Του Τάκη Γιαννόπουλου
Στις 3 Ιούλη πραγματοποιήθηκε στο Κερατσίνι μια πολύ σημαντική σύσκεψη με πρωτοβουλία της οικογένειας και των φίλων του Παύλου Φύσσα. Θέμα της σύσκεψης ήταν η διοργάνωση των εκδηλώσεων του Σεπτέμβρη που συμπληρώνονται 5 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου.
Ήταν ακόμα εκεί εκπρόσωποι από ΚΕΕΡΦΑ, ΟΡΜΑ και Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ από τους οποίους όμως ζητήθηκε να αποχωρήσουν από την σύσκεψη, για τους λόγους που εξηγούνται στη συνέχεια, όπως και έγινε.
Εισηγητικά ο Γιάννης Νιφάκος από τους φίλους του Παύλου και τον ΕΚΧ Φαβέλα έκανε τις εξής προτάσεις:
- Κεντρική πορεία Τρίτη 18 Σεπτέμβρη που να ξεκινήσει από το Κερατσίνι (μνημείο του Παύλου) και να καταλήξει στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον Πειραιά
- Συναυλία, μετά το τέλος της πορείας, στο Καστράκι
Ακολούθησαν τοποθετήσεις και πλούσιος διάλογος όπου κατατέθηκαν προτάσεις
- για διοργάνωση διήμερης διεθνούς εκδήλωσης 16 και 17 Σεπτέμβρη,
- κεντρικής συνέντευξης τύπου στην ΕΣΗΕΑ,
- έκδοση υλικού με έργα σκιτσογράφων για τα σχολεία,
- μεταφορά της συναυλίας σε διαφορετική ημέρα από την ημέρα της πορείας,
- έκδοση κειμένου και αφίσας και άλλες που θα καταλήξουν στην επόμενη σύσκεψη που θα γίνει στον ίδιο χώρο την Δευτέρα 16 Ιουλίου.
Το θέμα με την ΚΕΕΡΦΑ
Το θέμα που προέκυψε με την ΚΕΕΡΦΑ είχε να κάνει με την πρόθεσή της να διοργανώσει κεντρικό συλλαλητήριο και συναυλία στο Σύνταγμα το Σάββατο 15 Σεπτέμβρη. Δηλαδή μέσα σε 3 ημέρες θα είχαμε 2 πορείες και 2 συναυλίες για το ίδιο θέμα όπου ουσιαστικά θα κατέληγε σε διάσπαση δυνάμεων και απομαζικοποίηση των εκδηλώσεων στην μνήμη του Παύλου.
Η ΚΕΕΡΦΑ αγνόησε τις επιλογές όλων των υπολοίπων, όπως είχε κάνει ξανά πέρυσι: της οικογένειας και των φίλων του Παύλου, των συλλογικοτήτων του Κερατσινίου και της ευρύτερης περιοχής, τους αγωνιστές από την Φαβέλα που δέχτηκαν πρόσφατα δολοφονική επίθεση μέσα στον χώρο τους, τις προσπάθειες συνεννόησης που κατέβαλε η ίδια η Μάγδα Φύσσα που αποτελεί πρόσωπο σύμβολο για κάθε αντιφασίστα αγωνιστή και αγωνίστρια με τον συνεπή και διαρκή αγώνα της και την συνεχή παρουσία της επί 3,5 χρόνια στην δίκη της Χρυσής Αυγής. Αγνόησε ακόμα όλες τις υπόλοιπες οργανώσεις του αντιφασιστικού κινήματος και της Αριστεράς. Επέλεξε ξανά να κάνει τα δικά της μόνο και μόνο για να δείξει ότι αυτή καθορίζει το τι θα κάνει το αντιφασιστικό κίνημα και τι όχι.
Ασφαλώς κάθε πολιτική οργάνωση έχει το δικαίωμα να κάνει όποιες επιλογές θέλει και το φαινόμενο του αποκλεισμού πολιτικών συλλογικοτήτων της αριστεράς από κινηματικές διαδικασίες είναι απευκταίο. Όμως όταν ξεπερνιέται κάθε όριο συνεννόησης και ανοχής στα διαρκή καπελώματα είναι υποχρέωση όλων μας να διαφυλάξουμε την ενότητα, την σοβαρότητα και την αποτελεσματικότητα των αγώνων μας. Ειδικά στο αντιφασιστικό όπου η πικρή πείρα έχει δείξει ότι διακυβεύονται ανθρώπινες ζωές.
