25.11.19

Σάμος: Η Θλιβερή Καθημερινότητα Μέσα στη «Ζούγκλα» στο Βαθύ


Επτά οικογένειες προσφύγων περιγράφουν πώς είναι να ζεις ανάμεσα σε ποντίκια, σκουπίδια και λύματα.

Το VICE Greece δίνει βήμα σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άτομα, με τη δημιουργία της στήλης «Ρισπέκτ», στην οποία κάθε Δευτέρα δημοσιεύονται προσωπικές ιστορίες, άρθρα άποψης, φωτογραφίες, ρεπορτάζ ή άλλες υποθέσεις που ενδιαφέρουν την ελληνική κοινωνία. Στόχος μας είναι να ενημερώσουμε το κοινό και να ανοίξουμε διάλογο για ζητήματα με τα οποία καταπιάνονται και αξίζουν την προσοχή όλων.
Το συγκεκριμένο άρθρο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, υπογράφει η Κυριακή Μαργαρίτη, Press officer της οργάνωσης. 
Εγκλωβισμένες στη «ζούγκλα» της Σάμου, στην περιοχή που εκτείνεται πέρα από το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης στο Βαθύ, χιλιάδες οικογένειες με μικρά παιδιά συνωστίζονται κάτω από άθλιες συνθήκες σε καλοκαιρινού τύπου σκηνές φτιαγμένες από μουσαμάδες και ξύλο.
Αναγκάζονται να περιμένουν κάθε μέρα τρεις με τέσσερις ώρες στην ουρά για φαγητό. Οι τουαλέτες και τα ντους είναι ελάχιστα για να εξυπηρετήσουν τους πάνω από 6.300 αιτούντες άσυλο που ζουν σε όλο τον καταυλισμό. Τώρα που ο χειμώνας πλησιάζει, η κατάσταση αναμένεται ακόμη πιο δύσκολη για αυτούς τους ανθρώπους που αναζητούν την ελπίδα ανάμεσα σε τρωκτικά, σκουπίδια και λύματα.


Επτά οικογένειες από τη Συρία και το Αφγανιστάν που έχασαν τα πάντα στις χώρες καταγωγής τους εξαιτίας του πολέμου, που ρίσκαραν να βάλουν τα παιδιά τους μέσα σε μία πλαστική βάρκα, περιγράφουν πώς είναι να ζεις στοιβαγμένος σε ελάχιστα τετραγωνικά κάτω από άθλιες συνθήκες. Πώς είναι να φτάνεις σε ευρωπαϊκό έδαφος, αλλά αυτό που βλέπεις να μη θυμίζει σε τίποτα την Ευρώπη που περίμενες να βρεις.




«Είναι σχεδόν δύο μήνες που φτάσαμε στη Σάμο από την πόλη Ρας αλ Άιν της Συρίας. Ξεφύγαμε από τον πόλεμο. Έχουμε δύο παιδιά. Η Σάρα είναι ενός και η Ρουχάνι δυόμισι. Έχω χειρουργηθεί στον πνεύμονα και χρειάζομαι θεραπεία, όμως ο γιατρός είπε ότι δεν μπορεί να μας φροντίσει. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν εμάς στη Σάμο. Εμείς εδώ ζούμε μαζί με άλλες δύο οικογένειες στην ίδια σκηνή που φτιάξαμε οι ίδιοι», λέει ο άνδρας από τη Συρία.



Αυτές οι δύο οικογένειες ήρθαν πριν από 15 μέρες στη Σάμο. Ζουν 10 άτομα σε μία σκηνή. Ήρθαν από το Κομπάνι της Συρίας μέσω Τουρκίας με βάρκα. «Εάν μέναμε στη Συρία θα πεθαίναμε. Είδαμε ανθρώπους να πεθαίνουν στους δρόμους. Ήρθαμε εδώ για να γλιτώσουμε. Εδώ είναι καλύτερα από τη Συρία, αλλά πολύ δύσκολα. Κάθε οικογένεια πρέπει να περιμένει 3-4 ώρες στην ουρά για φαγητό. Τα παιδιά δεν κάνουν μπάνιο συχνά», λένε. Η Σίλβα, η γυναίκα στα δεξιά, είναι 5 μηνών έγκυος και δεν μπορεί να πηγαίνει συχνά στην τουαλέτα ή στο ντους γιατί είναι μακριά από το σημείο που μένει. Τα παιδιά κλαίνε το βράδυ γιατί φοβούνται τους θορύβους και κάποια από αυτά έχουν πρόβλημα με την αναπνοή τους.


Ο Αχμέτ και η Άλια κατάγονται από την πόλη Ντερζόρ της Συρίας. Ζουν σε αυτή τη σκηνή μαζί με άλλη μία οικογένεια. Μια κουβέρτα που κρέμεται από ένα σχοινί χωρίζει τις δύο οικογένειες μεταξύ τους τη νύχτα. Το ζευγάρι ήρθε στη Σάμο πριν από τρεις μήνες. Έφυγαν από τον πόλεμο για να γλιτώσουν, ήρθαν στη Σάμο μέσα σε μία βάρκα με άλλα 40 άτομα. Όλα αυτά που πέρασαν στη Συρία, αλλά και οι δύσκολες συνθήκες στις οποίες ζουν έχουν επηρεάσει την ψυχολογία τους. «Πρέπει να είμαστε ώρες στην ουρά για να πάρουμε φαγητό. Πολλές φορές μπορεί να περιμένουμε 3 – 4 ώρες και τελικά να μην φτάσει το φαγητό για εμάς. Αλλά ακόμη και αν καταφέρουμε και πάρουμε φαγητό τις περισσότερες φορές είναι πολύ κακής ποιότητας. Ακόμη και η πρόσβαση σε ντους είναι δύσκολη, καθώς υπάρχει πολύς κόσμος εδώ. Κάποιες φορές ζεσταίνουμε νερό και κάνουμε μπάνιο μέσα στη σκηνή».


