14.1.19

100 χρόνια δράσης ενάντια στον φασισμό

Στο προηγούμενο τεύχος παρουσιάσαμε τη fiction ανθολογία «This Nightmare Kills Fascists», μια συλλογή ιστοριών τρόμου, στρατευμένων στον αντιφασιστικό αγώνα. Στον ίδιο σκοπό, αλλά με ιστορικά τεκμήρια και βασισμένη στα γεγονότα, είναι ταγμένη και η προσπάθεια του Gord Hill, που με το Antifa Comic Book καλεί σε εγρήγορση και δράση ενάντια στις φασιστικές λογικές και πρακτικές όπου γης

Σχεδόν ένας αιώνας έχει περάσει από τότε που ο Μουσολίνι ίδρυσε την πρώτη του φασιστική οργάνωση υπό τον τίτλο «Πυρήνες του Αγώνα» (1919) στην Ιταλία. Από τότε οι δηλητηριώδεις ιδέες και πρακτικές του διαδόθηκαν σαν επιδημία σε ολόκληρο τον κόσμο. Ολα αυτά τα χρόνια, ο φασισμός και τα συγγενή του πολιτικά ρεύματα όπως ο ναζισμός γοήτευσαν σημαντικά τμήματα πληθυσμού και πέτυχαν κάποιες νίκες. Αλλά συσπείρωσαν ακόμη περισσότερους ανθρώπους σε έναν ανυποχώρητο αντιφασιστικό αγώνα.
Στο εξαιρετικό βιβλίο του «The Antifa Comic Book – 100 Years of Fascism and Antifa Movement», από τον καναδικό εκδοτικό οίκο Arsenal Pulp Press με έδρα το Βανκούβερ, o δημιουργός κόμικς Gord Hill, σε συνεργασία με τον ιστορικό σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τρομοκρατίας και πολιτικού ριζοσπαστισμού, Mark Bray, περιγράφει την ιστορία του φασισμού και παράλληλα την ιστορία όσων, πολιτικών οργανώσεων, κομμάτων, συλλογικοτήτων και μεμονωμένων αγωνιστών, αντιστάθηκαν στον εκφασισμό της κοινωνίας και στην επικράτηση των απάνθρωπων ακροδεξιών αντιλήψεων. Μέλος της κοινότητας των Kwakwaka’wakw, αυτόχθονος πληθυσμού που ζει στη δυτική ακτή του Καναδά και στη νήσο Βανκούβερ, o Hill έχει υπογράψει μέχρι τώρα άλλα δύο βιβλία κόμικς πολιτικής ιστορίας: το «The 500 Years of Resistance Comic Book» (2010), για την αντίσταση των ιθαγενών πληθυσμών της αμερικανικής ηπείρου στους Ευρωπαίους εισβολείς, και το «The Anti-Capitalist Resistance» για τα σύγχρονα πολιτικά κινήματα αντίστασης στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό.
Στο λεπτομερέστατο και πολύ προσεκτικά εικονογραφημένο ως προς τα αντικειμενικά και πραγματολογικά στοιχεία «The Antifa Comic Book», πιάνει την ιστορία του φασισμού από την αρχή και καταλήγει στις μέρες μας. Η εισαγωγή του δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένας μίνι οδηγός για τις αρχές και τις πρακτικές του φασισμού που απευθύνεται σε όσους δεν γνωρίζουν τις λεπτομέρειες και ακολουθείται από τις αντίστοιχες εξηγήσεις του όρου «Antifa» και της δράσης των οργανώσεων που τον χρησιμοποιούν στην πολιτική τους πρακτική.


