10.12.17

Για να χάσει οριστικά η αστυνομική αυθαιρεσία

Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών καταδίκασε ομόφωνα σε τρία χρόνια με αναστολή δύο αστυνομικούς τον Μάιο του 2015. Την Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017 δικάζεται η έφεση που έκαναν οι κατηγορούμενοι στην πρωτόδικη απόφαση. Η δίκη έχει ξεκινήσει οπότε δεν περιμένουμε. Είναι η τρίτη μέρα που συνεχίζεται και πιστεύουμε ότι θα βγεί η απόφαση. Καλό θα είναι να είμαστε εκεί. Η δίκη θα γίνει στο Β Τριμελές Εφετείο Αθηνών (για Πλημμελήματα) Λουκάρεως 14 και Λ. Αλεξάνδρας 2ος όροφος. Η παρουσία κόσμου είναι σημαντική. (Poppy Melliou)


Για περισσότερες πληροφορίες αναδημοσιεύουμε  άρθρο της Σίσσυ Βωβού από  Το Μωβ:




Ξεκίνησε χθες στο τριμελές Εφετείο η δίκη των δύο αστυνομικών οι οποίοι είχαν καταδικαστεί ομόφωνα σε τρία χρόνια φυλάκιση με τριετή αναστολή
για εξευτελιστική συμπεριφορά και προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας της Πόπης Μέλλιου, η οποία και τους είχε μηνύσει, στις 30/4/15.
Μέσα από τη μαρτυρία της παθούσας και μηνύτριας, αναβίωσε η σοκαριστική αστυνομική αυθαιρεσία των δύο αστυνομικών, κατά τη νύχτα της 27 Φεβρουαρίου του 2013, όταν προσήγαγαν την Μέλλιου επειδή αρνήθηκε να δώσει τα στοιχεία της όταν της ζητήθηκαν, ζητώντας από τους αστυνομικούς να παρουσιάσουν πρώτοι τη δική τους αστυνομική ταυτότητα.

