2.3.17

Οι Ναζί και η νεολαία τους [Μέρος Δεύτερο]

Η συντήρηση ενός διανοητικά ανάπηρου ατόμου στοιχίζει περίπου στο κράτος 4 μάρκα τη μέρα. Στη Γερμανία αυτή τη στιγμή υπάρχουν 300.000 διανοητικά ανάπηροι. Πόσο στοιχίζει συνολικά η περίθαλψη αυτών των ανθρώπων; Πόσα δάνεια γάμων των 1.000 μάρκων θα μπορούσαν να χορηγηθούν με αυτά τα χρήματα;» (Εκφώνηση σε διαγώνισμα μαθηματικών στη ναζιστική Γερμανία).

Το «αθώο» αυτό τεστ δείχνει πως μια από τις βασικές μεθόδους του Ναζισμού στην προσπάθεια του να αποαπανθρωποιήσει τους νέους και τις νέες ήταν να παρατάξει το έναν άνθρωπο απέναντι στον άλλον, βάζοντας ύπουλα μια μορφή προσωπικού κέρδους. Εξόντωσε ή αποδέξου την εξόντωση για να περισσέψουν χρήματα για να ξεκινήσεις εσύ πιο άνετα την ζωή σου! Η πρόσληψη του κράτους ως ενός υπερβατικού, αταξικού, μηχανισμού, δεν επέτρεπε στους υπηκόους να ζητήσουν για όλους. Κάποιοι μονίμως θα περίσσευαν, χαρακτηρισμένοι ως εχθροί του ανθρώπινου γένους, δηλαδή της Γερμανικής φυλής, και θα κρύβονταν σε στρατόπεδα βιομηχανοποιημένου θανάτου από τα μάτια των εφησυχασμένων νοικοκυραίων όπως τα πρόχειρα ρούχα στην ντουλάπα.

Λένι Ρίφενσταλ, Άλμπερτ Σπίαρ, Δρ Μένγκελε, είναι μονάχα οι κορυφές του παγόβουνου για το πόσοι διανοούμενοι και καλλιτέχνες επένδυσαν τις καριέρες τους σε αυτό το όραμα να ξανακάνουτν την Γερμανία μεγάλη. Και ‘καθαρή’.

Η ψυχολογική διαπλοκή που προωθεί ο ναζισμός, ο επικίνδυνος πνευματικός ιός, πάντοτε συνδυασμένος με απολαβές κέρδους και βόλεψης (αν αυτοί φύγουν θα ζήσουμε/ θα ζήσετε καλύτερα) δεν έπαψε ποτέ, δεν έπαψε ούτε και σήμερα, να κοιμάται κάτω από το βλέφαρο της μεταπολεμικής Δημοκρατίας, και στην πρώτη σοβαρή κρίση που θ άνοιγε κάπως ο οφθαλμός, στραφτάλιζε από κάτω σαν απελεύθερη τίγρη έτοιμη να γευματίσει. Ανθρώπους. Και όχι μόνο ανθρώπους. Οι ναζί, ανάμεσα σε άλλα τεστ, έκαναν το τεστ με το γατάκι πριν σε προωθήσουν στα SS. Έπρεπε να μεγαλώσεις μόνος σου ένα γατάκι, το ρόδο του ζωϊκού βασιλείου σύμφωνα με τον αγγλικό ρομαντισμό, και να το πνίξεις με τα χέρια σου όταν θα γινόταν 3 μηνών. Είχες περάσει τις εξετάσεις…

Ο εξαιρετικός πολίτης λογοτέχνης, αυτόν που οι… φανατικοί ‘υπέρμαχοι’ της ελληνικής κουλτούρας συστηματικά αγνοούν αφού στο βάθος απλώς την χρησιμοποιούν υπέρ του εκφασισμού μας, ο Παλαιόπουλος, στην πραγματεία του για το ‘φυσικώς ζείν’, ισχυρίστηκε το απλό απέναντι σε αυτήν την μεταφορά του δαιμονικού επιχειρήματος της φυσικής επιλογής στον κόσμο της κοινωνίας και της οικονομίας. Πως αν το σκεφτούμε η φυσική επιλογή δεν είναι παρά η διαστροφή, αφού η αρχή διατήρησης της ζωής επιβάλλει το κάθε πλάσμα να σέβεται την ζωή του άλλου, ή έστω να αδιαφορεί αποδεχόμενο δίπλα του την ‘ύπαρξη του άλλου. Η ύπαρξη αρκετής τροφής θα αναιρούσε κάθε λόγο δολοφονίας για όλα τα πλάσματα. Εκτός από τον άνθρωπο. Το υπερτιμημένο πλάσμα που χειραγωγείται από τον αρχαίο ως τον σύγχρονο μάγο και που εκχωρεί ευχαρίστως το δικαίωμα στο να χειραγωγείται αναγνωρίζοντας στον μάγο τις σκοτεινές πλευρές του εαυτού του. Ξεχνώντας την ικανότητα του για τις υπόλοιπες.

