Στις 6/12, ο Γ. Κουμουτσάκος, Αναπληρωτής Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής (ανήκει στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη) δέχτηκε δύο επίκαιρες ερωτήσεις στη βουλή σχετικά με το όργιο καταστολής που βρίσκεται σε εξέλιξη το τελευταίο διάστημα, από τη Φωτεινή Μπακαδήμα και την Αγγελική Αδαμοπούλου του ΜΕΡΑ25. Η πρώτη ερώτηση της Φ. Μπακαδήμα αφορούσε στην άγρια επίθεση των ΜΑΤ σε φοιτητές που διαδήλωναν έξω από τη Σύνοδο των Πρυτάνεων στις 29/11. Η δεύτερη ερώτηση της Α. Αδαμοπούλου, αφορούσε στην περίπτωση της Ειρήνης Εμινίδου και του Ζήση Σούρλα φοιτητών και μελών του «Ξ» που συνελήφθησαν και κακοποιήθηκαν από τα ΜΑΤ το βράδυ της 17ης Νοέμβρη στα Εξάρχεια.
Δείτε το βίντεο με την ερώτηση και την απάντηση του Γ. Κουμουτσάκου, που αφορά στην υπόθεση των Ειρήνη και Ζήση:
Οι γνωστές ΕΔΕ…
Ο Γ. Κουμουτσάκος είπε (αναφερόμενος στην υπόθεση της Ειρήνης και του Ζήση) πως «έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες διερεύνησης στο επίπεδο το οποίο επιβάλλεται» και πως «αν προκύψουν στοιχεία η έρευνα θα αναβαθμιστεί […] και εφόσον διαπιστωθούν συμπεριφορές παρά το νόμο, θα επιβληθούν και οι ανάλογες ποινές». Μας πληροφόρησε ότι με βάση την αστυνομία έχει διαταχθεί για το περιστατικό Προκαταρκτική Διοικητική Εξέταση και ότι αν προκύψουν ενδείξεις ότι υπήρξαν πειθαρχικά παραπτώματα τότε θα διαταχθεί και Ένορκη Διοικητική Εξέταση (οι γνωστές σε όλους μας ΕΔΕ). Φυσικά και είναι θετικό ότι κάτω από την πίεση της δημοσιότητας που πήρε η υπόθεση γίνεται αυτή η έρευνα.
Το πόσο συχνά βέβαια, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, οι υπηρεσίες της ΕΛΑΣ που ερευνούν τους συναδέλφους τους αξιοποιούν πράγματι τα στοιχεία και το πόσο συχνά επιβάλλονται ποινές, είναι γνωστό- εξαιρετικά σπάνια για να μην πούμε σχεδόν πότε. Όπως αναφέρει η Α. Αδαμοπούλου με βάση αναφορά της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου οι περιπτώσεις που οι ΕΔΕ αποδίδουν ποινές είναι ελάχιστες.
Ενδεικτικά εμείς να αναφέρουμε την αθώωση όλων των αστυνομικών για το όργιο καταστολής και βίας στις 28 και 29 Ιουνίου του 2011 στην πλατεία Συντάγματος, όταν ψηφίζονταν το μεσοπρόθεσμο, την αθώωση των 6 από τους 8 αστυνομικούς για τον ξυλοδαρμό του Αυγ. Δημητρίου της υπόθεσης «ζαρντινιέρα» στη Θεσσαλονίκη, και τις ποινές «χάδι» για τους αστυνομικούς που ενοχοποίησαν τον «φοιτητή με τις πιτζάμες» ότι δήθεν πετούσε μολότοφ. Να πούμε επίσης για την γελοία χρηματική ποινή που επιβλήθηκε σε αστυνομικό γιατί βασάνισε με ηλεκτροσόκ (!) δύο παραβάτες του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (!), και για την οποία η Ελλάδα καταδικάστηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Για να μην μιλήσουμε για τους αστυνομικούς που ευθύνονται για τις σκευωρίες κατά του Θεοφίλου και της Ηριάννας, και που στέρησαν την ελευθερία σε (όπως αποδείχτηκε και δικαστικά) αθώους ανθρώπους. Και αυτά είναι μόνο λίγα από τα σχετικά παραδείγματα.
Πολιτική κάλυψη
Ο Υπουργός όμως δεν αρκέστηκε να καλυφθεί πίσω από την αναγγελία μιας ακόμα προκαταρκτικής εξέτασης που ίσως (!) οδηγήσει σε ΕΔΕ (που ίσως αποδώσει ποινές…). Στην ουσία και στην πρωτολογία και στην δευτερολογία του προσέφερε πολιτική κάλυψη στο όργιο αστυνομικής αυθαιρεσίας των τελευταίων μηνών.