Το βράδυ εκείνο οι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ πηγαινοέρχονταν με ταχύτητα στον συγκεκριμένο πεζόδρομο στα Εξάρχεια, Μεσολογγίου και Τζαβέλα, απ’ όπου προσήχθη η Μέλλιου, με κίνδυνο τραυματισμού πολιτών. Αυτό που περίμενε την Μέλλιου κατά την προσαγωγή της στη ΓΑΔΑ ήταν εκφοβιστική συμπεριφορά και σωματικός έλεγχος κατά παράβαση κάθε νόμου. Κατέθεσε στο δικαστήριο ότι ο συγκεκριμένος αστυνομικός, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε πρώτο βαθμό, της απευθύνθηκε με τρόπο που αποσκοπούσε να την εξευτελίσει και να της δείξει ότι εδώ μέσα είσαι στο έλεός μας.
Χαρακτηριστικά, ενώ η Μέλλιου βρισκόταν σε έναν διάδρομο της ΓΑΔΑ, ο συγκεκριμένος αστυνομικός βγήκε από το γραφείο του και άρχισε να της κάνει διάφορες ερωτήσεις (πού βρισκόσουνα, τι έκανες;). Όταν η Μέλλιου τον ρώτησε στο πλαίσιο ποιας διαδικασίας γίνονται αυτές οι ερωτήσεις, εκείνος της απάντησε «εδώ είναι Ελλάδα», ενώ εκείνη του αντέτεινε ότι για εμένα εδώ είναι Ευρώπη.
Στη συνέχεια έδωσε εντολή σε νεαρή αστυνομικό να πραγματοποιήσει τον σωματικό έλεγχο, διατάσσοντας με σημασία «όχι πρωκτικό και κολπικό», σαν να έλεγε, όπως κατέθεσε η μάρτυρας, ότι μπορούμε να σου κάνουμε και χειρότερα. Η παθούσα δήλωσε στο δικαστήριο με συγκινησιακή φόρτιση ότι ήταν η τρίτη φορά στη ζωή της που ένιωσε τόση ταπείνωση, μετά την ταπείνωση που είχε νιώσει όταν ως παιδί επισκεπτόταν τον πατέρα της στις φυλακές Αβέρωφ όπου ήταν φυλακισμένος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, και πολύ αργότερα όταν αντιμετώπισε παρόμοιες συμπεριφορές στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου όπου ήταν φοιτήτρια. Ανέφερε ότι είχε παγώσει από αυτή την εξευτελιστική συμπεριφορά.
Μάρτυρας υπεράσπισης ήταν η Αφροδίτη Σταμπουλή, βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία είχε πάει για διαμαρτυρία και συμπαράσταση κατά την προσαγωγή της. Τότε, βρισκόταν στο ισόγειο της ΓΑΔΑ και προσπαθούσε να ανέβει στον έκτο όροφο, αλλά την άφησαν να περιμένει περίπου τρία τέταρτα, μέχρι να ολοκληρωθεί η εξευτελιστική συμπεριφορά απέναντι στην κρατούμενη. Κατά τη διάρκεια της αναμονής της, η μάρτυρας είδε να φέρνουν με κλούβα καμιά τριανταριά νέα παιδιά, τα οποία είχαν επίσης προσαγάγει. Επιπλέον, η μάρτυρας είπε ότι την βραδιά εκείνη υπήρε γενική κινητικότητα και δημιουργία εκφοβιστικού κλίματος από την ομάδα ΔΙΑΣ, που ανεβοκατέβαιναν με τις μηχανές σε διάφορα σημεία των Εξαρχείων καθαρά για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο που βρισκόταν εκεί. Η κ. Σταμπουλή ήταν μάρτυρας επίσης στην πρώτη δίκη.
Εδώ να προσθέσουμε ότι η έμφυλη διάσταση της τρομοκράτησης είναι φανερή, αφού πιάνουν μια γυναίκα τότε 55 χρόνων, χωρίς να έχουν κάποιες ενδείξεις ότι έχει κάνει παράνομες πράξεις, της κάνουν παράνομα σωματικό έλεγχο, και ούτε καν δέχονται να κλείσουν τις γρίλιες του παραθύρου του συγκεκριμένου γραφείου, παρά το αίτημά της, και παρά το γεγονός ότι η αστυνομικός που διενήργησε το ξεγύμνωμα ήταν νεαρή, και όμως αρνήθηκε να δεχθεί το αίτημα της κρατούμενης. Είχε μάθει κι αυτή, φαίνεται, με το καλημέρα της καριέρας της, να έχει τις κρατούμενες ομήρους.
Επιπλέον, την απειλούν έμμεσα με κολπικό έλεγχο, που αποτελεί ιδιαίτερο βασανιστήριο αποκλειστικά για τις γυναίκες, πολλές από τις οποίες όπως ξέρουμε στο παρελθόν έχουν αγωνιστεί για να τον καταργήσουν υφιστάμενες μεγάλες τιμωρίες, μια από αυτές, η Κατερίνα Γκουλιώνη, με τίμημα τη ζωή της.
Η υπεύθυνη αστυνομικός που καταδικάστηκε σε πρώτο βαθμό επίσης, γνώριζε τα πάντα και συναινούσε στο βασανισμό της κρατούμενης.
Πρόκειται για μια πολύ σηματική δίκη, αφού κρίνεται όχι μια ακραία εγκληματική πράξη για την οποία υπάρχει γενική απαξία, αλλά η καθημερινή συμπεριφορά των αστυνομικών οι οποίοι παραβιάζουν με το αζημίωτο και το ατιμώρητο τα βασικά δικαιώματα των πολιτών, πράγμα που κάνουν στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, είτε πρόκειται για προσαγωγές και συλλήψεις, είτε πρόκειται για πιο απλές πράξεις όπως την έκδοση κάποιων εγγράφων.
Το δικαστήριο εξέτασε επιμελώς τις δύο μάρτυρες και γενικότερα επέδειξε ενδιαφέρον για την ουσία της υπόθεσης. Η δίκη διακόπηκε περί τις 2 το μεσημέρι και θα συνεχιστεί στις 23 Νοεμβρίου, 9 το πρωί.
Σε δήλωσή της για το Μωβ, η Πόπη Μέλλιου είπε για μια ακόμα φορά πόσο σημαντικό είναι να μην κερδίσει η αστυνομική αυθαιρεσία, ότι έχει διαθέσει πολύ χρόνο, ψυχή και χρήμα για να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι αυτής της σοβαρής παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της και μας καλεί να έχουμε πολύ μαζικότερη παρουσία στο δικαστήριο στην επόμενη δικάσιμο. Ήταν ένας Γολγοθάς, μας είπε, αλλά πρέπει να νικήσουμε, όχι μόνο για εμένα, αλλά για την υπεράσπιση βασικών δικαιωμάτων των πολιτών.
Να μην παραλείψουμε την στενή και σημαντική συνεργασία στελεχών του Μωβ, πριν ακόμα από την ίδρυσή του, αλλά με άλλες φεμινιστικές «ταμπέλες», στην Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις Διωκόμενες Οροθετικές, τόσο στις φυλακές κατά τους 11 μήνες της κράτησης των τελευταίων, με σταδιακή αποφυλάκιση κάποιων από αυτές, όσο και στα δικαστήρια ως μάρτυρας ή αλληλέγγυα, ακόμα, δυστυχώς να πούμε, και στα νεκροταφεία όπου κατέληξαν πολλές.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.