Το περασμένο Σάββατο 12 Μαΐου, ο τελικός της Eurovision ολοκληρωνόταν με τη νικήτρια εκπρόσωπο του Ισραήλ να φωνάζει «Θα τα πούμε του χρόνου στην Ιερουσαλήμ». Δύο μέρες αργότερα, τη Δευτέρα 14 Μαΐου, το Ισραήλ θα γινόταν υπεύθυνο για τις ντροπιαστικές αιματοβαμμένες εικόνες από τη Γάζα.
Τη Δευτέρα, σε εκείνη τη μικρή λωρίδα γης μήκους μόλις 41 χλμ. και πατρίδα δύο εκατομμυρίων κατοίκων, οι νεκροί έφτασαν τους 62. Μεταξύ αυτών ήταν και ένα βρέφος μόλις οκτώ μηνών, το οποίο κατά τη διάρκεια των επεισοδίων εισέπνευσε τα δακρυγόνα του Ισραηλινού Στρατού και στη συνέχεια απεβίωσε στο νοσοκομείο. Οι τραυματίες ξεπέρασαν τους 2.700 ενώ πρόκειται για την πιο αιματηρή μέρα για τους Παλαιστίνιους μετά τον πόλεμο στη Γάζα το 2014.
Την ίδια ημέρα, οι ΗΠΑ άνοιγαν επίσημα την πρεσβεία τους στην Ιερουσαλήμ, με την παρουσία δεκάδων αξιωματούχων, Αμερικανών και Ισραηλινών, την ώρα που οι Ισραηλινοί στρατιώτες έκαναν χρήση πραγματικών πυρών σκοτώνοντας Παλαιστινίους που διαδήλωναν κρατώντας σφεντόνες. Ακόμη και αν η κοινή γνώμη έχει σοκαριστεί από τις πράξεις των Ισραηλινών, ακόμη και αν η Δευτέρα καταδικάστηκε έντονα από όλες τις ανθρωπιστικές οργανώσεις παγκοσμίως, οι κυβερνώντες των χωρών όχι μόνο δεν προχώρησαν σε διακοπή των σχέσεών τους με το Ισραήλ, αλλά ούτε καν επέκριναν το κράτος για τις πράξεις του. Οι περισσότερες χώρες, μεταξύ αυτών και οι χώρες της Ευρώπης, παρακάλεσαν και τις δυο πλευρές για ψυχραιμία, κρατώντας μια στάση που μόνο ουδέτερη δεν είναι. Όταν άλλωστε δεν επιλέγεις την πλευρά των αδικημένων, έχεις ήδη πάρει θέση υπέρ εκείνων που τους αδικούν.
Το οξύμωρο της ανθρωπότητας αυτήν την εβδομάδα κατοίκησε στη Γάζα, στο Ισραήλ και στην Ευρώπη. Αυτός ο θεσμός της Eurovision που, ανεξάρτητα αν τον συμπαθείς ή όχι, έχει ακόμη πολλούς υποστηρικτές, ήρθε να κανονικοποιήσει στα μάτια ορισμένων τις πρακτικές του Ισραήλ. «Ανεξάρτητη η μουσική από την πολιτική. Αυτό το κορίτσι δέχτηκε bullying και καλά έκανε και κέρδισε, και μακάρι να βγαίνουν νικητές που περνάνε τέτοια μηνύματα», είπαν ορισμένοι – και μάλιστα αρκετοί.
