Τουρκία, Γαλλία, Ελλάδα: Εχθρός μας η καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η Αλληλεγγύη το όπλο των λαών.

Η χθεσινή μέρα ξεκίνησε με την φρίκη στη Νίκαια της Γαλλίας και τελειώνει με το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία. Πολλά για μια μέρα.... 

Η αλληλεγγύη μας στις οικογένειες των θυμάτων στη Νίκαια αυτονόητη. Ένας νέος γύρος καταστολής και αστυνόμευσης εις το τετράγωνο θα στραφεί για άλλη μια φορά τελικά ενάντια στο κίνημα, τους Γάλλους εργαζόμενους και τη νεολαία. 
Η Μαρί Λεπέν και το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο σίγουρα απολαμβάνουν το ...δώρο που ήρθε στα χέρια τους και τους βοηθά να νομιμοποιήσουν την ατζέντα τους, την ατζέντα του νόμου και της τάξης και της ισλαμοφοβίας.
Στη διπλανή μας Τουρκία ο στρατός αναλαμβάνει τα ηνία μέσα από ένα πραξικόπημα. Το 6ο στην ιστορία της Τουρκίας. (σ.σ. στο τέλος παραθέτουμε τα άλλα 5).  Και μόνο αυτός ο αριθμός φτάνει για να καταλάβουμε πόσο έχουν υποφέρει ιστορικά ο Τουρκικός λαός, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι γυναίκες, η Κουρδική μειονότητα, η Αριστερά. 
Το σιδερένιο χέρι του νόμου και της τάξης επιχειρεί να λύσει τα αδιέξοδα του Τουρκικού καπιταλισμού εις βάρος της Τουρκικής κοινωνίας. Η διεθνιστική μας αλληλεγγύη εξίσου αυτονόητη κι εδώ. Κι ελπίζουμε να μην υπάρξει φόρος αίματος. 
Σε αυτό τον ταραγμένο κόσμο που ζούμε και στον ακόμα χειρότερο που μας ετοιμάζουν οι από πάνω, πρέπει να μπούμε εμπόδιο. Οργανώνοντας την αντίσταση μας, χτίζοντας την εναλλακτική μας πρόταση. Από την Γαλλία, ως την Τουρκία και την Ελλάδα, εχθρός μας ήταν και παραμένει η καπιταλιστική βαρβαρότητα. 


Ιστορικό πραξικοπημάτων Τουρκία: 
- 1960: Το πρώτο πραξικόπημα ήταν Μάιο του 1960, όταν ο στρατός συνέλαβε όλα τα μέλη του κυβερνώντος Δημοκρατικού Κόμματος και τα δίκασε.
- 1961: Τον Σεπτέμβριο του 1961, ο Αντνάν Μεντερές ανατράπηκε από την θέση του πρωθυπουργού και απαγχονίστηκε μαζί με τον υπουργό Οικονομικών και τον υπουργό Εξωτερικών. 
- 1971: Ο στρατός ανάγκασε τον συντηρητικό πρωθυπουργό, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, να παραιτηθεί. Κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος και εγκαταστάθηκε κυβέρνηση «τεχνοκρατών». 
- 1980: Η τελευταία σημαντική παρέμβαση του στρατού στην πολιτική ζωή της Τουρκίας ήρθε το 1980, όταν οι στρατηγοί ανέλαβαν την Τουρκία μετά τις βίαιες συγκρούσεις αριστερών και δεξιών φοιτητών που έφτασε στο χείλος του εμφύλιου πολέμου. Ο ηγέτης της χούντας, Κενάν Εβρέν, ενίσχυσε την θέση του ως πρόεδρος και έγραψε ξανά το Σύνταγμα όπου εγγυήθηκε την δύναμη του στρατού.
- 1997: Στις αρχές του 1997, ο στρατός ανάγκασε τον ηγέτη του συνασπισμού των Ισλαμιστών Νεχμετίν Ερμπακάν να παραιτηθεί. Ωστόσο, ο στρατός απέφυγε την κατάληψη της εξουσίας και επέτρεψε σε πολιτικούς να σχηματίσουν μια νέα κυβέρνηση.