5.9.19

Oι Mgła, το ψευτο-απολιτίκ anti-antifa attitude και η πραγματική “εποχή της δικαιολογίας”


Στην black metal μουσική έχουμε συνηθίσει στην παρουσία των φασιστών, τόσο πολύ που έχουμε αναπτύξει ένα ολόκληρο ιδεολόγημα περί του ολοκληρωτικού διαχωρισμού τέχνης και καλλιτέχνη, για να μην κάνουμε κάτι για αυτή και να συνεχίζουμε να απολαμβάνουμε κάποιες μπάντες. Και εντάξει, όλοι ήμασταν κάποτε μικροί και δε ξέραμε, θέλαμε να είμαστε προκλητικοί, να παίζουμε με τη φωτιά, όλα αυτά τα γνωστά. Πόσο όμως μπορεί να διαρκεί αυτή η κατάσταση; Πόσο είναι δυνατόν να είσαι “μη politically correct” (είδαμε με τον Αρκά που καταλήγουν αυτά) μέχρι να αποτελεί ΘΕΣΗ σου η υποτιθέμενη πρόκλησή σου;

Οι Mgla είναι ένα από τα συγκροτήματα που απέκτησαν πάρα πολλούς οπαδούς τα τελευταία χρόνια και δικαίως ίσως, αν κρίνει κανείς από καθαρά μουσική βάση. Όσοι τους ξέραμε από παλιά όμως, θυμόμασταν ότι κάτι “περίεργο” παίζει με τη μπάντα και περιμέναμε ότι θα γίνει ένα μπαμ σε κάποια φάση. Το οποίο και έγινε. Ο μόνιμος συνεργάτης της μπάντας, η οποία έχει κυκλοφορήσει τους περισσότερους δίσκους της στην εταιρία του την Northern Heritage και έχει αποτελέσει την λάιβ μπάντα του ως Cladestine Blaze, είναι ο Mikko Aspa, ο γνωστός Φιλανδός ο οποίος περνούσε στον μπλακ μέταλ κόσμο ως “προκλητικός καλλιτέχνης” για πολύ καιρό και αποκαλύφθηκε τα τελευταία χρόνια ως στυγνός φασίστας.
Για τα πεπραγμένα του Aspa, του οποίου το εύρος καλύπτει από μπάντες του τύπου “Ο παππούς μου ήταν στα SS” ως πρότζεκτ industrial μουσικής με παιδοφιλικό στιχουργικό περιεχόμενο, μπορείτε να διαβάσετε online, καθώς πλέον υπάρχει πολύ υλικό και θα παραθέσω μερικά λινκ στο τέλος.  Πριν από μερικούς μήνες λοιπόν και καθώς οι Mgla περιόδευαν με μία μπάντα (Deus Mortem) οι οποίοι έχουν μέλη τα οποία έχουν παίξει σε RAC (ανοιχτά φασιστικές μπάντες) όπως οι Honor, το μπαμ αυτό συνδυαστικά έγινε. Ήρθαν στην επιφάνεια και άλλα πράγματα, όπως ότι ο “M” (κιθάρα/φωνή) είχε πριν αρκετά χρόνια ένα industrial πρότζεκτ ονόματι Leichenhalle με τίτλο κυκλοφορίας Judenfrei (χωρίς Εβραίους), τίτλους κομματιών “Different Solution”, “Jerusalem in Flames” και άλλα τέτοια γλαφυρά, ότι έχουν παίξει και σε φεστιβάλ με ακροδεξιές μπάντες του τύπου Nokturnal Mortum, Hate Forest, κλπ. Το θέμα είναι το εξής όμως. Όλα αυτά δεν χαρακτηρίζουν “απευθείας” τους Mgla. Άμα θες μπορείς να βρεις δικαιολογίες. Ήταν μικρός ο M όταν έκανε το Leichenhalle, μπορεί να τις ξεπέρασε αυτές τις αντιλήψεις, δεν ήξεραν για το ένα, δεν ήξεραν για το άλλο, διάβαζαν για το πανεπιστήμιο που έλεγε και ο Χριστόδουλος. Όταν όμως κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα γίνει μία νύξη, πώς θα αντιδράσει ένας άνθρωπος που δεν είναι φασίστας και θέλει να διαχωρίσει την παρούσα στάση του με κάποια πράγματα που είχαν γίνει στο παρελθόν?


