Του Νίκου Κοκκάλη
Στις 15 Νοεμβρίου η αστυνομία της Μινεάπολης δέχεται κλήση για περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας. Αστυνομικοί και ασθενοφόρο φτάνουν στο σημείο. Ένας από τους παρόντες, ο Τζαμάρ Κλαρκ, παρεμποδίζει τους τραυματιοφορείς να πλησιάσουν. Οι αστυνομικοί επεμβαίνουν, ακολουθεί συμπλοκή και ένας από τους αστυνομικούς πυροβολεί τον απειλητικό Κλαρκ. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι της αστυνομίας. Αντίθετα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο Κλαρκ, όταν πυροβολήθηκε είχε ήδη ακινητοποιηθεί και φορούσε χειροπέδες.[1]
Πρόκειται για ένα ακόμη περιστατικό ενός μακρύ καταλόγου, που αφορά στη χρήση υπέρμετρης βίας από την αστυνομία της πόλης. Κατά τη διάρκεια του 2014, έχουν καταγραφεί 943 καταγγελίες κατά αστυνομικών, οι οποίες αφορούν σε κακομεταχείριση πολιτών. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί σε 1,2 καταγγελίες για κάθε ένα από τους 800 αστυνομικούς που υπηρετούν στη Μινεάπολη![2]
Έτσι, όταν αποκαλύφτηκαν οι μαρτυρίες των γειτόνων και της οικογένειας του Κλαρκ, τα μέλη του τοπικού κινήματος «Black Lives Matter» («Οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία» – ένα κίνημα που αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ τους τελευταίους μήνες σαν απάντηση στη ρατσιστική βία της αστυνομίας) ανέλαβαν δράση με καθημερινές διαδηλώσεις, αλλά και με αποκλεισμό του τοπικού Αστυνομικού Τμήματος.
Το κίνημα απαιτεί να δοθούν στη δημοσιότητα τα βίντεο από την σύλληψη του Κλαρκ, και να λογοδοτήσουν οι αστυνομικοί που τον πυροβόλησαν. Μάλιστα, πολλοί διαδηλωτές κατασκήνωσαν έξω από το τοπικό αστυνομικό τμήμα.
Η ρατσιστική βία ωστόσο δε σταμάτησε εκεί! Τη Δευτέρα 23/11, η τοπική αστυνομία πήρε την πληροφορία ότι μια ομάδα λευκών ακροδεξιών θα έφτανε στην κατασκήνωση των διαδηλωτών με σκοπό να προκαλέσει επεισόδια. Και βέβαια δεν έκανε απολύτως τίποτα... Το αποτέλεσμα ήταν να εμφανιστούν στην περιοχή τρεις νεαροί ακροδεξιοί, οι οποίοι προκαλούσαν βρίζοντας και απειλώντας τους συγκεντρωμένους. Και ενώ η περιφρούρηση της συγκέντρωσης – κατασκήνωσης τους έδιωχνε, ο ένας από τους τρεις τράβηξε όπλο και πυροβόλησε πέντε φορές, πριν διαφύγουν και οι τρεις ανενόχλητοι. Πέντε άνθρωποι τραυματίστηκαν από τους πυροβολισμούς, ο ένας εκ των οποίων σοβαρά. Όσο για τους δράστες της επίθεσης, ο ένας συνελήφθη την επόμενη μέρα και οι άλλοι δύο παραδόθηκαν οικειοθελώς.
Την επομένη, σαν απάντηση στη δολοφονική επίθεση των ακροδεξιών, δεκάδες αντιρατσιστές διαδήλωσαν ξανά στους δρόμους της πόλης, καταλήγοντας έξω από το Αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς του Κλαρκ. Για να δεχτούν άλλη μια επίθεση από συμμορία ακροδεξιών, η οποία κατάφερε να πλησιάσει τους συγκεντρωμένους, πυροβολώντας για εκφοβισμό. Αυτή τη φορά ευτυχώς δεν τραυματίστηκε κανείς.
Παρά την ένταση της βίας και της προκλητικότητας των ακροδεξιών, όλα δείχνουν ότι το κίνημα «Black Lives Matter» δεν τρομοκρατείται και δεν κάνει πίσω. Αντίθετα, η οργή για την αστυνομική ρατσιστική βία, αλλά και την ατιμωρησία που συνήθως τη συνοδεύει γιγαντώνεται και ο αγώνας για τον τερματισμό των φυλετικών διακρίσεων συνεχίζεται σε ολόκληρη τη χώρα.
Στην Αμερική των οξύτατων ανισοτήτων, οι μεγάλοι και ενωτικοί αγώνες είναι ο μόνος τρόπος να υπάρξει πραγματική αλλαγή για τις ζωές της πλειοψηφίας της κοινωνίας, όλων των φυλετικών και εθνικών προελεύσεων.
