3.6.20

Τον λένε Rahul Dubey

 
Αυτός είναι ο Rahul. Αυτός που υψώνει τη γροθιά του στη σκάλα του σπιτιού του είναι ο Rahul. Που στα σκαλιά του κάθεται ένας διαδηλωτής. Είναι ο Rahul. Τον λένε Rahul Dubey. Αυτός είναι ο Rahul που ζει στην Ουάσινγκτον. Που χθες το βράδυ στη γειτονιά του η αστυνομία περικύκλωσε τους διαδηλωτές. Που τους έριξε δακρυγόνα κι εφάρμοσε πάνω τους τη στρατιωτική τακτική Kettling. Που τους περικύκλωσε όλο και σε μικρότερο χώρο, που τους οδήγησε, που τους εγκλώβισε στα στενά. Κι αυτός είναι ο Rahul. Που όταν είδε τι συμβαίνει άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του. Ο Rahul που έριξε την μπροστινή πόρτα του σπιτιού του. Που έβαλε μέσα τους διαδηλωτές. Που έβαλε στο σπίτι του 70 διαδηλωτές για να τους σώσει από την επίθεση της αστυνομίας. Που τους κράτησε σπίτι του για πάνω από οκτώ ώρες. Αυτός είναι ο Rahul. Που πρόσφερε στους διαδηλωτές τρόφιμα. Ιατρική βοήθεια. Νομική υποστήριξη.

Αυτός είναι ο Rahul. Που είπε: "Ελπίζω ο 13χρονος γιος μου να μεγαλώσει και να γίνει το ίδιο εκπληκτικός όσο και αυτοί. Η χώρα μας χρειάζεται ανθρώπους σαν αυτούς."
Αυτός είναι ο Rahul.
Αυτός είναι ο Rahul. Ινδιάνος πρώτης γενιάς.
Αυτός είναι ο Rahul που πρόσφερε άσυλο.
Αυτός είναι ο Rahul Dubey που υψώνει τη γροθιά.
Όμορφε Rahul. Όμορφε αδελφέ μας.


(Πληροφορίες και φωτογραφία από Redfish)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.