Αλλά το σκοτάδι έχει την μοναδική ικανότητα να μεταμφιέζεται σε φως. Σε άρτο και θεάματα. Ή έστω σε θεάματα, όταν δεν υπάρχει άρτος. Ή όταν ο κεντρικός σχεδιασμός δεν θα δώσει επαρκείς άρτους προς τα κάτω. Τα χρόνια που ο Χίτλερ αγωνιζόταν να ανέλθει στην εξουσία οι εφημερίδες της δεξιάς επικεντρώνονταν στην ικανότητα των Ναζί να απεικονίζονται μεγαλοπρεπώς και να πραγματοποιούν τελετές και όχι στο περιεχόμενο των λόγων του ‘Αρχηγού’ τους. Ο Othmar Plöckinger από το Ινστιτούτο Σύγχρονης Ιστορίας στο Μόναχο έχει διερευνήσει τους λόγους του Χίτλερ σε βάθος. "Ο Hitler ήταν δίχως αμφιβολία ένας επιτυχημένος δημαγωγός, ιδίως τα πρώτα χρόνια" ισχυρίζεται. "Γύρω στα 1933 οι λόγοι του γέμιζαν (σσ όχι από ιδέες, τόσο βαρετά παιδικές κι επαναλαμβανόμενες, αλλά) από επιδείξεις".

Ο συγγραφέας Franz Jung έδωσε ένα δείγμα των εξαιρετικών οργανωτικών προσπαθειών που οι ΝΑΖΙ έβαζαν τις δημόσιες εκδηλώσεις τους, όταν υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας στην πρωτομαγιάτικη παρέλαση στο Βερολίνο αμέσως μετά την άνοδο των ΝΑΖΙ στην εξουσία. «Για πρώτη φορά στην ιστορία η συγκέντρωση ενάμιση εκατομμυρίου ανθρώπων θα λάμβανε χώρα στο Tempelhofer Feld, έγραφε εντυπωσιασμένος ο τύπος της εποχής. Το Υπουργείο Προπαγάνδας δημοσίευσε ένα σχέδιο στο οποίο δηλωνόταν πως χιλιάδες άνθρωποι οργανωμένοι σε απόλυτα οριοθετημένες σειρές θα προσέγγιζαν το Tempelhofer Feld στης at 2:00 μμ ακριβώς και η παρέλαση θα ξεκινούσε στης 8.00. Για τους ναζί η μετατροπή των ανθρώπων σε αντικείμενα κομπάρσους ενός εφιαλτικού πλάνου δεν σταματούσε στους άλλους, περιελάμβανε και τους δικούς, όπως φαίνεται όχι μόνο από τέτοιες περιγραφές, αλλά και τις εκδικητικές αναφορές του Χίτλερ όταν οι Γερμανοί απέτυχαν να επιτύχουν το μεγάλο σχέδιο του. Αλλά εκείνη την πρωτομαγιά που θα αδέλφωνε γερμανούς εργάτες και βιομήχανους αποδεικνύοντας πως οι συγκρούσεις του Λαϊκού Μετώπου δεν ήταν από την πείνα και την απελπισία, την οργή, μα ‘ήταν έργο εβραίων και μαρξιστών κατασκόπων’, οι ναζί είχαν φροντίσει ώστε τα μίντια της εποχής να παραταχθούν στην σειρά και να βγάλουν τις κατάλληλες φωτογραφίες που θα προβάλλονταν επί μήνες σε εφημερίδες κινηματογράφους και σχολεία μεταφέροντας το μήνυμα: "Γρήγορη όπως το λαγωνικό, ανθεκτική όπως το δέρμα και πιο σκληρή από το ατσάλι της Krupp».