Οι Mgla αντέδρασαν γράφοντας στη σελίδα τους στο facebook ένα rant κατά της αντιφα στο οποίο δεν αναφέρονται σε ΤΙΠΟΤΑ από όλα αυτά, και απλά διαμαρτύρονται κλασικά για “smear campaign”, ενώ αναφέρουν πως θα φέρουν τους δικηγόρους τους για τις κατηγορίες που αναφέρουν ως ψευδείς. Μόνο που καμία πληροφορία που αναφέρθηκε σε διάφορες σελίδες σχετικά με αυτούς δεν ήταν ψευδής, ήταν απλά πληροφορίες που υπάρχουν και εδώ. Το ποστ αυτό έφτασε πάνω από τις χίλιες κοινοποιήσεις και δημιούργησε ένα κλίμα οργής κατά της “κακής αντίφα”, ένα κλίμα γνωστό σε εμάς που ακολουθούμε τα πολιτικά δρώμενα στη μέταλ σκηνή τα τελευταία χρόνια.
Το δικό μου ερώτημα είναι το εξής. Τι είσαι πραγματικά, αυτό το οποίο λες, ή αυτό το οποίο κάνεις? Διότι το θέμα δεν είναι η ταμπέλα που θα κολλήσεις στον άλλον. Είναι ότι σε μία σκηνή όπου ο εισοδισμός ακροδεξιών ήταν πάντοτε το νορμάλ, ίσως έχουμε δικαίωμα να ενοχλούμαστε όχι μόνο από τους ναζί, αλλά και από τα φιλαράκια των ναζί. Τουλάχιστον από αυτούς που τους υποστηρίζουν δημόσια κάνοντας ότι δεν ακούνε, δε καταλαβαίνουν, ενώ αντεπιτίθονται, όλως τυχαίως, στους ίδιους εχθρούς. Διότι έτσι επιτελούν ξεκάθαρα μία πολιτική στάση. Αν ήταν όντως απολιτίκ, θα απαντούσαν “ναι μωρέ, κάνουμε παρέα με μερικούς φασίστες, δίκιο έχετε, αλλά είμαστε φίλοι απ’ το γυμνάσιο/παίζαμε αρ πι τζί μαζί/χεστήκαμε στο κάτω κάτω”.
Για να προλάβω μερικούς, αυτό δε σημαίνει ούτε ότι τους βάζουμε όλους στο ίδιο καζάνι, ούτε ότι υποστηρίζω τις ακυρώσεις συναυλιών. Το ιδανικό θα μένα είναι να έρχονται τέτοιες μπάντες και να βρίσκουν ένα άδειο κλαμπ. Όμως, το ότι μία από τις πιο μεγάλες μπάντες στο metal underground (όπως και οι Marduk) αυτή τη στιγμή επιτελούν μία τέτοια λειτουργία και η πλειοψηφία των οπαδών κοιτάει μόνο τη μουσικούλα, με ενοχλεί. Αν χαλιόμαστε πραγματικά για την παρουσία του φασισμού στο μέταλ, είτε τη φυσική, είτε την ιδεολογική, τότε πρέπει να σταματήσουμε να αφήνουμε ελεύθερες στους φασίστες τις διόδους που επιτρέπουν την είσοδο τους. Και αυτό δεν είναι τίποτε παραπάνω από το κάνουμε κάνα δυο θυσίες για μπάντες ή καλλιτέχνες που μέχρι τώρα γουστάραμε, αλλά δεν αξίζει πια να υποστηρίζουμε.

Γράφει:Χρήστος Δαρίτσης

Πηγή:https://metalinvader.net/mgla-pseudo-apolitik-anti-antifa-attitude/?fbclid=IwAR1CNPWT91NBUDidAaoX4XHUuWn-vkuNV6wkqLGins3ABD7F1q3Ryfcfwdg

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.