«Δεν έχουμε τα βασικά για να ζήσουμε εδώ. Η τουαλέτα και το ντους είναι μακριά. Πρέπει από πολύ νωρίς το πρωί να στηθούμε στην ουρά για να πάρουμε το πρωινό μας, και μόλις φάμε το πρωινό περιμένουμε για το μεσημεριανό. Δεν νιώθουμε ασφαλείς εδώ. Η σκηνή μας είναι από μουσαμά και έτσι εύκολα μπορεί κάποιος με ένα μαχαίρι να την καταστρέψει και να μπει μέσα. Πρόσφατα είχαμε και το περιστατικό με τη φωτιά εδώ». Η οικογένεια αυτή έφυγε από το Αφγανιστάν εξαιτίας του πολέμου. Εδώ και δύο μήνες ζουν με τα τρία τους παιδιά σε μία σκηνή που έφτιαξαν μόνοι τους στη «ζούγκλα» στο Βαθύ. Ο μικρός γιος τους (φωτό) υποφέρει από άσθμα και τώρα που έρχεται χειμώνας λόγω του κρύου δεν ξέρουν πώς να τον φροντίσουν.


Ο άντρας αυτός ετοιμάζει τσάι έξω από τη σκηνή που ζει τους τελευταίους 4 μήνες με τη γυναίκα του και τα δύο τους παιδιά, ηλικίας 15 και 17 ετών. Είναι από το Αφγανιστάν, αναγκάστηκε όμως για λόγους ασφαλείας να φύγει και να ζήσει στο Κουβέιτ. Ωστόσο, λόγω προβλημάτων υγείας που δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν εκεί έφυγε για το Ιράν όπου και εκεί δεν έμεινε πολύ. «Τίποτα δεν έχει αλλάξει εδώ αυτούς τους 4 μήνες. Μόνο οι σκηνές που αυξάνονται καθημερινά. Όλοι εδώ έχουμε φτιάξει μόνοι μας τις σκηνές μας. Το φαγητό, το νερό, οι τουαλέτες, η υγιεινή είναι τα βασικά μας προβλήματα. Υποφέρω από άσθμα το οποίο έχει χειροτερέψει πολύ από την ημέρα που ήρθα εδώ. Το βράδυ έχω έντονο βήχα και δεν αφήνω τους γύρω μου να κοιμηθούν. Έχω επίσης σοβαρό πρόβλημα με το αριστερό μου αυτί».


«Είμαστε από την Κοντούζ του Αφγανιστάν. Εκεί δούλευα ως μάγειρας. Φύγαμε λόγω του πολέμου και μείναμε 15 μήνες στην Τουρκία. Πριν τρεις μήνες ήρθαμε στη Σάμο. Είναι ζούγκλα εδώ, ζούμε ανάμεσα στα ποντίκια». Το κοριτσάκι δείχνει το χέρι του που έχει ένα μεγάλο δάγκωμα από αρουραίο. «Δεν μπορούμε να αφήσουμε τόσες ώρες τα παιδιά μόνα τους για να περιμένουμε στην ουρά να πάρουμε φαγητό. Τις περισσότερες φορές ξαναμαγειρεύουμε το φαγητό που μας φέρνουν βάζοντας κι άλλα υλικά γιατί είναι εντελώς άνοστο». Η οικογένεια αυτή θέλει να πάει στη Γερμανία όπου ζουν κάποιοι συγγενείς τους.

«Φύγαμε από το Αφγανιστάν γιατί φοβόμασταν για τη ζωή μας. Δούλευα σαν αγρότης εκεί, αλλά τα πράγματα είχαν γίνει επικίνδυνα. Είμαστε εδώ 1,5 μήνα, αλλά η κατάσταση είναι δύσκολη. Οι φωνές και οι θόρυβοι το βράδυ δεν μας αφήνουν να κοιμηθούμε και ιδιαίτερα τη μεγάλη μου κόρη που αντιμετωπίζει προβλήματα ψυχικής υγείας. Το φαγητό δεν είναι καλό και η κόρη μου κάθε φορά που τρώει κάνει εμετό. Οι τουαλέτες και τα ντους είναι μακριά και για τη γυναίκα μου που έχει πρόβλημα με τα πόδια της είναι πολύ δύσκολα. Θέλω να ζήσω με την οικογένειά μου σε ένα μέρος που υπάρχει ειρήνη, που τα πράγματα είναι ήρεμα για να ξαναχτίστουμε τη ζωή μας από την αρχή».
***Από τις αρχές του χρόνου, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στη Σάμο προσφέρουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας καθώς και φροντίδα σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας. Παρακολουθούν, όμως, εδώ και μήνες την αυξανόμενη ανάγκη για πόσιμο νερό, τουαλέτες και ντους. Και έτσι από τις αρχές Σεπτεμβρίου έχουν παρέμβει, δημιουργώντας ένα σύστημα ύδρευσης που παρέχει περισσότερα από 40.000 λίτρα πόσιμου νερού την ημέρα, ενώ έχουν τοποθετήσει και χημικές τουαλέτες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.