Ο Μπενίτο Μουσολίνι και ο Χίτλερ είναι εκ των πραγμάτων οι (αρνητικοί) πρωταγωνιστές του πρώτου μέρους του βιβλίου. Ο Hill περιγράφει τη δημιουργία και τα πρώτα βήματα των πολιτικών τους κομμάτων και, μέσω αυτών, την ιστορία της Ευρώπης στα πρόθυρα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Για την πληρέστερη κατανόηση των καταστάσεων σκιαγραφεί τα πορτρέτα προσώπων που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, όπως ο Γκέρινγκ και ο Χίμλερ, και περιγράφει όλες τις πολιτικές εξελίξεις που οδήγησαν στον πόλεμο. Το Ολοκαύτωμα, η εισβολή των Γερμανών σε άλλα κράτη, η εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων λόγω του φύλου, του χρώματος, της εθνικής τους ταυτότητας κ.λπ. αποδίδονται ιδιαίτερα παραστατικά, αλλά παράλληλα περιγράφονται και όλες οι προσπάθειες αντίστασης και συσπείρωσης ενάντια στον κοινό εχθρό του ναζισμού σε χώρες όπως η Πολωνία, η Σερβία, η Γαλλία, η Ελλάδα κ.ά.


Αρκετές σελίδες είναι αφιερωμένες στον ισπανικό εμφύλιο και στη δικτατορία του Φράνκο, όπου η αντιφασιστική αντίσταση και συσπείρωση είχαν θαυμαστά αποτελέσματα, ενώ περιγράφονται με ιδιαίτερα αναλυτικό τρόπο και με σπουδαία εικονογραφική τεκμηρίωση λιγότερο γνωστές περιπτώσεις φασιστικών και ακροδεξιών οργανώσεων, όπως το αγγλικό Εθνικό Μέτωπο και οι παραφυάδες του από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, που αντιμετωπίστηκαν επανειλημμένα και αποτελεσματικά από αποφασισμένους αντιφασίστες, όπως η οργάνωση Red Action, οι γερμανικές νεοναζιστικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις με βίαιες πράξεις και τρομοκρατική δράση στο ενεργητικό τους, που είχαν πάντα απέναντί τους τους αριστερούς και αναρχικούς αντιφασίστες, η ιταλική Ακροδεξιά με την αντικομμουνιστική και αντιμεταναστευτική ρητορική της και περιπτώσεις χωρών όπου τα τελευταία χρόνια παρατηρείται όλο και μεγαλύτερη εξάπλωση των ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων, όπως η Ρωσία, η Σουηδία, η Ουκρανία, ο Καναδάς κ.ά.

Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει από μια τέτοια εμπεριστατωμένη έρευνα και λεπτομερή καταγραφή ο αντιφασιστικός αγώνας στην Ελλάδα. Ως προς το παρελθόν, ο Hill ξεκινά από τη ναζιστική κατοχή και την Αντίσταση, προχωρά με τον Εμφύλιο και καταλήγει στην επταετία της χούντας:
«Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Ελλάδα κατελήφθη από τη ναζιστική Γερμανία και τους συμμάχους της. Η χώρα υπέφερε πολύ με περισσότερους από 150 χιλιάδες νεκρούς από την πείνα και δεκάδες χιλιάδες που σκοτώθηκαν από τους φασίστες. Αλλά η Ελλάδα είχε επίσης ένα από τα πιο αποτελεσματικά κινήματα αντίστασης στην Ευρώπη με τη συμμετοχή αριστερών ανταρτών καθώς και ακροδεξιών εθνικιστών. Μετά τον πόλεμο η Ελλάδα μαστίστηκε από έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των κομμουνιστών και των αντικομμουνιστών εθνικιστών. Το 1967, κατά τη διάρκεια νέων κοινωνικών συγκρούσεων, ένα πραξικόπημα από ακροδεξιούς αξιωματούχους του στρατού σε συνεργασία με την αμερικανική CIA έφερε τη δικτατορία. Το νέο καθεστώς κατήργησε τα πολιτικά δικαιώματα και εφάρμοσε εκτεταμένη καταστολή της αριστεράς με χιλιάδες φυλακισμένους και βασανισμένους».


