Η Χρυσή Αυγή για τις εκκενώσεις καταλήψεων

της Μαρίας Καπαράκη

«Να πάψει επιτέλους το σήριαλ "Βίλα Αμαλία" που συνεχίζεται μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Υπάρχουν άλλες 10 παράνομες καταλήψεις ιστορικών και δημοσιών κτιρίων στην Αθήνα, άντρα αριστερών τρομοκρατών, που δεν τολμά να αγγίξει η κυβέρνηση. Ας επιβάλουν επιτέλους το νόμο και ας συλλάβουν τους ταραξίες, χωρίς τυμπανοκρουσίες και τηλεοπτικές κάμερες.»

Αυτό είναι το σχόλιο που εξέδωσε πρόσφατα το γραφείο τύπου της Χρυσής Αυγής για τα γεγονότα εκκένωσης της Βίλας Αμαλία και άλλων καταλήψεων.

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι ένα κόμμα τραμπούκων και δολοφόνων, οι οποίοι επιτίθενται με σωματική βία σε όποιον διαφωνεί με τις απόψεις τους, και οραματίζονται μια κοινωνία στα πρότυπα του καθεστώτος του Χίτλερ, χαρακτηρίζουν «ταραξίες» και «τρομοκράτες» τους συμμετέχοντες στις καταλήψεις κτηρίων.

Ποιον «ενόχλησε» η κατάληψη της Βίλας Αμαλία όλα αυτά τα χρόνια?

Η Βίλα Αμαλία είναι μια κατάληψη που μετρά 22 χρόνια ζωής. Βρίσκεται σε μια περιοχή άκρως υποβαθμισμένη, όπου η διακίνηση ναρκωτικών γίνεται καθημερινά, όχι μες την κατάληψη, όπως θέλουν να μας πείσουν, αλλά στους δρόμους, κάτω από τη μύτη της αστυνομίας, ενώ τα μαφιόζικα συμφέροντα οργιάζουν στην περιοχή (διαφόρων λογής «μπαρ», οίκοι ανοχής, κτλ). Επιπλέον, η διπλανή γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα είναι ως γνωστόν «κάστρο» των φασιστών, με τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής εναντίον των μεταναστών να είναι πια καθημερινό φαινόμενο.

Η Χρυσή Αυγή, που τόσο «νοιάζεται» για την ησυχία και την ασφάλεια των πολιτών, δεν έχει πει κουβέντα για την υποβάθμιση της γειτονιάς όλα αυτά τα χρόνια. Αντίθετα, εξοργίζεται με καταλήψεις, σαν αυτή της Βίλας, η οποία αναπτύσσει μια πλούσια αντιφασιστική δράση και δε διστάζει να συγκρουστεί με τους μαφιόζους της περιοχής. Γι' αυτό άλλωστε στην ανακοίνωσή της η Χρυσή Αυγή ζητά ακόμα πιο σκληρή καταστολή απέναντι στις καταλήψεις.

Κυβέρνηση και Χρυσή Αυγή ξαφνικά θυμήθηκαν τα ιστορικά κτήρια...

Σύμφωνα με πρόσφατη ενδεικτική καταγραφή του Δήμου Αθηναίων, υπάρχουν γύρω στα 1.640 εγκαταλελειμμένα κτήρια στο κέντρο της Αθήνας! Πολλά από τα αυτά θα είχαν ισοπεδωθεί ή μετατραπεί σε τέρατα από μπετόν αν δεν τα είχαν αξιοποιήσει συλλογικότητες και κάτοικοι περιοχών. Καταλήψεις σαν αυτές της Βίλας, του Σκαραμαγκά[1] κ.ά. έχουν καταφέρει με την παρουσία και τις δράσεις τους να δώσουν ζωή και αξία σε μια σειρά από τέτοιους χώρους.

