακτιβιστές φοιτητικών ομάδων, τρεις από τους οποίους βρέθηκαν στο νοσοκομείο με βαθιά τραύματα από αιχμηρό αντικείμενο και ένας με σοβαρές κακώσεις στο κεφάλι.

Στις 30 Ιουνίου 2012 τέσσερις βόμβες μολότοφ εξερράγησαν στην  αναρχική κατάληψη Insurgencia.

Ενώ στις 13 Δεκεμβρίου 2011 στη Φλωρεντία, ο Gianluca Casseri, μέλος της CasaPound, δολοφόνησε 2 Αφρικανούς μετανάστες, τραυμάτισε άλλους 3 κι έπειτα αυτοκτόνησε.

Τέλος, σύμφωνα με τους ανακριτές, αποκαλύφθηκε ότι σχεδίαζαν νέες φασιστικές επιθέσεις ενάντια σε αριστερούς φοιτητές ή σε κοινωνικά κέντρα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Η CasaPound ιδρύεται το 2003 και το όνομά της το παίρνει από τον Αμερικανό ποιητή Έζρα Πάουντ, ο οποίος υπήρξε υποστηρικτής και συνεργάτης του φασιστικού καθεστώτος του Μουσολίνι, με αντισημιτικά συναισθήματα και μέγας προπαγανδιστής της συμμαχίας ανάμεσα στην ναζιστική Γερμανία και της φασιστικής Ιταλίας. Ακόμα και μέσα από τα ποιήματά του έκανε αναφορές στο φασισμό: «δεν υπάρχει μόνο η ιδεολογία ενός φασίστα ποιητή (ή πιο σωστά, δεν είναι αυτή που φτιάχνει το ποίημα) αλλά ο θρήνος ενός κόσμου όπως τον άκουσε ένας ποιητής που ζήτησε άσυλο σε μια αυταπάτη του που την ταύτισε με τον φασισμό».

Η φασιστική οργάνωση προχωράει στην πρώτη κατάληψη κτιρίου, στο κέντρο της Ρώμης, το οποίο θα γίνει η πολιτική βάση της CasaPound.

Μέσα στο κτίριο φιλοξενούνται άστεγες οικογένειες λευκών Ιταλών και αναπτύσσονται πολιτιστικές δραστηριότητες  όπως συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις κλπ.

Προσεγγίζοντας τη νεολαία

Στην πρώτη περίοδο της δράσης της, η CasaPound δίνει μεγάλο βάρος στην ανάπτυξη της οργάνωσης, στοχεύοντας κυρίως στην νεολαία. Ο τρόπος που διαχειρίζονται το επικοινωνιακό κομμάτι της και η αισθητική της, είναι τα 2 όπλα που χρησιμοποιεί για να προσεγγίσει την ιταλική νεολαία.

Εκδίδει 2 περιοδικά, εκπέμπει από έναν διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό, έναν τηλεοπτικό σταθμό, έχει δημιουργήσει μια θεατρική ομάδα, διοργανώνει συναυλίες και στηρίζει ακροδεξιά μουσικά συγκροτήματα. Ενώ ταυτόχρονα γεμίζουν τους τοίχους της Ιταλίας με καλαίσθητες αφίσες.

Έτσι η CasaPound κατάφερε να κάνει αυτό που δεν μπορούσε να κατορθώσει η ιταλική Αριστερά τα τελευταία χρόνια. Να γοητεύσει την νεολαία.

Το 2006 ιδρύουν την φοιτητική οργάνωση Blocco Studentesco (Μπλόκο Σπουδαστών), που μέσα απ’ αυτό παρεμβαίνουν μέσα στα πανεπιστήμια και συμμετέχουν σε εκπαιδευτικές διαδηλώσεις.

Η απάντηση της αριστεράς ήρθε το 2008, όταν κατά τη διάρκεια μαθητικών κινητοποιήσεων, τα μέλη της CasaPound άρχισαν να χτυπούν μαθητές γυμνασίου, τότε οι αντιφασίστες κατάφεραν να τους διώξουν από το κίνημα, τόσο με την φυσική δύναμη, όσο και με την αποτελεσματική παρέμβαση μέσα στα πανεπιστήμια.