Χαρακτηριστικά ο Κουμουτσάκος δήλωσε: «Γιατί η αμφιβολία μονίμως βαραίνει την αστυνομία, την Ελληνική Αστυνομία, μια διοικητική δομή ενός σώματος που λειτουργεί στα πλαίσια ενός δημοκρατικού κράτους σύμφωνα με τους νόμους, το Σύνταγμα και τη λειτουργία της και ποτέ η αμφιβολία δεν αγγίζει εκείνους που φαίνεται ότι κινούνται κάποιες φορές στα όρια της νόμιμης συμπεριφοράς ή πολλές φορές την ξεπερνούν;».
Κατ’ αρχήν στην συγκεκριμένη ερώτηση που τίθεται στον Κουμουτσάκο δεν υπάρχει καμιά «αμφιβολία». Πρόκειται για μια ξεκάθαρη περίπτωση αυθαιρεσίας και απρόκλητης αστυνομικής βίας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως άνθρωποι που δημόσια και ανοιχτά τοποθετούνται ενάντια στην ατομική βία ως πρακτική και που ανήκουν σε πολιτικό χώρο που έχει πάρει σαφή θέση για το ζήτημα, δεν πετούσαν μολότοφ. Αυτοί που στη συγκεκριμένη υπόθεση ξεπέρασαν κατά πολύ τα όρια της νόμιμης συμπεριφοράς πέρα από κάθε αμφιβολία είναι οι αστυνομικοί που έκαναν της συλλήψεις.
Αλλά και πιο γενικά, όταν τίθενται ερωτήματα για προφανή περιστατικά αστυνομικής βίας, για τα οποία υπάρχουν όχι μόνο καταθέσεις αλλά και φωτογραφίες και βίντεο που έχει δει όλος ο κόσμος, και το αρμόδιο υπουργείο επιμένει να λέει «ναι αλλά όμως υπάρχουν και οι κακοί που πετάνε μολότοφ» ή ότι «γιατί η αστυνομία είναι διαρκώς κατηγορούμενη» το μήνυμα που δίνει προς τα «όργανα της τάξης» που έχουν «ξεσαλώσει» είναι πως «εμείς μαζί σας είμαστε, προχωρήστε και μην φοβάστε».
Είναι χαρακτηριστικό εξάλλου, ότι στην ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. με την οποία υποτίθεται ότι καλεί τους πολίτες να καταγγέλλουν περιστατικά αστυνομικής βίας στο Συνήγορο του Πολίτη, οι λέξεις «αστυνομικής βίας» βρίσκονται σε εισαγωγικά! Μετά το ξύλο, τα δακρυγόνα, τις αναίτιες συλλήψεις, η ΕΛ.ΑΣ. επιστρατεύει την ειρωνεία απέναντι σε όσους την κατηγορούν.
Δεν είναι τυχαία
Το κρεσέντο αστυνομικής βίας των τελευταίων 1-2 μηνών δεν είναι ούτε «τυχαίο», ούτε πρωτοβουλία κάποιων χαμηλόβαθμων αστυνομικών που έχουν «απασφαλίσει». Από την εισβολή των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ, την εισβολή σε κινηματογράφο κατά την προβολή της ταινίας Τζόκερ, την έφοδο σε κλαμπ στο Γκάζι, μέχρι το όργιο καταστολής το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου αλλά και της 6ης Δεκέμβρη με τις μαρτυρίες δεκάδων ανθρώπων, είναι σαφές ότι υπάρχει πολιτική εντολή της κυβέρνησης για αύξηση της καταστολής.
Η κυβέρνηση εφαρμόζοντας την «στρατηγική της έντασης» προσπαθεί να προκαλέσει ακραίες αντιδράσεις και να τρομοκρατήσει όλη την κοινωνία δείχνοντας πως δεν έχει πρόβλημα να τσακίσει αθώους ανθρώπους.
Η μόνη απάντηση σε αυτή την πολιτική είναι οι μαζικοί, ενωτικοί, καλά οργανωμένοι και περιφρουρημένοι αγώνες, προκειμένου να απομονωθεί η κυβέρνηση μένοντας μόνο με τους πραιτοριανούς των ΜΑΤ που την προστατεύουν. Η κοινωνία, οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα κοινωνικά κινήματα χρειάζεται να συγκροτήσουν ένα πλατύ μέτωπο μάχης ενάντια στον περιορισμό της δημοκρατίας και το χτύπημα των δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.