Η υποκρισία της κυβέρνησης για το θέμα είναι απίστευτη. Όλες τις προηγούμενες δεκαετίες οι ελληνικές κυβερνήσεις άφησαν πολλά κλασικά, πανέμορφα κτήρια του κέντρου να μαραζώσουν, φτάνοντας βασικά στα πρόθυρα της κατάρρευσης (με εξαίρεση βέβαια τα νεοκλασικά που χουν δωθεί σε μια σειρά από τράπεζες για να φτιάξουν τα φιγουράτα υποκαταστήματά τους στο κέντρο...).

Ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη Βίλα Αμαλία, οι κυβερνήσεις- που τάχα μου κόπτονται για τα ιστορικά κτήρια- αδρανούν εδώ και πολλά χρόνια για την αξιοποίησή της. Προτάσεις, ή και μελέτες, που έχουν κάνει κατά καιρούς γονείς μαθητών, δημοτικοί υπάλληλοι και αρχιτέκτονες που ανησυχούσαν για την τύχη του κτηρίου, έχουν πέσει στο κενό, λόγω γραφειοκρατίας ή έλλειψης χρημάτων.

Όσο για τον ισχυρισμό τους ότι χρειάζονται τη Βίλα για να φτιάξουν σχολείο, μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να τον εκλάβει κανείς! Σε μια περίοδο που τα σχολεία κλείνουν και συγχωνεύονται το ένα μετά το άλλο, δεν είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι η κυβέρνηση είχε ξαφνικά την «επιφοίτηση» να αξιοποιήσει ένα κτήριο που είχε ξεχασμένο για δεκαετίες για να το κάνει σχολείο...

Τα τόσα πολλά παρατημένα κτήρια μπορούν κάλλιστα να αξιοποιηθούν για να δημιουργηθούν στέκια νεολαίας, εργαστήρια, χώροι πολιτικής και πολιτισμικής δράσης ανοιχτοί προς την κοινωνία (όπως κάνουν μια σειρά απο καταλήψεις σήμερα). Επιπλέον, όλοι αυτοί οι άδειοι χώροι θα μπορούσαν να διαμορφωθούν σε χώρους φιλοξενείας μεταναστών και αστέγων, που τόσο πολύ το έχουν ανάγκη. Είναι τουλάχιστον τραγικό οι άστεγοι, που αυξάνονται καθημερινά, να κοιμούνται σε χαρτόκουτα στα πεζοδρόμια, δίπλα σε  άδεια κτήρια τα οποία θα μπορούσαν να τους καλύψουν κάποιες, στοιχειώδεις έστω, ανάγκες στέγασης.

Ξέρουμε, βέβαια, πολύ καλά ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται ποτέ να κάνει κάτι τέτοιο. Όπως έχει περίτρανα αποδειχτεί, μόνο το ίδιο το κίνημα με τους αγώνες του μπορεί να αναπτύξει τέτοιου είδους δραστηριότητες και δομές.

Από τη λίστα Λαγκάρντ, στη λίστα των «επικύνδυνων» καταλήψεων       

Σε ένα πράγμα μπορούμε να συμφωνήσουμε με τη Χρυσή Αυγή: ότι το σχέδιο εκκένωσης των καταλήψεων είναι πράγματι ένα «σήριαλ για εσωτερική κατανάλωση». Ένα σήριαλ, όμως, το οποίο βολεύει άριστα την κυβέρνηση και τους τραμπούκους υπερασπιστές της πολιτικής της, τους Χρυσαυγίτες.

Οι επιχειρήσεις εκκένωσης των καταλήψεων χρησιμοποιούνται εντέχνως για να στραφεί αλλού η προσοχή, και όχι στις σκανδαλώδεις αποκαλύψεις για τις λαμογιές μεγαλοεπιχειρηματιών και μελών της κυβέρνησης που βγαίνουν καθημερινά στη φόρα. Η συζήτηση στα ΜΜΕ πέρασε από τη λίστα Λαγκάρντ στη λίστα των «επικύνδυνων» καταλήψεων που πρέπει να εκκενωθούν, κι από το πόσα εκατομμύρια εσόδων κρύβει ο Βγενόπουλος και οι όμοιοι του στο πόσα άδεια μπουκάλια μπύρας βρέθηκαν στο τάδε ή το δείνα κτίριο.

