Ο δήμαρχος Αθηναίων στα άκρα

Στο δημοτικό συμβούλιο της 10^ης Οκτωβρίου 2013, ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης προέβη σε μια βαθύτατα αντιδημοκρατική και γι’ αυτό επικίνδυνη τοποθέτηση σε βάρος του κοινωνικού/αντιφασιστικού κινήματος στις περιοχές της Αθήνας, που η Χρυσή Αυγή είχε δημιουργήσει άβατα (Άγιος Παντελεήμονας, πλατεία Αττικής) ή επιχείρησε να δημιουργήσει και δεν το κατάφερε, λόγω ακριβώς της κοινωνικής δράσης (Κυψέλη, Πατήσια). Ταυτόχρονα, επιτέθηκε προσωπικά στην υπογράφουσα και επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης με ανοίκειους χαρακτηρισμούς, που ζήτησε να διαγραφούν από τα πρακτικά ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κακλαμάνης, χωρίς ο δήμαρχος να το δεχθεί.

Επανεμφάνιση των «αγανακτισμένων κατοίκων»

Στην ημερήσια διάταξη του δημοτικού συμβουλίου είχε εγγραφεί κανονικά το θέμα της παιδικής χαράς του Αγίου Παντελεήμονα, ύστερα από αίτημα 37 κατοίκων της περιοχής και της Κίνησης Κατοίκων της 6^ης δημοτικής κοινότητας. Οι γνωστοί «αγανακτισμένοι κάτοικοι», συνοδοιπόροι της γνωστής Θ. Σκορδέλη, υπόδικης όχι μόνο για τον βαρύ τραυματισμό του Αφγανού μετανάστη αλλά και λόγω πολλών παράνομων πράξεων που έφερε στο φως η πρόσφατη δικαστική έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, πήραν κάρτα εισόδου και εγκαταστάθηκαν στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου. Πρόσωπα όπως η Θ. Γιαννάτου και ο Σ. Γιαννάτος, που είχε προπηλακίσει την τότε δημοτική σύμβουλο Μαρία Κανελλοπούλου με αποτέλεσμα να υποστεί καρδιακό σοκ, εμφανίστηκαν με τον γνωστό τίτλο Επιτροπή Κατοίκων του Αγίου Παντελεήμονα και έγιναν δεκτοί ως ισότιμοι συνομιλητές από τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου και τον δήμαρχο κ. Καμίνη. Ενώ σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας προπηλάκιζαν τους εισηγητές στο θέμα : επαναλειτουργία της παιδικής χαράς, έλαβαν κανονικά τον λόγο και ζήτησαν να δημιουργηθεί γήπεδο μπάσκετ - αίτημα από το παρελθόν όταν ήθελαν να αντικαταστήσει την παιδική χαρά.

Είναι γνωστό ότι οι συγκεκριμένοι «αγανακτισμένοι κάτοικοι», γνωστά ακραία ρατσιστικά στοιχεία, συνέδραμαν την κατάληψη της πλατείας Αγίου Παντελεήμονα από ροπαλοφόρους και οπλοφορούντες χρυσαυγίτες, οι οποίοι επεκτάθηκαν και στην πλατεία Αττικής, δημιουργώντας νέο άβατο. Ακριβώς γι’ αυτό οι δημοτικοί σύμβουλοι Κ. Δωρή, Π. Κωνσταντίνου, Ε. Πορτάλιου αποχώρησαν από την αίθουσα στη διάρκεια της ομιλίας της Θ. Γιαννάτου.

Από την πλευρά μου έγινε εκτενής αναφορά στις εγκληματικές πράξεις της Χρυσής Αυγής στην περιοχή, με έμφαση στην επίθεση εναντίον μεγάλων και παιδιών στην παιδική χαρά, στους ξυλοδαρμούς που διέκοψαν πολιτιστικές εκδηλώσεις στην πλατεία, στους προπηλακισμούς του Αρχιεπισκόπου και του Προέδρου της Δημοκρατίας, καθώς και στις επιθέσεις εναντίον των παρατάξεων Ελεύθερη Αττική και Ανοιχτή Πόλη στην προεκλογική περίοδο. Κυρίως, όμως, αναφέρθηκα στα μαζικά πογκρόμ και τους σοβαρούς τραυματισμούς εκατοντάδων μεταναστών, που έχουν εν μέρει καταγραφεί από τους Γιατρούς του Κόσμου. Από την Κίνηση Κατοίκων της 6^ης δημοτικής κοινότητας ο Χρήστος Ρουμπάνης περιέγραψε αναλυτικά σχετικά γεγονότα, όπως τα έζησε προσωπικά.

