Με αφορμή την απόσυρση του νόμου κατά του ρατσισμού. Ποιος θα σταματήσει τους Ναζί;

Του Τάκη Γιαννόπουλου

Τελικά το πολυσυζητημένο νομοσχέδιο κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας αποσύρθηκε με απόφαση του Μαξίμου. «Θα… επανέλθει», άγνωστο το πότε και με τι μορφή…

Με αφορμή αυτό γράφτηκαν πολλά ως προς τις πραγματικές αιτίες αυτής της απόφασης. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η  κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται πραγματικά να σταματήσει τους Νεοναζί. Γιατί απλά, αν το ήθελε θα το είχε ήδη κάνει. Το νομικό οπλοστάσιο υπήρχε έτσι κι αλλιώς από το 1979 !

Στην πραγματικότητα το νομοσχέδιο που τελικά αποσύρθηκε δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να εκσυγχρονίζει τον ήδη υπάρχοντα αντιρατσιστικό νόμο 927/79. Στο ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου για το σχέδιο νόμου αναφέρεται:

« Το παρόν σχέδιο Νόμου, όπως ρητά αναφέρεται στην Αιτιολογική Έκθεση, δεν εισάγει ρυθμίσεις που είναι άγνωστες στο ισχύον ποινικό μας δίκαιο. Αντίθετα, στηρίζεται σε παλιότερες διατάξεις που περιέχονται ήδη  στον ν.927/79 και στη σύμβαση του ΟΗΕ ”περί καταργήσεως πάσης μορφής φυλετικών διακρίσεων” του έτους 1966. Το σχέδιο νόμου δεν κάνει τίποτα παραπάνω από το να εκσυγχρονίσει και να εμπλουτίσει τις διατάξεις αυτές…»

Καθηγητές και νομικοί εξηγούν επίσης ότι ακόμα και με τον ισχύοντα ποινικό κώδικα θα μπορούσαν να διωχθούν οι Χρυσαυγίτες ανεξάρτητα από το αν το κόμμα τους είναι συνολικά εκτός νόμου ή όχι.

Ο Ν. Αλιβιζάτος, πχ, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αναφέρει σχετικά:

«Με βάση τις διατάξεις του κοινού ποινικού μας δικαίου, οι τελευταίοι θα μπορούσαν να διωχθούν όχι μόνο για αντιποίηση αρχής (άρθρο 175 Π.Κ.) αλλά και για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης (άρθρο 187 Π.Κ.), αφού αποδεδειγμένα όχι μόνον ανέχονται αλλά και επιδιώκουν απρόκλητες σωματικές βλάβες εις βάρος τρίτων, ιδίως μεταναστών, αν και όχι μόνον (άρθρο 310 Π.Κ.). Θα μπορούσαν ακόμη να διωχθούν με βάση τον αντιρατσιστικό ν. 927/1979, οι αξιόποινες πράξεις του οποίου διώκονται πλέον αυτεπαγγέλτως (άρθρο 39 παρ. 4 του ν. 2910/1991)…

»..Όσο για τους ηγέτες των κομμάτων της βίας, οι οποίοι σχεδιάζουν τα έκτροπα αποφεύγοντας να συμμετάσχουν οι ίδιοι σε αυτά, θα μπορούσαν να διωχθούν ως ηθικοί αυτουργοί.» ( 23-9-2012)

Και ο Κώστας Χρυσόγονος  καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σε άρθρο του (25-9-12) εξηγεί ότι:

«Η ”Χρυσή Αυγή”,  λειτουργώντας όχι μόνο ως πολιτικό κόμμα αλλά και ως παρακρατική οργάνωση, έρχεται να υποκαταστήσει, έστω και για λόγους (αυτο)διαφήμισης, το απόν κράτος. Αν το τελευταίο καταφέρει να (επανα)λειτουργήσει στα πλαίσια της νομιμότητας, μέσα στην έννοια της οποίας περιλαμβάνεται ασφαλώς και ο καταλογισμός των ποινικών ευθυνών σε ”Χρυσαυγίτες” ή άλλους που διαπράττουν αντιποίηση αρχής (άρθρο 175 του Ποινικού Κώδικα), σωματικές βλάβες (άρθρα 308 και επόμενα του Ποινικού Κώδικα), παράνομη βία (άρθρο 330 του Ποινικού Κώδικα) κλπ., τότε ο νεοναζισμός θα ξεφουσκώσει με την ίδια ταχύτητα που φουσκώνει σήμερα…»

