«Μόνο στη Θεσσαλονίκη διαχειριζόμαστε περίπου 70 υποθέσεις ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων και μεταναστών τον μήνα. Εφτασε στα γραφεία μας ακόμη και παιδί ηλικίας 10 ετών. Μας είναι εξαιρετικά οδυνηρό να στέλνουμε αυτά τα παιδιά σε κρατητήρια αστυνομικού τμήματος από έναν μέχρι τρεις μήνες μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για να οδηγηθούν σε κάποια δομή. Σκεφτείτε, 30 με 90 μέρες τα παιδιά αυτά δεν μπορούν να δουν ούτε ουρανό».
Με λίγες μόνο λέξεις η συντονίστρια Δράσεων Παιδικής Προστασίας της ΑΡΣΙΣ Σοφία Παπαδοπούλου απεικονίζει τον εφιάλτη για τους ασυνόδευτους ανηλίκους που καταφτάνουν στη χώρα.
Επικαλούμενη τα επίσημα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), που δείχνουν ότι σήμερα διατίθενται 1.195 θέσεις σε δομές φιλοξενίας ανηλίκων, ενώ ο συνολικός αριθμός των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων στην Ελλάδα ανέρχεται στους 3.558, η ΑΡΣΙΣ με χθεσινή ανακοίνωση δίνει μια ανατριχιαστική περιγραφή των συνθηκών κράτησης: «Στα κελιά μπορεί να παραμένουν το ίδιο διάστημα τρεις έως και 20 ανήλικοι, δίπλα σε κελιά όπου κρατούνται ενήλικες οι οποίοι μπορεί να κατηγορούνται για εγκλήματα που άπτονται του κοινού ποινικού δικαίου - και σε κάποιες περιπτώσεις ανήλικοι κι ενήλικες κρατούνται στα ίδια κελιά. Συχνά οι χώροι δεν διαθέτουν καν φυσικό φωτισμό ή τουαλέτες, ενώ οι συνθήκες υγιεινής είναι πολύ κακές ως προς τη συχνότητα καθαρισμού. Εξαιτίας της έλλειψης υποδομών, οι ασυνόδευτοι ανήλικοι κοιμούνται σε κοινόχρηστα στρώματα τα οποία τοποθετούνται στο πάτωμα κι επίσης δεν καθαρίζονται».
Οπως σημειώνει η ΑΡΣΙΣ, αυτά τα παιδιά αδυνατούν να αντιληφθούν ακόμη και ότι «η κράτησή τους (προστατευτική φύλαξη) γίνεται για τη δική τους προστασία». Μιλάμε για παιδιά ηλικίας από 15 έως 17 ετών από Συρία, Ιράκ, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιράν, Αλγερία και Μαρόκο.
«Είμαστε ενώπιον ενός μεγάλου και δύσκολου διλήμματος», μας λέει η κ. Παπαδοπούλου, «ή να τα οδηγήσουμε για ένα διάστημα στη φυλακή ή να τα αφήσουμε "ελεύθερα" στους δρόμους, όπου όμως εκτός από τους προφανείς κινδύνους γίνονται έρμαια εκμετάλλευσης από κυκλώματα διακίνησης παράνομων τσιγάρων ή ακόμη και ως οδηγοί οχημάτων για παράνομη μεταφορά άλλων προσφύγων». Κι ας προστεθεί εδώ πως τα παιδιά αυτά είναι ήδη «θύματα βασανιστηρίων, κακοποίησης (σεξουαλικής ή σωματικής), εκμετάλλευσης και εμπορίας, εγκλεισμού και απαγωγής από διακινητές (…), έχουν επιζήσει από ναυάγια, έχουν βιώσει απώλειες στενών συγγενικών προσώπων, γεγονότα που έχουν συμβεί είτε στη χώρα καταγωγής τους είτε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους είτε και στην Ελλάδα».
Για την προστασία των ανηλίκων η ΑΡΣΙΣ σημειώνει ότι χρειάζονται μεταβατικές δομές «με καταρτισμένο προσωπικό και παροχές και η διασφάλιση της συνέχισης των ήδη υπαρχουσών δομών φιλοξενίας ανηλίκων και η ανάπτυξη περαιτέρω καλών πρακτικών (ημι-αυτόνομη διαβίωση, ανάδοχες οικογένειες)».
Και φυσικά απαιτείται η χρηματοδότηση να μην κολλά στη γραφειοκρατία -μέχρι και πέντε μήνες- καθώς σήμερα οι εργαζόμενοι στις δομές είναι απλήρωτοι για δύο μήνες.
Για όλους αυτούς τους λόγους σήμερα έχουν πανελλαδική απεργία.
Γράφει: Απόστολος Λυκεσάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.