Κάποιοι θεωρούν πως επειδή ανήκει ένα άτομο σε μια ευάλωτη ομάδα, για παράδειγμα επειδή είναι μετανάστης ή ομοφυλόφιλος, αν είναι τρανς ή κάποιος που έχει δεχτεί ρατσιστικά σχόλια και έχει υποφέρει λόγω της εξωτερικής του εμφάνισης, έχει και το ακαταλόγιστο. Δηλαδή, ότι είναι ταυτόχρονα και καλός άνθρωπος ή χρήσιμος πολίτης. Αυτό συμβαίνει διότι όταν έχεις βιώσει ο ίδιος την αδικία μπορείς να την αντιληφθείς συνήθως ευκολότερα στον κόσμο και να είσαι πιο ευαίσθητος με εκείνους που τη δέχονται. Κάπως έτσι συμβαίνει η «φετιχοποίηση του ευάλωτου» που δεν είναι κακή πάντα, όμως δεν θα έπρεπε να είναι κανόνας. Η περίπτωση της νικήτριας της Eurovision, πάντως, δείχνει ακριβώς αυτό. Ότι δεν αρκεί να έχεις παραπάνω κιλά απ' αυτό που ορισμένοι θεωρούν κανονικό, δεν αρκεί να έχεις δεχτεί bullying για να είσαι καλός άνθρωπος.
Λίγες ώρες μετά τις εικόνες της Δευτέρας που μας έκαναν να ντρεπόμαστε που ανήκουμε στο ανθρώπινο είδος, η νικήτρια της Eurovision συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, χόρεψε μαζί του, αστειεύτηκε, αλλά κυρίως τον κανονικοποίησε στις συνειδήσεις του κόσμου. Η εικόνα αυτή, της τραγουδίστριας και του Πρωθυπουργού του Ισραήλ να χορεύουν, λίγες ώρες μετά τους 62 νεκρούς, είναι κάτι παραπάνω από αφόρητη και ανυπόφορη. Είναι εξοργιστική.
Εδώ και μια δεκαετία η Γάζα υφίσταται ένα πρωτοφανή πόλεμο που έχει καθημερινές συνέπειες στους ανθρώπους της περιοχής, που παλεύουν να παραμείνουν ζωντανοί. Η εξόντωση των Παλαιστινίων δεν έρχεται μονάχα με τα πυρά των Ισραηλινών, αλλά και με τις πρακτικές που εφαρμόζει το Ισραήλ. Με το εμπάργκο φαρμάκων, ειδών πρώτης ανάγκης, με τον αποκλεισμό της Παλαιστίνης ακόμη και από καθαρό πόσιμο νερό, από ηλεκτροδότηση. Από τις συλλήψεις ανηλίκων Παλαιστινίων, ακόμη και 12χρονων ή 13χρονων, που συλλαμβάνονται νύχτα στα παιδικά τους κρεβάτια με την κατηγορία ότι «πετούσαν πέτρες», με τη μέθοδο night raid, δηλαδή «νυχτερινή επιδρομή». Οι φυλακές του Ισραήλ είναι γεμάτες με παιδιά. Τα πιο πρόσφατα στατιστικά αναφέρουν ότι σταθερά, σε ετήσια βάση, συλλαμβάνονται από 500 έως 700 ανήλικοι Παλαιστίνιοι.
Υπάρχουν άνθρωποι που, αν και είναι Ισραηλινοί, έχουν ταχθεί κατά της πολιτικής που ασκεί ο Νετανιάχου επειδή αναγνωρίζουν τι συμβαίνει. Η νικήτρια της Eurovision επέλεξε την ακριβώς αντίθετη στάση. Στήθηκε χαμογελαστή δίπλα στον άνθρωπο που εφαρμόζει αυτές τις πρακτικές, του ανθρώπου που έφτιαξε τη «μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου», όπως αποκαλείται η Γάζα από τους κατοίκους της. Ένας άνθρωπος που ισχυρίζεται πως έχει δεχτεί τον κοινωνικό αποκλεισμό λόγω της εικόνας της, δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να σταθεί δίπλα στον Νετανιάχου δίχως να κάνει καμιά απολύτως αναφορά στους νεκρούς αμάχους της Παλαιστίνης. Αντίθετα στρώνει τον δρόμο γι’ αυτούς
διότι εννοείται πως η στάση της έχει και πολιτικό πρόσημο. Το ίδιο θα έχει και η Eurovision που θα οργανωθεί στην Ιερουσαλήμ, η οποία θα πραγματοποιηθεί έναν χρόνο μετά τη μεγάλη αιματοχυσία της Δευτέρας.