Επιπλέον, αποτελούν πολύ καλό επικοινωνιακό αντιπερισπασμό για τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, που θα συνεχίσουν χωρίς έλεος να οδηγούν μαζικά στη φτώχεια και την εξαθλίωση κομμάτια ολόκληρα της ελληνικής κοινωνίας.

Και βέβαια, εκτός από την κυβέρνηση, εξυπηρετείται και η Χρυσή Αυγή, η οποία- παρά τα όσα διαλαλεί- δεν έχει κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι της στη μάχη ενάντια στην ισοπέδωση των ζωών μας, ενώ αντίθετα υπερασπίζεται σε κάθε ευκαιρία τα συμφέροντα μεγαλοεφοπλιστών, επιχειρηματιών, κ.ο.κ. Συν του ότι «βγαίνουν από τη μέση» εστίες πολιτικών – αντιφασιστικών δράσεων...

Το χτύπημα των καταλήψεων προετοιμάζει το έδαφος για ακόμη σκληρότερη καταστολή

Είναι σαφές ότι με τις «επιχειρήσεις» αυτές η κυβέρνηση (παρέα με τη Χρυσή Αυγή και τα εντολοδόχα σώματα ασφαλείας) προσπαθεί να δείξει ποιος έχει «το πάνω χέρι», να αποδείξει ότι έχει πυγμή. Και να πείσει ότι όποτε θελήσει μπορεί με μια κίνηση να σβήσει από το χάρτη οτιδήποτε την «ενοχλεί», οτιδήποτε αποτελεί εστία αντίστασης, οποιονδήποτε δεν διστάζει να πάρει τα πράγματα στα χέρια του και να δημιουργήσει κάτι εναλλακτικό, κάτι που να μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος δικό μας και όχι δικό τους. Το έχουν ξανακάνει άλλωστε στο παρελθόν (βλέπε Δημοτική Αγορά Κυψέλης, κά) και δε θα διστάσουν να το ξανακάνουν στο μέλλον.

Οι μάχες που έχουμε να δώσουμε το επόμενο διάστημα είναι πολλές και σκληρές. Το κίνημα στην Ελλάδα βρίσκεται όλο το τελευταίο διάστημα αντιμέτωπο με απίστευτα σκληρή καταστολή, η οποία είναι σίγουρο ότι θα ενταθεί όσο οξύνονται οι αγώνες μας. Το χτύπημα των καταλήψεων προετοιμάζει το έδαφος για ακόμη σκληρότερα χτυπήματα εκ μέρους της κυβέρνησης και της Χρυσής Αυγής, απέναντι στο κίνημα και σε οποιονδήποτε αντισκέκεται στο μαύρο παρόν που ζούμε και στο μαύρο μέλλον που μας έχουν ετοιμάσει.

Απαιτούμε άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων και παύση της δίωξης τους και άμεση αποχώρηση της αστυνομίας από το χώρο της Βίλας Αμαλίας και των άλλων καταλήψεων.

Να πάρουμε τη ζωή και τις πόλεις στα χέρια μας!

---

[1] Μερικές από τις δομές/ λειτουργίες που μπορεί να βρει κανείς στην κατάληψη Σκαραμαγκά: ξυλουργείο, συνεργείο επισκευής ποδηλάτων, αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο, αίθουσα προβολών, κουζίνα για μαγείρεμα, αίθουσα ηλεκτρονικών υπολογιστών, αναγνωστήριο, δανειστική βιβλιοθήκη, αίθουσες συνελεύσεων, αίθουσα μαθημάτων αυτομόρφωσης, δωμάτιο συλλογής μεταχειρισμένων ρούχων, αίθουσα χορού και άθλησης, πίστα αναρρίχησης, εργαστήριο ραπτικής.