“«Οι μάζες είναι ο αποφασιστικός συντελεστής, αυτές είναι βράχος που πάνω του θα θεμελιωθεί της επανάστασης η τελική νίκη. Οι μάζες στάθηκαν στο ύψος τους, την «ήττα» αυτή την έκαναν πραγματικά έναν κρίκο στην αλυσίδα των ιστορικών εκείνων ηττών, που είναι η δόξα και η δύναμη του διεθνούς σοσιαλισμού. Και γι’ αυτό μεσ’ απ’ αυτήν την «ήττα» θα βλαστήσει η μελλοντική νίκη.
«Τάξη επικρατεί στο Βερολίνο!». Ηλίθιοι δήμιοι! Η «τάξη» σας είναι χτισμένη πάνω στην άμμο. Η επανάσταση αύριο «θα υψώσει τη βροντερή φωνή της ως τους ουρανούς». Τρομαγμένοι θ’ ακούσετε το νικητήριό της σάλπισμα: «Ήμουν, είμαι και θα είμαι»”
Με αυτές τις λέξεις η Ρόζα Λούξεμπουργκ έκλεινε το άρθρο της, που έμελε να είναι και το τελευταίο της, στην εφημερίδα «Die Rote Fahne» (Η Κόκκινη Σημαία) του νεοσύστατου τότε Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας. Την επόμενη μέρα, στις 15 Γενάρη του 1919, σαν σήμερα πριν από 101 χρόνια θα συλλαμβάνονταν και θα δολοφονούνταν μαζί με τον Καρλ Λίμπκνεχτ από τα «Freikorps» κατ’ εντολή της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης.
Η Ρόζα Λούξεμπουργκ αφιέρωσε τη ζωή της αταλάντευτα στο πλευρό των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Όλη της η ζωή ήταν μια ζωή κόντρα στο ρεύμα. Αρχικά κόντρα στο ρεύμα της 2ης Διεθνούς και στη συμφωνία της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας με το Α παγκόσμιο πόλεμο. Στη συνέχεια κόντρα στην ενσωμάτωση και το ρεφορμισμό που οδήγησαν στο θάνατο τη γερμανική επανάσταση. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ έκανε και λάθη αλλά δε δίy στασε να τα παραδεχθεί πολλά από αυτά και να τα διορθώσει και αυτό επίσης είναι μεγάλο προσόν για τους επαναστάτες. Τέλος ας μην ξεχνάμε ότι όντας γυναίκα έδειξε στην πράξη το δρόμο για τη χειραφέτηση όχι μόνο της εργατικής τάξης γενικά αλλά και των γυναικών ειδικότερα. Για όλους αυτούς τους λόγους η ζωή και η παρακαταθήκη της Ρόζας είναι γραμμένη με χρυσά γράμματα στο μεγάλο βιβλίο της ιστορίας της παγκόσμιας εργατικής τάξης.
Χαρακτηριστικά άλλωστε είναι τα λόγια του Λένιν ως απάντηση στους επικριτές της:
«Θα απαντήσω σε αυτά χρησιμοποιώντας λίγα λόγια από ένα παλιό ρώσικο παραμύθι: "Οι αετοί μπορεί να πετούν μερικές φορές χαμηλότερα από τις κότες, αλλά οι κότες δεν μπορούν ποτέ να ανυψωθούν στα ύψη που πετάν οι αετοί". […] Παρά τα λάθη της όμως ήταν - και παραμένει για εμάς - ένας αετός. Οι κομμουνιστές όλου του κόσμου όχι μόνο θα τιμούν την μνήμη της, αλλά η βιογραφία της και τα άπαντά της […] θα χρησιμεύσουν ως εγχειρίδια για την κατάρτιση κομμουνιστών για πολλές γενιές. […].»
Η κόκκινη Ρόζα χάθηκε κι αυτή
Κανείς δεν ξέρει
Πού το κορμί της παραχώσαν
Έλεγε την αλήθεια στους φτωχούς
Γι’ αυτό κι οι πλούσιοι την σκοτώσαν
Μπερτολντ Μπρεχτ
Από το FB του Mitsos Pantazopoulos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.