Παρά ταύτα και παρά τις παρεμβάσεις και δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας, οι «αγανακτισμένοι κάτοικοι» αναγνωρίστηκαν ως μια από τις επιτροπές κατοίκων της περιοχής, που θεωρήθηκαν απολύτως ισότιμες μεταξύ τους. Για τον κ. δήμαρχο αντιφασίστες και έμπρακτοι υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής «είναι όλοι παιδιά του». Η πολιτική του, όμως, δεν σταμάτησε εδώ. Ο κ. Καμίνης ευθαρσώς διατύπωσε την πιο ακραία εκδοχή της θεωρίας των δύο άκρων. Είπε μεταξύ άλλων : «Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες με υψηλό αίσθημα ευθύνης, με νηφαλιότητα, με ωριμότητα, αφού έχουμε ακούσει όλες τις πλευρές, αφού έχουμε όσο το δυνατόν συζητήσει και αποφασίσει χωρίς στερεότυπα ποιος είναι φασίστας ή ποιος είναι δεξιός ή ποιός είναι αριστερός ή ποιος είναι δεν ξέρω τι…Δεν πρέπει σοβαρά ζητήματα να συσκοτίζονται από ιδεοληψίες, προκαταλήψεις και βεβαίως η συζήτηση να νοθεύεται από ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να αντλήσουν μικροπολιτικά οφέλη». Όπως είναι φανερό η διάκριση φασισμού/αντιφασισμού αποτελεί ιδεοληψία, ενώ η  Ανοιχτή Πόλη αλλά και η Ανταρσύα και όποιος άλλος κάτοικος ή φορέας αντιστέκεται στη Χρυσή Αυγή επιδιώκει μικροκομματικά οφέλη.

Και πάλι τα δύο άκρα

Αντίθετα, ο κ. Καμίνης δεν ξεχωρίζει τους φασίστες από τους αριστερούς, δεν μπλέκεται με τέτοια στερεότυπα. Και για να μην μείνει καμιά αμφιβολία για τη θέση του, ο δήμαρχος Αθηναίων προχώρησε ακόμα περισσότερο. Είπε τα εξής αδιανόητα, αν και κατά τη γνώμη μου απολύτως συνειδητά : «Ξέρoυμε ότι η Δημoτική Αρχή με κάθε ευκαιρία έχει τovίσει τηv πρoσήλωσή της στo σεβασμό στo δημόσιo χώρo και τηv ελεύθερη πρόσβαση σε κάθε δημόσιo χώρo, σε κάθε άvθρωπo. Αυτό απoδείχθηκε με τη Δημoτική Αγoρά της Κυψέλης. Ένας χώρoς πoυ τελoύσε όπως λέγαμε υπό κατάληψη απoδόθηκε σε όλoυς τoυς πoλίτες… Από τότε, από τov Αύγoυστo τoυ 2012 είχαμε πει ότι δεv πρόκειται vα δεχθoύμε καμία ζώvη άβατoυ στηv πόλη. Καμία. Και αρχίσαμε αμέσως έvα συστηματικό αλλά και διακριτικό διάλoγo με τoυς κατoίκoυς τoυ Αγίoυ Παvτελεήμovα πρoκειμέvoυ vα δoύμε τι θα κάvoυμε και με τηv παιδική χαρά αλλά και συvoλικά με τηv πλατεία πρoκειμέvoυ vα ξεπεράσoυμε πρoβλήματα πoυ εξακoλoυθoύv vα διχάζoυv τoυς κατoίκoυς της περιoχής, παρ' όλo πoυ πρόσφατα φαίvεται ότι κάπoιες ακραίες φωvές έχoυv απoμovωθεί». Ο κ. Καμίνης ταύτισε, με λίγα λόγια, το πολυσχιδές δημιουργικό και συλλογικό έργο που συντελέστηκε για 6 χρόνια στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης με το άβατο των χρυσαυγιτών στον Άγιο Παντελεήμονα. Μίλησε για διακριτικό - μυστικό ; - διάλογο με τους κατοίκους, πάντως όχι με τους αντιφασίστες, ώστε να επέλθει συμφιλίωση, ευκολότερη σήμερα όταν οι ακραίες φωνές έχουν απομονωθεί. Θυμίζουμε στον κ. δήμαρχο ότι στον Άγιο Παντελεήμονα δεν είχαμε ακραίες φωνές αλλά ακραία φασιστικά/ρατσιστικά εγκλήματα των νεοναζί και ότι τα προβλήματα που χωρίζουν τους εγκληματίες από τους αντιφασίστες αριστερούς είναι θέματα ζωής ή θανάτου.

Οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα κ. δήμαρχε δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν αυτοί και αυτές που έμπρακτα αντιστάθηκαν στο φασισμό και τον ρατσισμό και που σήμερα αγωνίζονται να ξαναγυρίσουν στη γειτονιά η επαφή των κατοίκων, η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη. Υπάρχουν, όμως, και αυτοί που αμαύρωσαν τη γειτονιά με αίμα αθώων. Αυτό το αίμα, στο βαθμό που αντιστοιχεί στην Ανοιχτή Πόλη, δεν θα ξεχαστεί, όπως δεν θα ξεχαστούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του μίσους και των εγκλημάτων τα οποία διαπράχθηκαν. Δεν διαβουλευόμαστε με το φίδι. Αντίθετα προχωρούμε με τους ενεργούς πολίτες της γειτονιάς σε σειρά κοινωνικών και πολιτιστικών δράσεων για όλους ανεξαίρετα τους κατοίκους, πλην Λακεδαιμονίων, εν προκειμένω αυτών που υπηρετούσαν την «κρυπτείαν», δηλαδή τη δολοφονία ειλώτων στην αρχαία Σπάρτη.

της Ελένης Πορτάλιου

  

Πηγή: Εποχή