________________________
Στις 15 Νοεμβρίου η αστυνομία της Μινεάπολης δέχεται κλήση για περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας. Αστυνομικοί και ασθενοφόρο φτάνουν στο σημείο. Ένας από τους παρόντες, ο Τζαμάρ Κλαρκ, παρεμποδίζει τους τραυματιοφορείς να πλησιάσουν. Οι αστυνομικοί επεμβαίνουν, ακολουθεί συμπλοκή και ένας από τους αστυνομικούς πυροβολεί τον απειλητικό Κλαρκ. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι της αστυνομίας. Αντίθετα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο Κλαρκ, όταν πυροβολήθηκε είχε ήδη ακινητοποιηθεί και φορούσε χειροπέδες.[1]
Πρόκειται για ένα ακόμη περιστατικό ενός μακρύ καταλόγου, που αφορά στη χρήση υπέρμετρης βίας από την αστυνομία της πόλης. Κατά τη διάρκεια του 2014, έχουν καταγραφεί 943 καταγγελίες κατά αστυνομικών, οι οποίες αφορούν σε κακομεταχείριση πολιτών. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί σε 1,2 καταγγελίες για κάθε ένα από τους 800 αστυνομικούς που υπηρετούν στη Μινεάπολη![2]
Έτσι, όταν αποκαλύφτηκαν οι μαρτυρίες των γειτόνων και της οικογένειας του Κλαρκ, τα μέλη του τοπικού κινήματος «Black Lives Matter» («Οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία» – ένα κίνημα που αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ τους τελευταίους μήνες σαν απάντηση στη ρατσιστική βία της αστυνομίας) ανέλαβαν δράση με καθημερινές διαδηλώσεις, αλλά και με αποκλεισμό του τοπικού Αστυνομικού Τμήματος.
Το κίνημα απαιτεί να δοθούν στη δημοσιότητα τα βίντεο από την σύλληψη του Κλαρκ, και να λογοδοτήσουν οι αστυνομικοί που τον πυροβόλησαν. Μάλιστα, πολλοί διαδηλωτές κατασκήνωσαν έξω από το τοπικό αστυνομικό τμήμα.
Η ρατσιστική βία ωστόσο δε σταμάτησε εκεί! Τη Δευτέρα 23/11, η τοπική αστυνομία πήρε την πληροφορία ότι μια ομάδα λευκών ακροδεξιών θα έφτανε στην κατασκήνωση των διαδηλωτών με σκοπό να προκαλέσει επεισόδια. Και βέβαια δεν έκανε απολύτως τίποτα... Το αποτέλεσμα ήταν να εμφανιστούν στην περιοχή τρεις νεαροί ακροδεξιοί, οι οποίοι προκαλούσαν βρίζοντας και απειλώντας τους συγκεντρωμένους. Και ενώ η περιφρούρηση της συγκέντρωσης – κατασκήνωσης τους έδιωχνε, ο ένας από τους τρεις τράβηξε όπλο και πυροβόλησε πέντε φορές, πριν διαφύγουν και οι τρεις ανενόχλητοι. Πέντε άνθρωποι τραυματίστηκαν από τους πυροβολισμούς, ο ένας εκ των οποίων σοβαρά. Όσο για τους δράστες της επίθεσης, ο ένας συνελήφθη την επόμενη μέρα και οι άλλοι δύο παραδόθηκαν οικειοθελώς.
Την επομένη, σαν απάντηση στη δολοφονική επίθεση των ακροδεξιών, δεκάδες αντιρατσιστές διαδήλωσαν ξανά στους δρόμους της πόλης, καταλήγοντας έξω από το Αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς του Κλαρκ. Για να δεχτούν άλλη μια επίθεση από συμμορία ακροδεξιών, η οποία κατάφερε να πλησιάσει τους συγκεντρωμένους, πυροβολώντας για εκφοβισμό. Αυτή τη φορά ευτυχώς δεν τραυματίστηκε κανείς.
Παρά την ένταση της βίας και της προκλητικότητας των ακροδεξιών, όλα δείχνουν ότι το κίνημα «Black Lives Matter» δεν τρομοκρατείται και δεν κάνει πίσω. Αντίθετα, η οργή για την αστυνομική ρατσιστική βία, αλλά και την ατιμωρησία που συνήθως τη συνοδεύει γιγαντώνεται και ο αγώνας για τον τερματισμό των φυλετικών διακρίσεων συνεχίζεται σε ολόκληρη τη χώρα.
Στην Αμερική των οξύτατων ανισοτήτων, οι μεγάλοι και ενωτικοί αγώνες είναι ο μόνος τρόπος να υπάρξει πραγματική αλλαγή για τις ζωές της πλειοψηφίας της κοινωνίας, όλων των φυλετικών και εθνικών προελεύσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.