Ροπή προς την εμφάνιση οργανωμένων ή άτυπων ομάδων, που πραγματοποιούν επιθέσεις με χαρακτηριστικά ακραίας βίας κατά μεταναστών διαπίστωσε το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας στην έκθεσή του για το 2016.
Παρά τη μείωση των καταγεγραμμένων περιστατικών, το Δίκτυο κάνει λόγο για αύξηση των σοβαρών επιθέσεων με ρατσιστικό κίνητρο, καθώς στη συντριπτική τους πλειονότητα τα θύματα υπέστησαν σωματικές βλάβες σε συνδυασμό με εξύβριση, απειλές και φθορά ξένης ιδιοκτησίας. Την ίδια ώρα, υψηλός παραμένει ο αριθμός επιθέσεων όπου τα θύματα στοχοποιήθηκαν λόγω ταυτότητας φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού (ΛΟΑΤΚΙ άτομα), παρότι τα περιστατικά είναι μειωμένα έναντι του 2015.
Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, με τίτλο «Η ελληνική κοινωνία στο μεταίχμιο μεταξύ αλληλεγγύης και ξενοφοβίας», τα περιστατικά αποτυπώνουν νέα δεδομένα στη διαχείριση του Προσφυγικού. «Στην Ελλάδα συνυπάρχουν δύο χαρακτηριστικά. Η ανοιχτή αγκαλιά προς τους πρόσφυγες και τα στοιχεία ξενοφοβίας που φτάνουν μέχρι τη βαρβαρότητα», επισήμανε ο εκπρόσωπος της Υπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες, Γιώργος Τσαρμπόπουλος.
Κι αν το 2015 ήταν μια χρονιά αλληλεγγύης της ελληνικής κοινωνίας προς τους πρόσφυγες, το κλείσιμο τμημάτων του προσφυγικού διαδρόμου, η ακραία γλώσσα ορισμένων ηγετών της Ευρώπης και κυρίως, η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για το Προσφυγικό άρχισαν να μεταστρέφουν το κλίμα, τόσο πανευρωπαϊκά όσο και στη χώρα μας.
Η συζήτηση για τη δημιουργία χώρων προσωρινής φιλοξενίας έγινε αφορμή για τις πρώτες αντιδράσεις στην ενδοχώρα. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό με τις γουρουνοκεφαλές στο στρατόπεδο στη Σκύδρα.
Την ίδια ώρα, στα νησιά, ο εγκλωβισμός χιλιάδων προσφύγων άρχισε να προκαλεί εντάσεις. Κάθε έκτακτο γεγονός γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από «θερμοκέφαλους κατοίκους». Ιδιαίτερα ακραίες ήταν οι αντιδράσεις σε περιοχές όπως το Ωραιόκαστρο και το Πέραμα, με αφορμή την έναρξη των προγραμμάτων για την ένταξη των παιδιών-προσφύγων στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Σύμφωνα με την έκθεση του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, παρά τη μείωση έναντι του 2015, παραμένει υψηλός ο αριθμός επιθέσεων όπου τα θύματα στοχοποιήθηκαν λόγω ταυτότητας φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού
Συνολικά, το 2016 καταγράφηκαν μέσω συνεντεύξεων 95 περιστατικά ρατσιστικής βίας, με περισσότερα από 130 θύματα. Στα 31 περιστατικά στόχος ήταν μετανάστες ή πρόσφυγες.
«Το Δίκτυο έχει επισημάνει σε προηγούμενες εκθέσεις του τη σαφή μείωση των καταγραφών περιστατικών από οργανωμένες ομάδες, κυρίως κατόπιν της άσκησης ποινικής δίωξης κατά των μελών της Χρυσής Αυγής και της εκδίκασης των σχετικών υποθέσεων. Παρ' όλα αυτά, επιθέσεις με χαρακτηριστικά ακραίας ομαδικής βίας κατά μεταναστών και προσφύγων έρχονται στη δημοσιότητα και κάποια εξ αυτών καταγράφονται από το Δίκτυο», αναφέρει η έκθεση.
Οι συντάκτες τονίζουν ότι η οργανωμένη βία δεν έχει εκλείψει. Αυτό που μεταβάλλεται είναι ο τρόπος δράσης και η συχνότητα των επιθέσεων. Κοινό χαρακτηριστικό των περιστατικών είναι η τυφλή επιλογή των θυμάτων λόγω της αλλοδαπότητάς τους και η προαποφασισμένη από τους δράστες επίθεση. Τα δύο κύρια μοντέλα επίθεσης είναι οι ομάδες περιφρούρησης στις γειτονιές και η αναβίωση του τρόπου δράσης των «ομάδων κρούσης». Ομάδες με οπλισμό, περιμένοντας έξω από στάση του μετρό, απευθύνουν ερώτηση στο θύμα για την καταγωγή του και στη συνέχεια του επιτίθενται και το κυνηγούν.