Επομένως αν το ελληνικό κράτος ήθελε θα μπορούσε να είχε βάλει φυλακή τους νεοναζί εδώ και πολλά χρόνια!

Όμως όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις και η δικαιοσύνη όχι  μόνο δεν το έκαναν αλλά τους αναγνώρισαν και σαν νόμιμο πολιτικό κόμμα με απόφαση του Άρειου Πάγου το 1994 για να κατέβουν πρώτη φορά σε ευρωεκλογές.

Και αυτό παρότι:

- Ο Μιχαλολιάκος είναι βουλευτής και αρχηγός κόμματος παρότι έχει καταδικαστεί και φυλακιστεί για τοποθέτηση βομβών και τραυματισμό δεκάδων ατόμων στους κινηματογράφους Έλλη και Ρεξ στα τέλη της δεκαετίας του 70.

- Ο Η. Κασιδιάρης είναι βουλευτής και εκπρόσωπος τύπου ενώ έχει εξυμνήσει σε άρθρο του τον Χίτλερ στην εφημερίδα των Χρυσαυγιτών στις 20/4/11,  χαρακτηρίζοντάς τον «μέγα κοινωνικό αναμορφωτή» και «στρατηγική ιδιοφυΐα».

- Οι Γερμενής και Ματθαιόπουλος είναι βουλευτές παρότι ήταν μέλη Ναζιστικών σατανιστικών μουσικών συγκροτημάτων.

- Ο Γερμενής και ο Ηλιόπουλος είναι βουλευτές παρότι απείλησαν δημόσια με χρήση όπλου, ο πρώτος πρόσφατα στο κέντρο αλληλοβοήθειας του Δ. Αθήνας και ο δεύτερος πριν λίγους μήνες στο Βόλο.

- Ενώ το στέλεχος και υποψήφια βουλευτής Σκορδέλη είναι υπόδικη μετά από 7 αναβολές(!) καθώς κατηγορείτε για το μαχαίρωμα Αφγανού μετανάστη στον Α. Παντελεήμονα.

Και όλοι μαζί βέβαια είναι μέλη ενός κόμματος που υμνεί δημόσια τον Χίτλερ, τον Γκαίμπελς και έχουν επίσημα σχέσεις με Ευρωπαίους Νεοναζί όπως το NSU στη Γερμανία που κατηγορείται για τη δολοφονία 10 μεταναστών μεταξύ των οποίων και ενός Έλληνα.

Το σύστημα χρειάζεται τους Χρυσαυγίτες

Αν η κυβέρνηση ήθελε, λοιπόν, μπορούσε να είχε βάλει φυλακή τους Νεοναζί εδώ και πολλά χρόνια. Όμως δεν θέλει γιατί τους χρειάζεται – για την «δύσκολη στιγμή» δηλ. σε ενδεχόμενο λαϊκό ξεσηκωμό ένας εσμός ακροδεξιών με πολιτικούς, δικαστές και στρατιωτικούς προετοιμάζει από τώρα πραξικοπηματικές λύσεις. Δεν ήταν καθόλου τυχαία τα πρωτοσέλιδα του ΒΗΜΑΤΟΣ κα τον περασμένο Νοέμβρη για τον ρόλο του πρώην ΑΓΕΕΘΑ στρατηγού Φ. Φράγκουλη σε προετοιμασία για πραξικόπημα. Ούτε είναι τυχαίες οι ασκήσεις του στρατού ενάντια σε εξεγερμένο πλήθος, οι πατριωτικές πολιτοφυλακές σε μια σειρά μέρη κοκ.

