8.5.19

Η Χρυσή Αυγή τα βάζει τώρα και με το ρεμπέτικο!



Στοχοποίησε τους αριστερούς, τους αντιφασίστες, τους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους, τους αλλόθρησκους και ότι κινείται... εκτός πλαισίου της. Τώρα η Χρυσή Αυγή τα έβαλε και με το ρεμπέτικο, φτάνοντας μάλιστα να καταθέσει μέχρι κι ερώτηση στη Βουλή. Το είδος της μουσικής που πολεμήθηκε και κυνηγήθηκε όσο κανένα άλλο στην Ελλάδα και που λογοκρίθηκε τόσο από τη δικτατορία Μεταξά όσο κι από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, βρίσκεται ξανά στο στόχαστρο, αυτή τη φορά από τους πολιτικούς τους απογόνους.

Μια συναυλία αφιερωμένη στα τραγούδια που καταγράφηκαν στην ιστορία του ρεμπέτικου ως τα «χασικλίδικα» κι όχι μόνο σε αυτά, στάθηκε αφορμή για το νέο παραλήρημα της νεοναζιστικής οργάνωσης, που με μπροστάρη τον υπέρμαχο στρατηγό της, Γιάννη Λαγό, κατέθεσε ερώτηση προς το υπουργείο Πολιτισμού και το υπουργείο Δικαιοσύνης, ζητώντας από την κυβέρνηση να την ακυρώσει.

Στην ερώτησή του ο υπόδικος βουλευτής της Χρυσής Αυγής ανέφερε τα εξής:
«Σύμφωνα με πλείστα δημοσιεύματα σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο το Σάββατο της 20ης Απριλίου 2019, μια ημέρα ιερή για τους Χριστιανούς Ορθόδοξους πολίτες της Χώρας, θα πραγματοποιηθεί μουσική εκδήλωση με τον τίτλο “Ασεβή Τροπάρια με τους Ήχους της Κάνναβης”. Στην εκδήλωση συμμετέχουν πολλοί καλλιτέχνες, οι διοργανωτές είναι η εταιρεία Electra Events Planning και το Μουσείο Κάνναβης, ενώ οι χορηγοί είναι διάφορες προωθητικές εταιρείες κάνναβης (Athens Cannabis Expo κλπ.). Πρόκειται για μια εκδήλωση η οποία προσβάλλει το θρησκευτικό αίσθημα της πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών, προσβάλλει τα χρηστά ήθη καθώς προωθείται η κατανάλωση τοξικών ουσιών και εν τέλει προσβάλλει και τον Ελληνικό Πολιτισμό καθώς στην διαφήμιση της εκδήλωσης δηλώνεται ότι: Η Ελλάδα έχει μια παγκόσμια ιδιαιτερότητα. Διαθέτει την μακροβιότερη σύνδεση της μουσικής με την κάνναβη όσο καμία άλλη χώρα στον κόσμο. Το ρεμπέτικο. Η απαγόρευση της κάνναβης ξεκίνησε την δεκαετία του ’30 μετά από εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις, συμπαρασύροντας και τα τραγούδια που είχαν γραφτεί για αυτήν».
Και ρώταγε τους αρμόδιους υπουργούς:
- Εφόσον η κυβέρνηση δηλώνει ότι σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα ακυρωθεί η συγκεκριμένη συναυλία η οποία προσβάλλει το αίσθημα των θρησκευόμενων Ελλήνων;
- Κατά πόσο ωφελείται το πολιτιστικό υπόβαθρο της χώρας με την σύνδεση του νέου ελληνικού πολιτισμού με την κατανάλωση κάνναβης;
- Θα επιτρεπόταν μια παρόμοια εκδή
λωση στην Χώρα κατά τις ιερές ημέρες των μουσουλμάνων που κατοικούν στην χώρα, με τίτλο που να παραπέμπει μάλιστα σε σχετικές με την θρησκεία τους τελετουργίες;


