15.1.20

Περί εθνικισμού, του Βασίλη Ραφαηλίδη



..Τον εθνικισμό τον δημιουργεί η φτώχεια και η δυστυχία. Αλλά και η εξάρτηση από ισχυρούς, δηλαδή σε τελική ανάλυση, πάλι η φτώχεια και η δυστυχία…

..Από τότε και μέχρι τις μέρες μας, η λέξη Ιταλία θα είναι γεωγραφικός και όχι εθνολογικός όρος. Ιταλοί είναι οι κάτοικοι της ιταλικής χερσονήσου, οι Ιταλιώτες, και όχι μια διακεκριμένη εθνότητα. Παρόλο που τους σημερινούς Ιταλούς τους συνέχει η ίδια γλώσσα και η ίδια θρησκεία, δε διανοήθηκαν, όπως εμείς, να αυτοχαρακτηριστούν «ένδοξοι απόγονοι ενδόξων προγόνων». Μόνο ο Μουσολίνι το διανόηθηκε για λόγους καθαρά δημαγωγικούς. Αυτό το ιδεολόγημα είναι φρούτο κυρίως ελληνικό και αποσκοπεί στο να δημιουργήσει τεχνητά εθνική συνοχή σε μια περιοχή σαν την Ελλάδα, που όπως και η Ιταλία, κατοικείται από μια πανσπερμία λαοτήτων και εθνοτήτων. Που όπως και στην Ιταλία, έχουν την ίδια γλώσσα και την ίδια θρησκεία.
Βάσει αυτών των δύο βασικών εθνολογικών χαρακτηριστικών τείνει να δημιουργηθεί κι εδώ μια νέα εθνότητα, αυτή των Νεοελλήνων, με την ίδια ακριβώς έννοια που το μεγάλο πλήθος των λαοτήτων της ιταλικής χερσονήσου δημιούργησε κι εκεί μια νέα εθνότητα, τους Ιταλούς των νεότερων χρόνων, που δανείστηκαν το όνομά τους από μια πολύ μικρή εθνική ομάδα, όπως οι Έλληνες το δικό τους.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη «Λαοί της Ευρώπης»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.