Οι Νεοναζί ιστορικά και σήμερα είναι τα πιστά μπουλντόκ του συστήματος. Αρκεί να είναι πιασμένα από το λουρί του αφεντικού δηλαδή του κεφαλαίου. Έτσι ενώ  από τη μια τους απειλούν ότι θα τους θέσουν εκτός νόμου, από την άλλη τους εκτρέφουν. Και οι Χρυσαυγίτες το ξέρουν. Γι αυτό δηλώνουν δημόσια  ότι αν τεθούν εκτός νόμου θα επανέλθουν με άλλο όνομα πχ Ελληνική ή Πατριωτική Αυγή.

Μόνο το οργανωμένο κίνημα μπορεί  να απομονώσει πολιτικά και κοινωνικά τους Χρυσαυγίτες. Όμως την ίδια στιγμή το αίτημα για να τεθούν εκτός νόμου ή για να μπουν φυλακή τα στελέχη τους είναι απόλυτα σωστό, όσο και αν η σημερινή κυβέρνηση, ή οποιαδήποτε κυβέρνηση της άρχουσας τάξης δεν πρόκειται να το εφαρμόσει πραγματικά. Το σύνθημα παίζει ένα μεταβατικό ρόλο, βοηθώντας τη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων να προχωρήσει πάνω στο θέμα αυτό, και προετοιμάζοντας τις συνθήκες σε μια μελλοντική κυβέρνηση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων και μέσα από τον αγώνα των κινημάτων, να τεθούν πραγματικά εκτός νόμου και εκεί που πραγματικά πρέπει να είναι κάθε εγκληματίας του ποινικού δικαίου, στη φυλακή.

Ως προς αυτό, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι Νεοναζί επικαλούνται διαρκώς την νομιμότητά τους σαν πολιτικό κόμμα ούτε ότι πρόσφατα διέγραψαν το στέλεχός τους και υποψήφιο βουλευτή στο Ν. Χανίων Βλαμάκη ή αποδοκίμασαν σαν προβοκάτσια την αντισυγκέντρωση μελών της τοπικής Χρυσής Αυγής στη Λαμία ενάντια στον Βορίδη. Θέλουν να παραστήσουν τα νόμιμα και καλά παιδιά ώστε να δυναμώσουν εκλογικά και μετά να δείξουν το αληθινό χιτλερικό τους πρόσωπο.

Άλλωστε ο μέντοράς τους Γκέμπελς το είχε πει πολύ καθαρά:

«Θα μπούμε στο Ράιχσταγκ για να εφοδιαστούμε από το οπλοστάσιο της δημοκρατίας με τα όπλα της. Θα γίνουμε βουλευτές για να εξουδετερώσουμε το πνεύμα της Βαϊμάρης χρησιμοποιώντας το ίδιο. Εάν η δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια ώστε να μας δώσει το ελεύθερο, και μάλιστα και βουλευτική αποζημίωση για αυτό, είναι θέμα δικό της. ... 

Κάθε νομικό μέσο μάς είναι ευπρόσδεκτο για την ανατροπή των σημερινών καταστάσεων. Εάν πετύχουμε στις εκλογές να βάλουμε εξήντα έως εβδομήντα αγκιτάτορες του κόμματος στα διάφορα κοινοβούλια, μελλοντικά το ίδιο το κράτος θα εξοπλίσει και θα υποστηρίξει οικονομικά τον αγώνα μας…

Και ο Μουσολίνι είχε μπει στο κοινοβούλιο. Κι όμως δεν άργησε να οργανώσει την πορεία προς τη Ρώμη… Ερχόμαστε ως εχθροί! Όπως ο λύκος που πέφτει σε κοπάδι προβάτων, έτσι ερχόμαστε. Τώρα δεν είστε πλέον μεταξύ σας! Και δε θα έχετε μεγάλη χαρά με εμάς.»

[«Τι θέλουμε στη Βουλή» του Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Der Angriff στις 30 Απριλίου 1928. Οι υπογραμμίσεις δικές μας]