Ασεβή, τροπάρια και κάνναβη σε μια αράδα, λίγο πριν το Πάσχα, θεωρήθηκε προσβολή για τους χρυσαυγίτες που χρίστηκαν αυτόκλητοι προστάτες του θρησκευτικού αισθήματος των Ελλήνων. Αυτοί που στα αλήθεια καπηλεύονται μια θρησκεία που διδάσκει το «αγαπάται αλλήλους», όταν το μόνο που έχουν ακούσει από τις γραφές φαίνεται να είναι το μάχαιραν έδωσες, όπως απέδειξαν με τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα. Πολιτικοποιούν την πίστη για να κάνουν αντιπολιτευτικά παιχνίδια και με συγκεκαλυμμένη ειρωνεία αναφέρονται στα ανθρώπινα δικαιώματα, αυτοί που πιστεύουν ότι τα δικαιώματα αυτά είναι μόνο για Έλληνες, μόνο για χριστιανούς, μόνο για ετεροφυλόφιλους, κτλ. Και για το ξεκάρφωμα, νοιάζονται δήθεν για τους μουσουλμάνους...
Θεωρούν ότι το ρεμπέτικο προσβάλλει τον ελληνικό πολιτισμό. Το ρεμπέτικο που έχει σημαδέψει την μουσική ιστορία της χώρας και αποτελεί το ίδιο ιστορικό ντοκουμέντο, αφού στους στίχους των ρεμπέτικων τραγουδιώναντικατοπτρίζεται το πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής όπου άνθισε και ιδιαιτέρως η ζωή των φτωχότερων τάξεων και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Το ρεμπέτικο που αποτελεί μαρτυρία για την προσφυγιά του μεσοπολέμου και για τη ζωή της εργατικής και της μεσοαστικής τάξης, ενώ σήμερα αποτελεί ζωντανή και δημοφιλή πολιτιστική κληρονομιά που αναγνωρίζεται πλέον όχι μόνο από τους Έλληνες, αλλά από ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το ρεμπέτικο που όταν η Unesco το ενέγραψε στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας, σημείωσε με έμφαση «τον δυναμικό χαρακτήρα του, καθώς και την εξέλιξή του σε ισχυρό σημείο αναφοράς για τη συλλογική μνήμη και ταυτότητα των Ελλήνων».
Κομμάτι του ρεμπέτικου είναι και τα «χασικλίδικα», τα οποία όχι μόνο περιγράφουν τι συνέβαινε στα λιμάνια της χώρας έπειτα από την Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά χρήζουν και ιδιαίτερου ιστορικού ενδιαφέροντος καθώς οι διώξεις που δέχτηκαν αποκαλύπτουν τον τρόπο που στήθηκε η «εθνική ιδεολογία» από τον Μεταξά. Η «Επιτροπή προληπτικής λογοκρισίας» που απαγόρεψε τα «μπεμόλια», τα ημιτόνια, δηλαδή, τις διέσεις και τις υφέσεις, τους αμανέδες και οτιδήποτε μπορούσε να θυμίζει Ανατολή, καθώς και τις λέξεις που το καθεστώς δεν ήθελε να ακούει,ανάμεσα στις οποίες και η κάνναβη, υπήρξε στη συνέχεια το υπόδειγμα για την επιτροπή λογοκρισίας της χούντας. Η νεοναζιστική οργάνωση στέκεται μάλιστα στη λέξη κάνναβη, κατηγορώντας ακόμη και τους διοργανωτές και τους χορηγούς της συναυλίας για διακίνηση ναρκωτικών, τη στιγμή που είναι νόμιμες εταιρίες που ασχολούνται με την καθ'όλα νόμιμη βιομηχανική κάνναβη, από την οποία παράγονται από τσάγια μέχρι ρούχα και δομικά υλικά και που καμία σχέση δεν έχει με ψυχοτρόπες ουσίες.
Η Χρυσή Αυγή... σέβεται άλλωστε τόσο τη θρησκεία, όσο και την ελληνική ιστορία και τον πολιτισμό. Αυτό αποδεικνύεται άλλωστε από το βίντεο που είχε έρθει στο φως της δημοσιότητας από μία συναυλία που διοργάνωσε η νεοναζιστική οργάνωση στην Αθήνα, στις 30/01/2015. Στο βίντεο που είχε αποκαλύψει ο Δημήτρης Ψαρράς, στην Εφημερίδα των Συντακτών, εμφανίζονται ο ίδιος ο Νίκος Μιχαλολιάκος, αλλά και σύσσωμος ο ηγετικός πυρήνας της Χρυσής Αυγής να διασκεδάζουν τραγουδώντας τον ελληνικό εθνικό ύμνο με τα χέρια σε ναζιστικό χαιρετισμό και τον γερμανικό ναζιστικό ύμνο «Deutschland über alles» μπροστά από σημαίες με τη σβάστικα. Τα συγκροτήματα που πήραν μέρος στη συναυλία ήταν δε αυτά που έχουν σχηματιστεί από μέλη της οργάνωσης και ανήκουν στο λεγόμενο «ρεύμα NS» (εθνικοσοσιαλιστικό) ή «Hatecore» και «WP-White Power» (Bannerwar, Der Stürmer, Ολική Κάθαρση, Boiling Blood, Pogrom). Και σ’ αυτά συμμετείχαν γνωστά στελέχη της οργάνωσης, όπως ο Γιώργος Γερμενής ή όπως είναι γνωστός στην black metal σκηνή, ο Καιάδας.



