Αλληλεγγύη στις μωρομάνες κρατούμενες των Φυλακών Ελαιώνα Θηβών και στα βρέφη τους έδειξε η κίνηση αστυνομικών PASSPORT (Police Activists for Solidary Societies against POverty and Racist Threat – Ακτιβιστές Αστυνομικοί για Κοινωνίες Αλληλεγγύης εναντίον της Φτώχειας και της Ρατσιστικής Απειλής), παραδίδοντας την Πέμπτη στις κρατούμενες είδη προσωπικής υγιεινής, διασκέδασης, ψυχαγωγίας και διατροφής που συγκεντρώθηκαν χάρη στο γλέντι αλληλεγγύης στην αυλή του Σπούτνικ στην πλατεία Αυδή στα τέλη Μαΐου.
Η κίνηση των αστυνομικών ζητά να καταργηθεί η πρακτική της διαβίωσης και ανατροφής μωρών σε κελιά, καθώς είναι εξίσου καταδικαστέα με την πρακτική του αποχωρισμού των μωρών από τις κρατούμενες μητέρες τους.
«Και οι δύο πρακτικές επιφέρουν τραύματα που δύσκολα θα επουλωθούν στα επόμενα χρόνια ή την ενήλικη ζωή, τραύματα που μαζί με άλλους παράγοντες (φτώχεια, στιγματισμός, διάκριση) αναπαράγουν αέναα τον κύκλο του αποκλεισμού και της περιθωριοποίησης, που υπό συνθήκες ευνοεί την παραβατικότητα», σημειώνουν σε ανακοίνωσή τους.
Υπογραμμίζουν ότι είναι εφικτό ένα διαφορετικό μοντέλο σωφρονισμού, με κύριο μέλημα την επανένταξη και με βασικό αξίωμα «κανένα παιδί μέσα σε κελί».
Ολόκληρη η ανακοίνωση της κίνησης έχει ως εξής:
«Μετά την πολύ μεγάλη επιτυχία που γνώρισε το αυτοδιαχειριζόμενο γλέντι οικονομικής ενίσχυσης για τις έγκλειστες μωρομάνες και τα βρέφη τους, χάρη στο δυναμικό παρόν πλήθους αλληλέγγυων μεταξύ των οποίων και αρκετών συναδέλφων μας, έφτασε η ώρα η αλληλεγγύη όλων μας, να σκορπίσει χαμόγελα ανακούφισης κι ελπίδα, με την επίσκεψή μας στις φυλακές Ελαιώνα Θηβών, την 21/06/2018.
»Βοηθήσαμε στην κάλυψη μεγάλου μέρους των αναγκών των κρατουμένων και των παιδιών τους, καθώς με τη συνδρομή όλων συλλέχθηκε και παραδόθηκε, επαρκής ποσότητα ειδών υγιεινής (σερβιέτες, αλοιφές, σαμπουάν κ.ά.), ρουχισμού (εσώρουχα, σαλιάρες, ενδύματα κ.ά.), διασκέδασης και ψυχαγωγίας (βιβλία, παιχνίδια κ.ά.), διατροφής (κρέμες, μπιμπερό, βραστήρες κ.ά.). Οι κρατούμενες μας ευχαρίστησαν και τα μωράκια μας ανταπέδωσαν χαμόγελα και αγκαλιές, όχι τόσο για τα παραπάνω, όσο γιατί η παρουσία μας τις βοήθησε να μη νιώθουν ξεχασμένες.
»Από την αρχή της σύλληψης του εγχειρήματος, σκοπός της συλλογικότητας μας ήταν να αναδείξει το θέμα της διαβίωσης και ανατροφής μωρών σε κελιά. Μετά την επίσκεψη μας, νιώθουμε ακόμη πιο έντονη την ανάγκη να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να τερματιστεί το καθεστώς αυτό.
