Ο δήμος εθελοτυφλεί και γυρνά τη πλάτη στις ανάγκες των προσφύγων...

Του Μάριου Κωνσταντινίδη

Έχει περάσει πάνω από μισός χρόνος από τότε που αρκετοί μετανάστες, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, έχουν δημιουργήσει πρόχειρους καταυλισμούς στις πλατείες και στα πάρκα. Πριν το καλοκαίρι κάποιοι πήγαιναν στην Ομόνοια, μετά μεταφέρθηκαν στην πλατεία Βικτωρίας και στο Πεδίον του Άρεως. Για μια μεγάλη περίοδο δεν βλέπαμε μετανάστες να μένουν έξω μέχρι την περασμένη Δευτέρα που εμφανίστηκαν ξανά στη πλατεία Βικτωρίας. 

Όλο αυτό το διάστημα συζητάμε για τις συνθήκες υγιεινής σε αυτούς τους χώρους και όταν ρώτησα άνθρωπο του Δήμου γιατί δεν μπαίνουν χημικές τουαλέτες στη πλατεία μου απάντησε ότι ο Δήμος δεν θέλει να δώσει στους πρόσφυγες την αίσθηση της μονιμότητας. Εδώ και δέκα μέρες έχουν περάσει εκατοντάδες μετανάστες από τη πλατεία αλλά ο Δήμος επιμένει να κάνει τα στραβά μάτια για να μην “επισημοποιήσουν” το χώρο. 

Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι οι μετανάστες να ζουν σε πολύ κακές συνθήκες, η ατμόσφαιρα να είναι αποπνικτική, οι κάτοικοι της περιοχής να μην μπορούν να περάσουν μέσα από τη πλατεία. Μόνοι κερδισμένοι, ορισμένοι καταστηματάρχες, διότι από ότι λένε οι ίδιοι οι πρόσφυγες, τα μισά μαγαζιά δεν τους αφήνουν να πάνε τουαλέτα ενώ τα άλλα μισά τους ζητούν να πάρουν ένα ρόφημα για να χρησιμοποιήσουν τις τουαλέτες (3 ευρώ το κατούρημα). Και όσο και αν προσπαθούν οι υπάλληλοι του δήμου να καθαρίσουν, αν δε μπουν χημικές τουαλέτες στη πλατεία, η κατάσταση στη πραγματικότητα δε διορθώνεται. 

Μόλις βρεθείς στη Βικτώρια, αυτό που καταλαβαίνεις είναι ότι υπάρχει παντελής έλλειψη συντονισμού. Οι μετανάστες που φθάνουν από τον Πειραιά (μας έγιναν καταγγελίες για κόμιστρα 200 ευρώ!!!) δεν έχουν καμία ενημέρωση και δεν υπάρχει κανείς για να τους υποδεχτεί. Αστυνομικός χθες το πρωί προσπαθούσε να συνεννοηθεί στα αγγλικά με ορισμένους μετανάστες για να τους πείσει να πάνε στα κέντρα υποδοχής ( εκείνη την ώρα δεν είχε εμφανιστεί ακόμα μεταφραστής). Το λεωφορείο βέβαια που ήρθε να τους μεταφέρει έφυγε άδειο, γιατί τελικά διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχει πουθενά χώρος για να τους πάνε!!! Και μέσα σε όλο αυτό το μπάχαλο, δεκάδες εθελοντές έρχονται στη πλατεία για να βοηθήσουν και κανείς δεν είναι εκεί για να τους συντονίσει... 

Ουδέν προσωρινότερο του Μονίμου λέει ο λαός μας αλλά αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις εθελοτυφλούν μπροστά σε ένα πρόβλημα που όσο περνάνε οι μέρες μεγαλώνει... Η πρόφαση ότι δεν κάνουμε τίποτα για να μην υπάρχει η αίσθηση της μονιμότητας νομίζουμε ότι ξεπερνάει κάθε λογική και ελπίζουμε μόνο να μην γίνεται σκόπιμα. Γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι οι επιπτώσεις και αντιδράσεις από την κατάσταση αυτή, θα βαραίνει μόνο εκείνους που δεν έκαναν κάτι για να την αλλάξουν...