 Ο Simone di Stefano, αντιπρόεδρος

της Casa Pound σε συγκέντρωση των Forconi

Παρεμβαίνοντας  στο κίνημα των «Forconi»

Η CasaPound την τελευταία περίοδο κάνει μια στροφή, προσπαθώντας τόσο να προσεγγίσει όσο και να επηρεάσει κινήματα που αναπτύσσονται στην Ιταλία.  Και αυτό κατάφερε να το κάνει μέσα από το κίνημα των «Forconi».

Tο κίνημα των «Forconi» δημιουργήθηκε πριν από ενάμιση χρόνο στη Σικελία, από αγρότες και οδηγούς φορτηγών που δυσανασχετούσαν με τις φορολογικές αυξήσεις και ιδιαίτερα στις αυξημένες τιμές του πετρελαίου.

Φέτος ανανέωσαν το ραντεβού για τις 9 Δεκέμβρη στις πλατείες της Ιταλίας για να διαμαρτυρηθούν απέναντι στα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης Λέττα.

Το σημαντικό όμως ζήτημα που προκύπτει, είναι η αισθητή παρουσία φασιστικών ομάδων  μέσα στο κίνημα των «Forconi», όπως η CasaPound, η ForzaNova η LegadiNord και φασίστες οπαδοί της ομάδας Λάτσιο.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που ο αντιπρόεδρος της CasaPound, SimonediStefano, μίλησε και χαιρέτησε σε συγκέντρωση των «Forconi».

Το πολιτικό πρόγραμμα της CasaPound – Έμπνευση από τον φασισμό

Ποτέ δεν έκρυψαν την συμπάθειά τους προς τον Μουσολίνι. Ο πρόεδρος της  CasaPound,  Gianluca Iannone, σε συνέντευξη που έδωσε δήλωσε ανοιχτά ότι «ο Μουσολίνι σε πολλούς τομείς είχε πράξει σωστά» και ότι ο ίδιος προσπαθεί να μοιάσει στον Μουσολίνι στο επίπεδο της φιλοσοφίας του, αλλά και στο πως αντιλαμβανόταν το κοινωνικό κράτος. 

Το μανιφέστο της CasaPound, το οποίο ονομάζεται «A Nation», αναφέρεται στο πολιτικό της πρόγραμμα και εμπνέεται από ηγετικές φυσιογνωμίες του φασισμού όπως Μπενίτο Μουσολίνι, Giovanni Gentile κ.α.

Οραματίζεται μια «σοσιαλιστική και εθνική Ιταλία", η οποία θα έχει τη μορφή ενός «ηθικού κράτους", μια «ηθική και πνευματική πραγματικότητα», «οδηγός και πνευματικό ορόσημο για την εθνική κοινότητα, προκειμένου να επανακτήσουν την εθνική κυριαρχία και την αυτονομίας τους».

Αν και προσπαθούν να μην φανερώσουν την ρατσιστική πολιτική, μέσα στο πολιτικό τους πρόγραμμα αποκαλύπτεται η επιρροή τους από το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι και συγκεκριμένα στο οικονομικό κομμάτι  όπου αναφέρουν την ταξική συνεργασία ανάμεσα σε εργοδοσία και την εργατική τάξη, στο όνομα του εθνικού συμφέροντος και της εθνικής ενότητας.

Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι πιστή αντιγραφή από την «Χάρτα της Εργασίας» του 1927, ένα νομοθέτημα που γράφτηκε κατά την φασιστική περίοδο στην Ιταλία, όπου κωδικοποιεί την αντίληψη της υπεροχής του Κράτους και ουσιαστικά συμπυκνώνει την πολιτική και οικονομική άποψη του καθεστώτος Μουσολίνι για το συμφέρων του έθνους.