Το ΣΕΚ και η ΚΕΕΡΦΑ δοκίμασαν και πριν λίγα χρόνια την ιδέα της κεντρικής πορείας στην Αθήνα όταν και την έκαναν μια βδομάδα μετά από εκείνη του Κερατσινίου. Το αποτέλεσμα ήταν μια παταγώδης αποτυχία. Δοκίμασαν και πέρυσι και την έκαναν Σάββατο απόγευμα στην άδεια Αθήνα. Η πορεία είχε 2.000 κόσμο όμως το 1/3 της ήταν μετανάστες από το Μπαγκλαντές που έκαναν πορεία για τα δικά τους αιτήματα και δεν είχαν ιδέα ποιος είναι ο Παύλος Φύσσας. Παρότι αυτό το μπέρδεμα στέρησε κόσμο από την πορεία στο Κερατσίνι αυτή είχε 2.000 κόσμο, είχε παλμό, μαχητικότητα και προκάλεσε αίσθηση και συγκινητικά σχόλια στον κόσμο της περιοχής και στα σημεία από όπου πέρασε. Η ιδέα, δηλαδή, της πορείας στο κέντρο της Αθήνας που θα αναβάθμιζε υποτίθεται την κινητοποίηση στην μνήμη του Παύλου δοκιμάστηκε και απέτυχε.
Στη σύσκεψη της 3ης Ιούλη η ΚΕΕΡΦΑ δοκίμασε να δικαιολογήσει την επιλογή της για κεντρική πορεία λέγοντας ότι δήθεν το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα… δεν θα είναι για τον Παύλο αλλά για απάντηση στις δηλώσεις Μπαρμπαρούση για δικτατορία… Αστεία πράγματα…
Ένα επιπλέον στοιχείο που δείχνει τον τρόπο λειτουργίας του ΣΚΕ/ΚΕΕΡΦΑ είναι το γεγονός ότι εκδηλώσεις που οργανώνει τον τρέχοντα μήνα, Ιούλιο, υπάρχει έντονη η συμμετοχή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της δημοτικής του παράταξης στην Αθήνα (της «Ανοικτής Πόλης»).
Μετά από όλα αυτά ήταν απόλυτα δικαιολογημένη η στάση της οικογένειας αλλά και των συμμετεχόντων στην σύσκεψη όπου κανένας δεν βγήκε να υπερασπιστεί την ΚΕΕΡΦΑ, ούτε καν οι οργανώσεις που συμμετέχουν μαζί με το ΣΕΚ στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Το θέμα που προέκυψε με την ΚΕΕΡΦΑ είχε να κάνει με την πρόθεσή της να διοργανώσει κεντρικό συλλαλητήριο και συναυλία στο Σύνταγμα το Σάββατο 15 Σεπτέμβρη. Δηλαδή μέσα σε 3 ημέρες θα είχαμε 2 πορείες και 2 συναυλίες για το ίδιο θέμα όπου ουσιαστικά θα κατέληγε σε διάσπαση δυνάμεων και απομαζικοποίηση των εκδηλώσεων στην μνήμη του Παύλου.
Η ΚΕΕΡΦΑ αγνόησε τις επιλογές όλων των υπολοίπων, όπως είχε κάνει ξανά πέρυσι: της οικογένειας και των φίλων του Παύλου, των συλλογικοτήτων του Κερατσινίου και της ευρύτερης περιοχής, τους αγωνιστές από την Φαβέλα που δέχτηκαν πρόσφατα δολοφονική επίθεση μέσα στον χώρο τους, τις προσπάθειες συνεννόησης που κατέβαλε η ίδια η Μάγδα Φύσσα που αποτελεί πρόσωπο σύμβολο για κάθε αντιφασίστα αγωνιστή και αγωνίστρια με τον συνεπή και διαρκή αγώνα της και την συνεχή παρουσία της επί 3,5 χρόνια στην δίκη της Χρυσής Αυγής. Αγνόησε ακόμα όλες τις υπόλοιπες οργανώσεις του αντιφασιστικού κινήματος και της Αριστεράς. Επέλεξε ξανά να κάνει τα δικά της μόνο και μόνο για να δείξει ότι αυτή καθορίζει το τι θα κάνει το αντιφασιστικό κίνημα και τι όχι.
Ασφαλώς κάθε πολιτική οργάνωση έχει το δικαίωμα να κάνει όποιες επιλογές θέλει και το φαινόμενο του αποκλεισμού πολιτικών συλλογικοτήτων της αριστεράς από κινηματικές διαδικασίες είναι απευκταίο. Όμως όταν ξεπερνιέται κάθε όριο συνεννόησης και ανοχής στα διαρκή καπελώματα είναι υποχρέωση όλων μας να διαφυλάξουμε την ενότητα, την σοβαρότητα και την αποτελεσματικότητα των αγώνων μας. Ειδικά στο αντιφασιστικό όπου η πικρή πείρα έχει δείξει ότι διακυβεύονται ανθρώπινες ζωές.
Το ΣΕΚ και η ΚΕΕΡΦΑ δοκίμασαν και πριν λίγα χρόνια την ιδέα της κεντρικής πορείας στην Αθήνα όταν και την έκαναν μια βδομάδα μετά από εκείνη του Κερατσινίου. Το αποτέλεσμα ήταν μια παταγώδης αποτυχία. Δοκίμασαν και πέρυσι και την έκαναν Σάββατο απόγευμα στην άδεια Αθήνα. Η πορεία είχε 2.000 κόσμο όμως το 1/3 της ήταν μετανάστες από το Μπαγκλαντές που έκαναν πορεία για τα δικά τους αιτήματα και δεν είχαν ιδέα ποιος είναι ο Παύλος Φύσσας. Παρότι αυτό το μπέρδεμα στέρησε κόσμο από την πορεία στο Κερατσίνι αυτή είχε 2.000 κόσμο, είχε παλμό, μαχητικότητα και προκάλεσε αίσθηση και συγκινητικά σχόλια στον κόσμο της περιοχής και στα σημεία από όπου πέρασε. Η ιδέα, δηλαδή, της πορείας στο κέντρο της Αθήνας που θα αναβάθμιζε υποτίθεται την κινητοποίηση στην μνήμη του Παύλου δοκιμάστηκε και απέτυχε.