Πάντως, οι περισσότερες επιθέσεις (57) έγιναν κατά ατόμων ΛΟΑΤΚΙ, ενώ σε 46 περιστατικά η στοχοποίηση των θυμάτων έγινε λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, γεγονός που αναδεικνύει την ανάγκη να υπάρξει νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Οι επιθέσεις έγιναν σε δημόσιους χώρους και μέσα σε μέσα μαζικής μεταφοράς.
Μειωμένα ήταν τα περιστατικά όπου εμπλέκονται ένστολοι άνδρες, όμως στην πλειονότητά τους τα θύματα ήταν ασυνόδευτοι ανήλικοι. Επίσης, προβληματισμό προκαλεί η καταγραφή περιστατικών με δράστες δημοσίους υπαλλήλους, κυρίως λόγω των ποιοτικών χαρακτηριστικών.
Πάντως, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι από τα 95 περιστατικά, μόλις 21 καταγγέλθηκαν στην Αστυνομία, κατά την καταγραφή τους από το δίκτυο. Σε 50 μάλιστα περιστατικά, το θύμα δεν ήθελε να προχωρήσει σε περαιτέρω ενέργειες, λόγω φόβου, ή γιατί δεν είχε εμπιστοσύνη στις αρχές, ή γιατί προτιμούσε να αφήσει το περιστατικό πίσω του, ή γιατί δεν ήθελε να μάθουν οι γονείς του τον σεξουαλικό προσανατολισμό του, ή γιατί δεν θεωρούσε το περιστατικό αρκετά σοβαρό και σημαντικό ώστε να εμπλακεί σε ποινική διαδικασία.
Διαχείριση
Οι συντάκτες της έκθεσης υποστηρίζουν ότι έχει σημειωθεί προοδευτική βελτίωση των Αρχών στη διαχείριση των σχετικών εγκλημάτων. Ωστόσο, επισημαίνουν ότι θα πρέπει να καθιερωθεί μια συγκεκριμένη διαδικασία για την υποδοχή, τον εντοπισμό, τη διαχείριση και τη διερεύνησή τους.
Η γενική γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μαρία Γιαννακάκη, που βρέθηκε στην παρουσίαση της έκθεσης, τόνισε ότι η καταπολέμηση του ρατσισμού βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης. «Η ρατσιστική βία είναι απειλή για τη δημοκρατία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», σημείωσε.
Παρά τη μείωση των καταγεγραμμένων περιστατικών, το Δίκτυο κάνει λόγο για αύξηση των σοβαρών επιθέσεων με ρατσιστικό κίνητρο, καθώς στη συντριπτική τους πλειονότητα τα θύματα υπέστησαν σωματικές βλάβες σε συνδυασμό με εξύβριση, απειλές και φθορά ξένης ιδιοκτησίας. Την ίδια ώρα, υψηλός παραμένει ο αριθμός επιθέσεων όπου τα θύματα στοχοποιήθηκαν λόγω ταυτότητας φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού (ΛΟΑΤΚΙ άτομα), παρότι τα περιστατικά είναι μειωμένα έναντι του 2015.
Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, με τίτλο «Η ελληνική κοινωνία στο μεταίχμιο μεταξύ αλληλεγγύης και ξενοφοβίας», τα περιστατικά αποτυπώνουν νέα δεδομένα στη διαχείριση του Προσφυγικού. «Στην Ελλάδα συνυπάρχουν δύο χαρακτηριστικά. Η ανοιχτή αγκαλιά προς τους πρόσφυγες και τα στοιχεία ξενοφοβίας που φτάνουν μέχρι τη βαρβαρότητα», επισήμανε ο εκπρόσωπος της Υπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες, Γιώργος Τσαρμπόπουλος.
Κι αν το 2015 ήταν μια χρονιά αλληλεγγύης της ελληνικής κοινωνίας προς τους πρόσφυγες, το κλείσιμο τμημάτων του προσφυγικού διαδρόμου, η ακραία γλώσσα ορισμένων ηγετών της Ευρώπης και κυρίως, η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για το Προσφυγικό άρχισαν να μεταστρέφουν το κλίμα, τόσο πανευρωπαϊκά όσο και στη χώρα μας.
Η συζήτηση για τη δημιουργία χώρων προσωρινής φιλοξενίας έγινε αφορμή για τις πρώτες αντιδράσεις στην ενδοχώρα. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό με τις γουρουνοκεφαλές στο στρατόπεδο στη Σκύδρα.