Σύγχυση και αντιφάσεις

 Προκειμένου να ψαρέψουν στα θολά νερά και να μπερδέψουν για τις αληθινές τους ιδέες μιλούν με την ίδια ευκολία για τον Τσε Γκεβάρα, όπως και για τον Μουσολίνι, οργανώνουν εκδηλώσεις για τον Τσάβες και καλούν σε ομιλίες πρώην μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών.

Ακόμα και το κοινωνικό προφίλ που θέλουν να χτίσουν με την δράση της στα κατειλημμένα κτίρια, προσπαθεί να δημιουργήσει μια σύγχυση, καθώς όλα αυτά ήταν πρακτικές της Αριστεράς.

Ασφαλώς σαν αποτέλεσμα έχει να μπερδέψει την νεολαία και την εργατική τάξη της Ιταλίας.

Παρά το γεγονός ότι η φασιστική οργάνωση προσπαθεί να φανεί σαν μια «αντισυστημική» δύναμη, βλέπουμε και τις διασυνδέσεις που έχει αναπτύξει με την παραδοσιακή δεξιά. Το Μάρτιο του 2011, ο πρώην δήμαρχος της Ρώμης, Τζιάνι Αλεμάνο, μέλος του κόμματος του Μπερλουσκόνι και πρώην μέλος του φασιστικού «Movimento sociale italieno» (Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα), δαπάνησε περίπου 12 εκατομμύρια ευρώ από τον προϋπολογισμό του δήμου για να αγοράσει το κτίριο που είχε καταλάβει η CasaPound το 2003.

Ενώ πρόσφατα, πάλι ο δήμος της Ρώμης τους παραχώρησε τρία εκτάρια δημοτικής γης στις πύλες της πρωτεύουσας, όπου βρίσκονται ένα δασάκι και δύο μεγάλα, παλιά και ερειπωμένα αγροκτήματα που το σωματείο, εξυπακούεται, μπορεί να ανακαινίσει και να επεκτείνει.

Η σχέση της CasaPound  με την Χρυσή Αυγή

Ωστόσο η CasaPound προσπαθεί να χτίσει και σχέσεις με άλλες φασιστικές και ναζιστικές ομάδες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και ασφαλώς δεν θα μπορούσε να έλειπε η Χρυσή Αυγή απ’ αυτές.

Στις 29 Νοεμβρίου 2013 η CasaPound οργάνωσε συνέντευξη Τύπου στη Ρώμη σαν δείγμα συμπαράστασης για την δολοφονία των δυο μελών της Χρυσής Αυγής.

Στην συνέντευξη ανάμεσα στους ομιλητές ήταν μέλη της Treza Posizione (μια φασιστική οργάνωση που δραστηριοποιήθηκε στη Ρώμη από το 1976 μέχρι το 1980 και στη συνέχεια τα μέλη της προσχώρησαν εν μέρει στην τρομοκρατική οργάνωση των Nuclei Armati Rivoluzionari - Ένοπλων Επαναστατικών Πυρήνων), καθώς και το στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Απ. Γκλέτσος.

Στην πραγματικότητα όμως, δεν ήταν μια απλή συνέντευξη Τύπου συμπαράστασης, αλλά μια εκδήλωση για να επισημοποιήσει τις μεταξύ τους σχέσεις. Και ιδιαίτερα μετά την εκλογική επιτυχία της Χρυσής Αυγής, η CasaPound ψάχνει να βρει το μυστικό της επιτυχίας για την δική της ανάπτυξη.

Ο αντιπρόεδρος της CasaPound, A. Antonini, αναφέρει συγκεκριμένα: «Με τη Χρυσή Αυγή, την οποία δεν θεωρούμε εγκληματική οργάνωση, μοιραζόμαστε τη γεωγραφική περιοχή , το πολιτικό πρόγραμμα και ίσως ακόμη και το πεπρωμένο».

Η CasaPound που κατέβηκε αυτόνομα στις εκλογές του 2013, πήρε 50.000 ψήφους. Αυτό δείχνει την προσπάθεια που κάνει για να νομιμοποιηθεί σαν ένα πολιτικό κόμμα αλλά και να εδραιωθεί σαν ένα κίνημα όπως όλα τα άλλα.