Πρόκειται για τον χρυσαυγίτη γαμπρό του Μιχαλολιάκου, που με το συγκρότημα «Naer Mataron»  τραγουδούσαν τους εξής στίχους: «(….) Για μισό εκατομμύριο χρόνια ο Θεός καθότανε και έβλεπε τον έναν να βγάζει το μάτι του αλλουνού. Και μόνο τότε είχε τη λαμπρή ιδέα να στείλει τον μπάσταρδο γιο του, τον γαμημένο Ιησού Χριστό. Αλλά τώρα θριαμβεύει ο Διάβολος. Θ’ αφήσουμε την εκκλησία να σαπίσει και θα σφάξουμε στην αγία τράπεζα τους ηλιθίους (…)Θα εκδικηθούμε… διψάμε για αίμα!»…


Αξίζει να σημειωθεί ότι τα όργανα είχαν ξεκινήσει νωρίτερα, βέβαια, και δεν ήταν αυτά της συναυλίας... Τον χορό των αντιδράσεων για τη συγκεκριμένη συναυλία ξεκίνησαν οι «Εθνικοί Φύλακες», μια εθνικιστική ομάδα, ταγμένη στην πατρίδα, την θρησκεία και την οικογένεια. Με επιστολή τους στον Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης Συμεών, οι  άγρυπνοι – όπως δηλώνουν - «Εθνικοί Φύλακες», εξέφραζαν την ενόχλησή τους για την «ανίερη» συναυλία που όπως ανέφεραν μόνο τυχαίο δεν ήταν ότι ήταν προγραμματισμένη να γίνει πριν την Μεγάλη Εβδομάδα και ζητούσαν να παρέμβει για να την ακυρώσει. Να σημειωθεί ότι οι «Εθνικοί Φύλακες» που όπως δηλώνουν «δεν μπορούν να παραμείνουν αδρανείς όταν απειλείται η εδαφική μας ακεραιότητα κι αμφισβητούνται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, όταν παραχαράσσεται κι αφελληνίζεται η ιστορία μας, όταν πολεμάται η ορθόδοξη πίστη μας, όταν διαλύεται η ελληνική οικογένεια, όταν αλλοιώνεται κι ευτελίζεται η γλώσσα μας, όταν θεσμοθετείται η διαστροφή με τους γάμους ατόμων του ιδίου φύλου και οι εκτρώσεις από αντίχριστες κυβερνήσεις», δεν είχαν μείνει όντως αδρανείς όταν τοποθετήθηκε το άγαλμα Phylax στο Παλαιό Φάληρο, καθώς ήταν μία από τις βασικές ομάδες που ενορχήστρωσαν τις αντιδράσεις, επειδή πίστευαν ότι είναι... ο σατανάς.
Για την ιστορία,  η συναυλία «Ασεβή Τροπάρια με τους ήχους της κάνναβης» δεν έγινε στις 20 Απριλίου. Όχι γιατί τα κατάφερε τελικά η Χρυσή Αυγή να την ακυρώσει, αλλά γιατί μόλις τρεις μέρες πριν την αυλαία, έφυγε από τη ζωή ο άνθρωπος που έχει συνδέσει όσο κανένας το όνομά του με το ελληνικό ρεμπέτικο και είχε την καλλιτεχνική επιμέλεια της βραδιάς, ο Κώστας Χατζηδουλής. Ο Κώστας Χατζηδουλής που τη δεκαετία του '80 είχε κάνει την παραγωγή του  δίσκου «Τα ασεβή τροπάρια», στον οποίο συμμετείχαν ιερά τέρατα του ελληνικού ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού κι από τον οποίο άντλησε την έμπνευση και ο τίτλος της συναυλίας.
Η συναυλία βέβαια θα πραγματοποιηθεί αφιερωμένη πια στη μνήμη του, το Σάββατο 11 Μαΐου στον Βοτανικό, αλλά επειδή ο Βοτανικός και το Χυτήριοείναι ένα τσιγάρο δρόμος... ελπίζουμε να μην δούμε σκηνές που διαδραματίστηκαν εκεί το 2012 όταν τόλμησε να παιχτεί το «Coprus Christi».


Κάποιοι πάντως καλούν ήδη σε σκοταδιστικές διαμαρτυρίες...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.