Την ίδια ώρα, στα νησιά, ο εγκλωβισμός χιλιάδων προσφύγων άρχισε να προκαλεί εντάσεις. Κάθε έκτακτο γεγονός γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από «θερμοκέφαλους κατοίκους». Ιδιαίτερα ακραίες ήταν οι αντιδράσεις σε περιοχές όπως το Ωραιόκαστρο και το Πέραμα, με αφορμή την έναρξη των προγραμμάτων για την ένταξη των παιδιών-προσφύγων στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Σύμφωνα με την έκθεση του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, παρά τη μείωση έναντι του 2015, παραμένει υψηλός ο αριθμός επιθέσεων όπου τα θύματα στοχοποιήθηκαν λόγω ταυτότητας φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού
Συνολικά, το 2016 καταγράφηκαν μέσω συνεντεύξεων 95 περιστατικά ρατσιστικής βίας, με περισσότερα από 130 θύματα. Στα 31 περιστατικά στόχος ήταν μετανάστες ή πρόσφυγες.
«Το Δίκτυο έχει επισημάνει σε προηγούμενες εκθέσεις του τη σαφή μείωση των καταγραφών περιστατικών από οργανωμένες ομάδες, κυρίως κατόπιν της άσκησης ποινικής δίωξης κατά των μελών της Χρυσής Αυγής και της εκδίκασης των σχετικών υποθέσεων. Παρ' όλα αυτά, επιθέσεις με χαρακτηριστικά ακραίας ομαδικής βίας κατά μεταναστών και προσφύγων έρχονται στη δημοσιότητα και κάποια εξ αυτών καταγράφονται από το Δίκτυο», αναφέρει η έκθεση.
Οι συντάκτες τονίζουν ότι η οργανωμένη βία δεν έχει εκλείψει. Αυτό που μεταβάλλεται είναι ο τρόπος δράσης και η συχνότητα των επιθέσεων. Κοινό χαρακτηριστικό των περιστατικών είναι η τυφλή επιλογή των θυμάτων λόγω της αλλοδαπότητάς τους και η προαποφασισμένη από τους δράστες επίθεση. Τα δύο κύρια μοντέλα επίθεσης είναι οι ομάδες περιφρούρησης στις γειτονιές και η αναβίωση του τρόπου δράσης των «ομάδων κρούσης». Ομάδες με οπλισμό, περιμένοντας έξω από στάση του μετρό, απευθύνουν ερώτηση στο θύμα για την καταγωγή του και στη συνέχεια του επιτίθενται και το κυνηγούν.
Πάντως, οι περισσότερες επιθέσεις (57) έγιναν κατά ατόμων ΛΟΑΤΚΙ, ενώ σε 46 περιστατικά η στοχοποίηση των θυμάτων έγινε λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, γεγονός που αναδεικνύει την ανάγκη να υπάρξει νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Οι επιθέσεις έγιναν σε δημόσιους χώρους και μέσα σε μέσα μαζικής μεταφοράς.
Μειωμένα ήταν τα περιστατικά όπου εμπλέκονται ένστολοι άνδρες, όμως στην πλειονότητά τους τα θύματα ήταν ασυνόδευτοι ανήλικοι. Επίσης, προβληματισμό προκαλεί η καταγραφή περιστατικών με δράστες δημοσίους υπαλλήλους, κυρίως λόγω των ποιοτικών χαρακτηριστικών.
Πάντως, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι από τα 95 περιστατικά, μόλις 21 καταγγέλθηκαν στην Αστυνομία, κατά την καταγραφή τους από το δίκτυο. Σε 50 μάλιστα περιστατικά, το θύμα δεν ήθελε να προχωρήσει σε περαιτέρω ενέργειες, λόγω φόβου, ή γιατί δεν είχε εμπιστοσύνη στις αρχές, ή γιατί προτιμούσε να αφήσει το περιστατικό πίσω του, ή γιατί δεν ήθελε να μάθουν οι γονείς του τον σεξουαλικό προσανατολισμό του, ή γιατί δεν θεωρούσε το περιστατικό αρκετά σοβαρό και σημαντικό ώστε να εμπλακεί σε ποινική διαδικασία.
Διαχείριση
Οι συντάκτες της έκθεσης υποστηρίζουν ότι έχει σημειωθεί προοδευτική βελτίωση των Αρχών στη διαχείριση των σχετικών εγκλημάτων. Ωστόσο, επισημαίνουν ότι θα πρέπει να καθιερωθεί μια συγκεκριμένη διαδικασία για την υποδοχή, τον εντοπισμό, τη διαχείριση και τη διερεύνησή τους.
Η γενική γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μαρία Γιαννακάκη, που βρέθηκε στην παρουσίαση της έκθεσης, τόνισε ότι η καταπολέμηση του ρατσισμού βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης. «Η ρατσιστική βία είναι απειλή για τη δημοκρατία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», σημείωσε.
Aπό ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.