Στη σύσκεψη της 3ης Ιούλη η ΚΕΕΡΦΑ δοκίμασε να δικαιολογήσει την επιλογή της για κεντρική πορεία λέγοντας ότι δήθεν το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα… δεν θα είναι για τον Παύλο αλλά για απάντηση στις δηλώσεις Μπαρμπαρούση για δικτατορία… Αστεία πράγματα…
Ένα επιπλέον στοιχείο που δείχνει τον τρόπο λειτουργίας του ΣΚΕ/ΚΕΕΡΦΑ είναι το γεγονός ότι εκδηλώσεις που οργανώνει τον τρέχοντα μήνα, Ιούλιο, υπάρχει έντονη η συμμετοχή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της δημοτικής του παράταξης στην Αθήνα (της «Ανοικτής Πόλης»).
Μετά από όλα αυτά ήταν απόλυτα δικαιολογημένη η στάση της οικογένειας αλλά και των συμμετεχόντων στην σύσκεψη όπου κανένας δεν βγήκε να υπερασπιστεί την ΚΕΕΡΦΑ, ούτε καν οι οργανώσεις που συμμετέχουν μαζί με το ΣΕΚ στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Τον Σεπτέμβρη στο Κερατσίνι
Οι εκδηλώσεις για τα 5 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου θα μπορούσαν και θα έπρεπε να συσπειρώνουν όλη την Αριστερά και όλα τα κινήματα. Το ιδανικό θα ήταν να συμμετείχε σ’ αυτή τη μάχη και το ΚΚΕ που είναι το μαζικότερο κόμμα της Αριστεράς και να άλλαζε στάση η ΚΕΕΡΦΑ και το ΣΕΚ. Το γεγονός ότι επιμένουν στις δικές τους σεχταριστικές και μικροκομματικές αντιλήψεις, είναι λυπηρό, αλλά είναι σημαντικό όλοι οι υπόλοιποι να προχωρήσουν αποφασιστικά μπροστά!
Οι δυνάμεις που συμμετείχαμε στη σύσκεψη της 3ης Ιούλη στο Κερατσίνι μπορούμε να οργανώσουμε μαζικές και πετυχημένες κινητοποιήσεις, δίνοντας μια δυναμική απάντηση στις προσπάθειες των ταγμάτων εφόδου να επανεμφανιστούν στους δρόμους. Έχει μεγάλη σημασία όλες οι δυνάμεις που συναντούμαστε για να προβάλουμε όλα όσα αφορούν τον Παύλο Φύσσα, να διατηρήσουμε αυτό το μέτωπο πάλης ενάντια στο φασισμό και τις πολιτικές που τον γεννούν και τον αναπαράγουν. Μπορούμε να κόψουμε το δρόμο στους Νεοναζί και την Ακροδεξιά που με κάθε ευκαιρία, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, προσπαθούν να ψαρέψουν στα θολά νερά του εθνικισμού και της ξενοφοβίας.
Οι εκδηλώσεις για τα 5 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου θα μπορούσαν και θα έπρεπε να συσπειρώνουν όλη την Αριστερά και όλα τα κινήματα. Το ιδανικό θα ήταν να συμμετείχε σ’ αυτή τη μάχη και το ΚΚΕ που είναι το μαζικότερο κόμμα της Αριστεράς και να άλλαζε στάση η ΚΕΕΡΦΑ και το ΣΕΚ. Το γεγονός ότι επιμένουν στις δικές τους σεχταριστικές και μικροκομματικές αντιλήψεις, είναι λυπηρό, αλλά είναι σημαντικό όλοι οι υπόλοιποι να προχωρήσουν αποφασιστικά μπροστά!
Οι δυνάμεις που συμμετείχαμε στη σύσκεψη της 3ης Ιούλη στο Κερατσίνι μπορούμε να οργανώσουμε μαζικές και πετυχημένες κινητοποιήσεις, δίνοντας μια δυναμική απάντηση στις προσπάθειες των ταγμάτων εφόδου να επανεμφανιστούν στους δρόμους. Έχει μεγάλη σημασία όλες οι δυνάμεις που συναντούμαστε για να προβάλουμε όλα όσα αφορούν τον Παύλο Φύσσα, να διατηρήσουμε αυτό το μέτωπο πάλης ενάντια στο φασισμό και τις πολιτικές που τον γεννούν και τον αναπαράγουν. Μπορούμε να κόψουμε το δρόμο στους Νεοναζί και την Ακροδεξιά που με κάθε ευκαιρία, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, προσπαθούν να ψαρέψουν στα θολά νερά του εθνικισμού και της ξενοφοβίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.