Του Κώστα Ιατρόπουλου
Οι σχέσεις μεταξύ των κρατών της Ελλάδας και της Τουρκίας περνάνε μια πολύ δύσκολη περίοδο και η προοπτική πολέμου μεταξύ των δυο χωρών δυστυχώς δεν μπορεί να αποκλειστεί. Παρόλο βέβαια που δεν είναι η πιο βασική προοπτική, και είναι πιο πιθανό να έχουμε θερμό ή θερμά επεισόδια, καθώς ένας ολοκληρωτικός πόλεμος θα είναι καταστροφικός και για τις δυο πλευρές.
Από την άλλη, στην σημερινή συγκυρία, ένα θερμό επεισόδιο δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα είναι ελεγχόμενο, και θα μπορούσε να γενικευτεί υπό κάποιες συνθήκες.
Κατά την άποψη μου, η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι φιλειρηνική και ένα σημαντικό κομμάτι αυτής είναι επιφυλακτικό στο δηλητήριο της εθνικιστικής προπαγάνδας που χύνεται από τα σχολικά μας χρόνια. Από την άλλη όμως, υπάρχει μπέρδεμα και αντιφάσεις στην συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων. Τα θέματα που αφορούν το τι γίνεται σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης και αν πρέπει να μπούμε σε πόλεμο να υπερασπίσουμε την ΑΟΖ «μας», το αν η αύξηση των εξοπλισμών λειτουργεί αποτρεπτικά στην απειλή του πολέμου, κα, αποτελούν αντικείμενο συζήτησης σε πλατιά στρώματα.
Δυστυχώς, μεγάλα κόμματα της Αριστεράς, και συγκεκριμένα το ΚΚΕ και η ΛΑΕ, με τις θέσεις που έχουν πάρει κατά καιρούς. έχουν παίξει αρνητικό ρόλο στην διαμόρφωση της συνείδησης στα «εθνικά» θέματα, καθώς καλλιεργούν την αντίληψη ότι υπάρχει κάποιο «εθνικό συμφέρον» που ενώνει τον λαό και τα εργατικά στρώματα με την ελληνική αστική τάξη.
Ο τουρκικός λαός είναι σύμμαχος και όχι εχθρός
Ζούμε σε μια εποχή που στην γειτονιά μας έχουμε πολέμους με την κλασσική έννοια του όρου. Στην Τουρκία και στην Ελλάδα βέβαια έχουμε αυτή τη στιγμή να εξελίσσεται ένα άλλο είδος πολέμου, ο οικονομικός και κοινωνικός πόλεμος. Και διεξάγεται από τις άρχουσες τάξεις των κρατών αυτών ενάντια στους πολίτες τους.
H καταστροφή του βιοτικού μας επιπέδου στην Ελλάδα με την σκληρή λιτότητα. τις χιλιάδες αυτοκτονίες, τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα και τους εκατοντάδες χιλιάδες που αναγκαστήκαμε να μεταναστεύσουμε είναι πάνω κάτω γνωστά.
Τα ίδια και χειρότερα βιώνει ο τουρκικός λαός. Γνωρίζουν οι περισσότεροι για τα οικονομικά προβλήματα της Τουρκίας και τον δεσποτισμό του Ερντογάν, αλλά ένα στοιχείο που δεν είναι τόσο γνωστό σοκάρει: οι νεκροί στην Τουρκία από τα εργατικά ατυχήματα είναι περισσότεροι από την τους νεκρούς που είχαν συνολικά στην εισβολή στην Κύπρο, στην εισβολή στο Αφρίν και στις μάχες με τους Κούρδους όλα αυτά τα χρόνια.
Αυτός δεν είναι ένας πόλεμος που πιθανά να γίνει στο μέλλον, αλλά είναι ένας πόλεμος που συμβαίνει ήδη. Με την τουρκική κοινωνία που βιώνει αυτά που βιώνουμε και εμείς, είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο.
Αυτά που μας ενώνουν, πολιτισμικά και πολιτικά, είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Και αν μπορεί κάποιος να σταματήσει την προοπτική του άλλου πολέμου, του κλασσικού, είναι με την στενή σχέση και την στενή συνεργασία των δυο λαών. Γιατί τα ταξικά συμφέροντα μας είναι κοινά.
Αντιπολεμική ελληνοτουρκική κίνηση Βελγίου
Έχοντας τα παραπάνω στο μυαλό μας και θεωρώντας το καθήκον απέναντι στους εαυτούς μας και στις ιδέες μας, Έλληνες και Τούρκοι που ζούμε στις Βρυξέλλες, πήραμε την πρωτοβουλία να συγκροτήσουμε κοινή αντιπολεμική κίνηση.
Σκοπός μας είναι να αναδείξουμε στοιχεία της κοινής πολιτιστικής μας ταυτότητας, αλλά και σε αυτά που διαφέρουμε να αναδείξουμε την κουλτούρα του αλληλοσεβασμού και της αποδοχής. Απέναντι στον εθνικισμό και τον μιλιταρισμό, να καλλιεργήσουμε τον διεθνισμό, την αλληλεγγύη και την κοινή πάλη των δύο λαών.
Να συζητήσουμε κατά πόσο τα πετρέλαια ή το φυσικό αέριο που θα παραχθούν θα είναι δικά μας, τι είναι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη εκμετάλλευσης, ποιος την εκμεταλλεύεται, για ποιο σκοπό και αν αξίζει να πολεμήσει κάποιος και να σκοτωθεί για αυτόν. Και στην τελική, τι σημαίνει ο όρος «εθνικά συμφέροντα»; Σε μια χώρα έχουμε όλοι, πλούσιοι και φτωχοί, τα ίδια συμφέροντα; Και ακόμη, αν αξίζει κάποιος να πολεμήσει για κάτι, είναι για τα παραπάνω συμφέροντα ή για την πραγματική δημοκρατία, την ελευθερία, την ευημερία, την ισονομία, για μια κοινωνία δίχως πολέμους και φτώχεια;
Ξεκινάμε!
Για την επίτευξη των στόχων μας, έχουμε σκοπό να διοργανώσουμε διάφορες εκδηλώσεις όπως:
συζήτηση με φιλολόγους για το αν διδάσκεται η ιστορία ή αν γίνεται εθνικιστική προπαγάνδα στα σχολεία των δυο χωρών˙
συζήτηση για το τι σημαίνει ΑΟΖ, ποιος κερδίζει από τις εξορύξεις φυσικού αερίου ή πετρελαίων˙
αντιπολεμικές εκθέσεις, προβολές ταινιών και φυσικά βραδιές με την υπέροχη κοινή μουσική που έχουμε και την εξαίρετη κοινή κουζίνα μας.
Ξεκινάμε στις 15 Δεκεμβρίου, με ένα γλέντι γνωριμίας και θα συνεχίσουμε με ένα κάλεσμα για συνέλευση, όπου σκοπός είναι να συγκροτηθούμε ως ομάδα για την λειτουργία της κίνησης.
Η μέχρι τώρα ανταπόκριση Ελλήνων και Τούρκων των Βρυξελλών είναι συγκινητική και μας δίνει αυτοπεποίθηση για το δύσκολο εγχείρημα που ξεκινάμε.
*Το όνομα αυτό είναι προσωρινό. Το οριστικό όνομα της κίνησης θα αποφασιστεί από τη συνέλευση.
http://net.xekinima.org/mia-polu-simantiki-protovoulia-ellin/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.