Κι όμως ο Χίτλερ που κατήγγελλε την Βαϊμάρη για έλλειψη ήθους δεν περιελάμβανε ούτε ο ίδιος στις ομιλίες του για την νέα γενιά καμιά από τις παραδοσιακές αξίες διαπαιδαγώγησης, πέρα από τον σε διάφορες μορφές προσφερόμενο μιλιταρισμό και το βαρετά επαναλαμβανόμενο «η Γερμανία πάνω από όλα», προσομοίωση του παιδικού αγορίστικου παιχνιδιού ‘ποιος την έχει πιο μεγάλη’. Τα μαθήματα που οι ΝΑΖΙ πρόσφεραν στα σχολεία ειδικά για τις γυναίκες, τις μήτρες των μελλοντικών στρατιωτών, υποτιμούσαν βαθιά την φύση του ανθρώπου. Παρά τις ατάκες του για τον Βάγκνερ μεσα στις υψηλόφρονες νότες του οποίου οραματιζόταν τον εαυτό του τυλιγμένον σε φλόγες μεγαλείου, ο Χίτλερ παρέμενε ένας ημιμαθής κλόουν που εκμεταλλεύτηκε τα μειονεκτήματα της Δημοκρατίας δίχως να έχει ούτε ένα αληθινό πλεονέκτημα. Εκτός από την δύναμη αυτού που φτάνει σε νέες κλίμακες την παλιά μέθοδο της εξουσίας. Να εκμεταλλεύεται τον φόβο και την ανάγκη.

Επίλογος
Χρησιμοποιώντας αληθινές μαρτυρίες ανθρώπων ο Μπρεχτ, στο Τρόμος αι Αθλιότητα στο Γ Ράιχ, έγραψε ένα ανάμεσα στα άλλα ένα σκετς, το Σταυρός από Κιμωλία ή Σταυρός στην Πλάτη: Ο νεαρός ήρωας στήνει αυτί στους ανθρώπους που περίμεναν να γραφτούν ως άνεργοι στον … ΟΑΕΔ της εποχής και καταγράφει τις βρισιές εναντίον πολιτικών παίζοντας τον ρόλο του συν/αγανακτισμένου, τροφοδοτώντας την οργή, κι αγγίζοντας με αλληλεγγύη τους ώμους των πεινασμένων βάζοντας αόρατους σταυρούς από κιμωλία στην πλάτη… Καθιστώντας τους πεινασμένους μελλοθάνατους αφού θα συλλαμβάνονταν σε πολύ λίγο από την Ge.Sta.Po.

Ο λόγος του Χίτλερ τον Σεπτέμβρη του 35 ήταν προφητικός. Στα 1939 η συμμετοχή στη νεολαία του, διαχωρισμένη για αγόρια και κορίτσια φυσικά για λόγους ήθους αφού το φλερτ ήταν ανήθικο σε αντίθεση με τους σταυρούς από κιμωλία, έγινε υποχρεωτική.

Όπως η Erika Mann, μαθήτρια της εποχής, στο βιβλίο της Σχολεία για Βαρβάρους σημειώνει οι Ναζί χρησιμοποίησαν τα σχολεία, τις νεανικές ομάδες και τα μέσα πρόσληψης του κόσμου με τους σωστούς τρόπους σκέψης και δράσης. Οι Blockwart (οι φύλακες της γειτονιάς, τους οποίους έχει αναφέρει ο Μιχαλολιάκος σε λόγους του) η σβάστικα, η υποχρεωτική ανάγνωση των πινακίδων «απαγορεύονταιν οι Εβραίοι» (οι μη Άρειοι οι ομοφυλοφιλοι οι αριστεροί οι ρομά κλπ) η προώθηση της ιδέας πως το έθνος και τα κόμμα προηγούνται των γονιών τους οποίους πρέπει να καρφώσεις αν τους ακούσεις να μιλούν ως ζευγάρι πολιτικά με ανάρμοστο τρόπο, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ασφυξίας.
Για να είμαστε δίκαιοι σε αυτό ακριβώς σκόπευε ο ναζισμό. Όταν δεν μπορείς να εμπιστευτείς το παιδί σου ή αυτό εσένα η απόλυτη χειραγώγηση, το κράτος ως μόνο καταφύγιο, ο απόλυτος φόβος κι η απόλυτη ανάγκη, έχουν επιτευχθεί.

Κι όμως, μέσα σε ένα τόσο ζοφερό κλίμα που θα μάζευε 3.9 εκατομμύρια ως μέλη ως τα 1935 εξολοθρεύοντας παράλληλα το πιο μεγάλο μέρος των αντιπάλων του στην πολιτική, στην κοινωνία και στο κόμμα, κάποιες νεανικές συμμορίες άνθισαν. Όπως η Erika Mann, δεν ήταν όλοι οι Γερμανοί υπέρμαχοι των ναζιστικών ιδεωδών. Μέχρι τα τέλη του 1930 ένας αριθμός εφήβων αμφισβητούσε το σύστημα που ο Χίτλερ, με την βοήθεια πολλών, είχε δημιουργήσει. Ανάμεσα τους ήταν τα μέλη των Edelweiss Pirates, (Οι Πειρατές των Λουλουδιών των Άλπεων) μια χαλαρή συμμαχία νεανικών συμμοριών στην μετέπειτα Δυτική Γερμανία, και οι “Swing Kids,” (τα παιδιά του Σουίνγκ) που χρησιμοποιούσαν τον χορό και την μουσική ως μορφή αντίστασης. Όπως υπήρχαν και γονείς που, όσο υπήρχε τρόπος, μετανάστευσαν αρνούμενοι να δηλητηριάσουν το μυαλό των παιδιών τους με αυτήν την εκπαίδευση και να τα αφήσουν έρμαια στην πιθανότητα να ακολουθήσουν εντολές του. Όμως παρόλο που κάποιοι αντιστάθηκαν στην Ναζιστική Προπαγάνδα είναι σημαντικό να ρωτήσουμε γιατί η πλειοψηφία των Γερμανών, και η πλειοψηφία των νέων Γερμανών, πίστεψαν στη ναζιστική προπαγάνδα.