Μετά από μια σύντομη αναφορά στα γεγονότα του Πολυτεχνείου όμως, ο Hill φτάνει στη σημερινή εποχή και περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τη γέννηση και τη δράση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής και την πορεία του αρχηγού της: από εκδότης ενός περιθωριακού περιοδικού, μέλος του κοινοβουλίου και ηγέτης ενός κόμματος με υψηλά ποσοστά. Εμφαση δίνεται στα πογκρόμ των νεοναζιστών εναντίον μεταναστών, στις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, στις επιθέσεις σε καταλήψεις, στέκια και κοινωνικούς χώρους, αλλά και στις μαχητικές αντιναζιστικές διαδηλώσεις, καθώς και στο κίνημα αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.


Το βιβλίο ολοκληρώνεται με ένα εκτενές τμήμα που αφορά την αμερικανική και την καναδική Ακροδεξιά και τις πολυπληθείς οργανώσεις τους, πολλές από αυτές με έντονη στρατιωτική δράση, άλλες με εμπλοκή σε τρομοκρατικές και βομβιστικές ενέργειες και άλλες με ανάμιξη σε δολοφονίες αντιφασιστών αγωνιστών.
Οι δράσεις αυτές όμως, όπως και κάθε άλλη ακροδεξιά, φασιστική και νεοναζιστική πρακτική, δεν περιγράφονται για να προκαλέσουν δέος και να τρομάξουν τον αναγνώστη, αλλά για να αναδειχθεί μέσω αυτών η μαζική αντίσταση του αντιφασιστικού κινήματος και κυρίως των οργανώσεων που «συστεγάζονται» κάτω από τη σκεπή της Antifa: «Ο όρος “antifa” είναι μια συντομογραφία της “antifaschistische aktion” που ιδρύθηκε από το γερμανικό κομμουνιστικό κόμμα το 1932 για να αντισταθεί στους ναζί. Τη δεκαετία του 1980, η “antifaschistische action” αναβίωσε από αυτονομιστές και αναρχικούς στη Δυτική Γερμανία για να αντιμετωπίσει την αναπτυσσόμενη ακροδεξιά, χωρίς να έχει καμιά σχέση με το κομμουνιστικό κόμμα. Πολλές ομάδες χρησιμοποιούν παραλλαγές του πρωτότυπου σήματος της “αντιφα” που σχεδιάστηκε από τους Max Keilson και Max Gebhard. Tη δεκαετία του 1990, ιδρύθηκε η “Anti-Fascist Action” από πολλές ευρωπαϊκές και διεθνείς ομάδες. Η “Antifa” χαρακτηρίζεται από άμεση μαχητική δράση ενάντια στην ακροδεξιά και μια ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική ανάλυση. Οργανωμένη ως αυτόνομες και αποκεντρωμένες ομάδες, η “Antifa” βλέπει ως αναγκαίο το να αντιπαρατίθεται στους φασίστες τόσο ιδεολογικά όσο και σωματικά. Οι ομάδες, επίσης, επιχειρούν να διαμορφώσουν μια αντιφασιστική και αντιρατσιστική κουλτούρα. Η “Antifa” δραστηριοποιείται όχι μόνο ενάντια σε φασιστικές και νεοναζιστικές ομάδες αλλά και σε ακροδεξιά κινήματα που μοιράζονται τους ίδιους στόχους με τους φασίστες (όπως η Κου Κλουξ Κλαν για παράδειγμα)».

Στο επίπεδο αυτό της μαχητικής αντιπαράθεσης με τους φασίστες είναι που λειτουργεί προτρεπτικά το βιβλίο του Gord Hill. Γιατί εκτός από τα αναγκαία ιστορικά στοιχεία περιγράφει τις συγκρούσεις ανάμεσα σε φασίστες και αγωνιστές. Και τις περιγράφει ως αναπόφευκτες ή, καλύτερα, ως επιβεβλημένες, με σκοπό να περιοριστεί η ρατσιστική και φασιστική ρητορική. Μέχρι την οριστική πάταξή της.

Πηγη:http://www.efsyn.gr/arthro/100-hronia-drasis-enantia-ston-fasismo?fbclid=IwAR2r7LFyJfSLAByd2o4hduRdmTqSq7twgQORuxvWUMDOzKk-NN-hDm-Pkxo

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.