Παράλληλα δε με όλη την εξοργιστική «επιχειρηματολογία» ορισμένων υπέρ του Ισραήλ, ήρθε και η άποψη εκείνων που, προκειμένου να υπερασπιστούν τους Παλαιστίνιους, χρησιμοποιούν φασιστική ρητορική και οι ίδιοι. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που την αποκάλεσαν «χοντρή», «άσχημη» και άλλα πολλά συνδέοντας με κάποιο τρόπο την εξωτερική εμφάνιση της νικήτριας της Eurovision με τη στάση που κράτησε. Ακόμη ένας παραλογισμός που μόνο σαν πολιτικό επιχείρημα κατά της πρακτικής του Ισραήλ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Το ότι βρέθηκε άλλωστε να χορεύει μαζί με τον Νετανιάχου μετά τη δολοφονία τόσων Παλαιστινίων θα έπρεπε να είναι αρκετό. Η αισχρότητα της πράξης είναι από μόνη της ισχυρή. Τα κιλά δεν είναι επιχείρημα -ούτε καλό, ούτε κακό- και τα σχόλια που αναφέρονται σε αυτό το κομμάτι είναι απλώς άλλο ένα λιθαράκι στην ανισότητα, στην αδικία, στο bullying.
Αν όλα πήγαιναν έστω και λίγο ευοίωνα για την ανθρωπότητα, τα παιδιά της Γάζας θα ήταν ελεύθερα και κυρίως ζωντανά. Δεν θα βλέπαμε αυτό το κομμάτι γης να βάφεται με τόσο αίμα. Αν όλα πήγαιναν καλά, η νικήτρια της Eurovision και κάθε άνθρωπος με παραπάνω κιλά απ’ αυτά που θεωρούνται «φυσιολογικά», δεν θα δεχόταν ρατσισμό. Δεν πηγαίνει όμως τίποτα καλά όταν υπάρχουν τόσοι νεκροί και τόσο ζοφερές εικόνες σε ένα τόσο μικρό κομμάτι γης. Δεν πηγαίνει τίποτα καλά όταν ένας άνθρωπος ο οποίος ισχυρίζεται πως έχει δεχτεί τόσο ρατσισμό χρησιμοποιεί ένα τραγούδι αφιερωμένο σ’ αυτό για να καλύψει τις κραυγές των αμάχων της Γάζας.
Μια εβδομάδα τόσο λάθος για την ανθρωπότητα.
Αν όλα πήγαιναν έστω και λίγο ευοίωνα για την ανθρωπότητα, τα παιδιά της Γάζας θα ήταν ελεύθερα και κυρίως ζωντανά. Δεν θα βλέπαμε αυτό το κομμάτι γης να βάφεται με τόσο αίμα. Αν όλα πήγαιναν καλά, η νικήτρια της Eurovision και κάθε άνθρωπος με παραπάνω κιλά απ’ αυτά που θεωρούνται «φυσιολογικά», δεν θα δεχόταν ρατσισμό. Δεν πηγαίνει όμως τίποτα καλά όταν υπάρχουν τόσοι νεκροί και τόσο ζοφερές εικόνες σε ένα τόσο μικρό κομμάτι γης. Δεν πηγαίνει τίποτα καλά όταν ένας άνθρωπος ο οποίος ισχυρίζεται πως έχει δεχτεί τόσο ρατσισμό χρησιμοποιεί ένα τραγούδι αφιερωμένο σ’ αυτό για να καλύψει τις κραυγές των αμάχων της Γάζας.
Μια εβδομάδα τόσο λάθος για την ανθρωπότητα.
Γράφει: Άννα Νίνη
Πηγη:https://www.vice.com/gr/article/kzkwqa/oxi-ta-parapanw-kila-den-se-kanoyn-kalytero-an8rwpo-oyte-se-a8wwnoyn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.