»Γιατί όσο βλαβερές συνέπειες έχει ο αποχωρισμός των μωρών από τις μητέρες τους, σε αυτά τα πρώτα στάδια που διαμορφώνεται η προσωπικότητα, άλλο τόσο επιβλαβές είναι τα πρώτα στάδια ανάπτυξης τους να διανύονται, πίσω από κάγκελα. Και οι δύο πρακτικές επιφέρουν τραύματα που δύσκολα θα επουλωθούν στα επόμενα χρόνια ή την ενήλικη ζωή, τραύματα που μαζί με άλλους παράγοντες (φτώχεια, στιγματισμός , διάκριση) αναπαράγουν αέναα τον κύκλο του αποκλεισμού και τις περιθωριοποίησης , που υπό συνθήκες ευνοεί την παραβατικότητα.
»Η ανάγκη αυτή έγινε πιο έντονη όταν είδαμε ένα μωρό πίσω από τα κάγκελα να κλαίει για να πάει στις κούνιες. Και πώς να εξηγήσεις σε ένα μωρό ότι δεν το επιτρέπουν οι κανόνες της φυλακής, τι βίαιη οριοθέτηση συνιστά ο ασφυκτικός περιορισμός της κίνησης και η συνεχής αναστολή αναγκών, τι συναισθήματα και τι ψυχολογία μπορεί να μεταδώσει μαζί με τις μητρικές φροντίδες η έγκλειστη μάνα, που έχει να διαχειριστεί μεταξύ άλλων και το δυσβάστακτο βάρος της ενοχής απέναντι στο παιδί της;
»Προφανώς ως ένα βαθμό αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα. Αλλά σε ποιο βαθμό επιτρέπει η κοινωνία να ταλαιπωρούνται τα νέα μέλη της και ποιος ο ρόλος της πολιτείας; Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Πώς μια κατηγορία ανθρώπων, αν και ολιγάριθμη, αποκλείεται τόσο εμφατικά από την ασπίδα προστασίας της οικουμενικής διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα του 21ου αιώνα;
»Ως κίνηση αστυνομικών P.A.S.S.PO.R.T (Police Activists for Solidary Societies against Poverty and Racist Threat- Aστυνομικοί Ακτιβιστές για Κοινωνίες Αλληλεγγύης ενάντια στη Φτώχεια και το Ρατσισμό) γνωρίζουμε ότι ένα άλλο μοντέλο σωφρονισμού είναι εφικτό, ένα μοντέλο που κύριο μέλημα του θα είναι η επανένταξη του παραβάτη, στον κοινωνικό ιστό, χωρίς να αγνοούμε όμως ότι για να πετύχει χρειάζεται γενναία διανομή πόρων από την πολιτεία. Διατρανώνουμε κατηγορηματικά όμως ότι αξίζει τον κόπο, αυτό το νέο μοντέλο να εκκινήσει, από τα παιδιά αυτά, και με βασικό αξίωμα «κανένα παιδί μέσα σε κελί», να παρθούν εκείνες οι πολιτικές αποφάσεις , που θα βάλουν τέλος στον τραυματισμό παιδικών ψυχών, με τεράστια ανταποδοτικά οφέλη στην κοινωνική συνοχή.
»Κύριοι εταίροι στην προσπάθεια αυτή, η διεύθυνση, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι και οι επαγγελματίες του ψυχοκοινωνικού του συγκεκριμένου καταστήματος, που προωθούν και στηρίζουν στην πράξη, με πενιχρά μέσα και δυσχέρειες, αυτό το νέο μοντέλο, αφού στη σύντομη επίσκεψη μας διαπιστώσαμε ότι καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες στην κατεύθυνση της διασφάλισης όσο το δυνατόν καλών συνθηκών διαβίωσης.
»Κλείνοντας θα θέλαμε να συνεισφέρουμε στο διάλογο περί σωφρονισμού δύο παρατηρήσεις που θεωρούμε σημαντικές. Πρώτον ότι το μοντέλο καλλιέργειας αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ προσωπικού και κρατουμένων, φέρεται να παράγει ποιοτικά αποτελέσματα, το ίδιο και το άνοιγμα των κέντρων κράτησης προς την κοινωνία, και δεύτερον ότι η εμπέδωση αισθήματος ευθύνης, η ανάπτυξη δεσμών αλληλεγγύης μεταξύ των κρατουμένων μέσα από κοινές δραστηριότητες, καθώς και η απόκτηση δεξιοτήτων δείχνουν ν’ αποτελούν πολύτιμα εργαλεία για την επιτυχία του άλλου δρόμου του σωφρονισμού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.