Την ίδια ώρα που σε έκανε κατάσκοπο ή αντικείμενο κατασκοπίας μέσα στο σπίτι σου, δηλαδή σκουπίδι, ο Ναζισμός φρόντιζε να σου παρέχει την αίσθηση του μεγαλείου. Πως ήσουν ιδιαίτερος, και δυνατός. Αν ο καπιταλισμός έπαιξε με πολιτικούς όρους με την ‘προεπιλογή’, αν (όπως μας έδειξε ο Weber) αναζήτησe σημάδια πως είμαστε οι εκλεκτοί του Θεού (του Αρχηγού) στην οικονομική επιτυχία και ευτυχία αυτής της ζωής κι άρα στην υπόγεια πριμοδοτούμενη δυστυχία των άλλων, ο ναζισμός έπαιξε με όρους ξεκάθαρης ανθρωποφαγίας. Δεν έχει σημασία αν αποκαλύφθηκε σε όλο το εύρος της όταν οι ΝΑΖΙ γράπωσαν την εξουσία. Τα σημάδια υπήρχαν και πριν. Όλες οι μαρτυρίες της εποχής συναινούν στο ότι, όπως ο Alfons Heck (μαθητής τότε) στο βιβλίο του «Παιδί του Χίτλερ» επισημαίνει, ήταν θαυμάσια εποχή να ήσουν νέος σε κείνη την Γερμανία. Αρκεί να ήσουν υγιής, άρειος, φυσιολογικός, έτοιμος να σκοτώσεις ή να ρουφιανέψεις τον οποιονδήποτε, (και ποιον δεν θα μπορούσες αν σκότωνες ακόμη και τους γεννήτορες σου; Κάτι που χρησιμοποιήθηκε και στους πριμοδοτημένους εμφύλιους της εποχής) αρκετά Γερμανός, και να είχες παραδώσει την ψυχή σου γεμίζοντας την με μιλιταριστικές τελετές και όχι με ανθρωπιστικές αξίες. Η εμπειρία της Χιτλερικής Νεολαίας στη Ναζιστική Γερμανία αποτελεί μια περίπτωση παιδικής κακοποίησης σε μαζική κλίμακα. Ανάμεσα σε εκατομμύρια αθώων παιδιών ο Χίτλερ και το καθεστώς του επέτυχαν να δημιουργήσουν τέρατα και δολοφόνους. Θα μπορούσε να ξανασυμβεί σήμερα; Η χυδαία ερώτηση στην μάνα του Φύσσα «που είναι ο γιός σου;» δίνει την απάντηση.

ΠηγέςRichard L. Rubenstein and John K. Roth, Approaches to Auschwitz: The Holocaust and Its Legacy (Louisville: Westminster John Knox Press, 2003), 359–60.
Erika Mann, 2001, School for Barbarians (New York: Modern Age Books, 1938), 21.
Stephens, Frederick John, 1973. Hitler Youth: History, Organisation, Uniforms and Insignia. Alnark Publishing
Butler, R. 1986 Hitler's Young Tigers: The Chilling True Story of the Hitler Youth. London: Arrow Books.
Hakim, J. 1995 A History of Us: War, Peace and all that Jazz. New York: Oxford University Press,
Hamilton, Ch., 1984, Leaders & Personalities of the Third Reich, Vol. 1. R. James Bender Publishing. ISBN 0-912138-27-0.

Webographyhttps://www.facinghistory.org/resource-library/decision-making-times-injustice/life-german-youth-1930s-education-propaganda-conformity-obedience#endnote11
http://www.dw.com/en/hitlers-odd-appeal-to-german-youth/a-16410476
http://www.mixanitouxronou.gr/ta-scholia-tou-chitler-ke-i-plisi-egkefalou-ton-mathiton-sti-nazistiki-germania/
http://www.historylearningsite.co.uk/nazi-germany/hitler-youth-movement/

Από tvxs.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.