Στην Κρήτη, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, τα σημεία που είχε νοικιάσει η οργάνωση χρησιμοποιήθηκαν σαν ορμητήριο για επιθέσεις που έγιναν το 2012 σε ομάδα αντιφασιστών στον Ζαρό Ηρακλείου τον Νοέμβριο του 2012. Οι δράστες της επίθεσης καταδικάστηκαν σε φυλάκιση δύο ετών με τριετή αναστολή. Αντίστοιχα στην Ιεράπετρα, τα γραφεία της Χρυσής Αυγής ταυτίστηκαν με τη βίαιη ρατσιστική επίθεση στους Πακιστανούς εργάτες στη Βαϊνιά τον Φεβρουάριο του 2013, για την οποία καταδικάστηκαν πρωτόδικα πέντε στελέχη της τοπικής οργάνωσης. Παράλληλα, οι πέντε καταδικασθέντες είναι κατηγορούμενοι και για το αδίκημα της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Μετά τις εκλογές του 2012, μετά τις δύο στυγερές δολοφονίες του Σαχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα από μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης, οι άνθρωποι της Κρήτης που ασχολούνται ενεργά με τον αντιφασισμό, όχι μόνο έδρασαν και έλαβαν μέτρα για την αντιμετώπιση των ενδεχόμενων εγκληματικών ενεργειών της Χρυσής Αυγής, αλλά κατάφεραν το ιδανικό επίτευγμα: Να ποινικοποιήσουν την ιδεολογία της οργάνωσης στις συνειδήσεις του κόσμου.
Το «είναι Χρυσαυγίτες», έγινε συνώνυμο του «είναι εγκληματίες»
Ο Φώτης Μπιχάκης, δάσκαλος σε σχολείο των Χανίων, μέλος του Σωματείου Kαθηγητών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και της ΕΛΜΕ Κρήτης, είναι ένας άνθρωπος που πρωτοστάτησε στον αντιφασιστικό αγώνα που καλέστηκε να δώσει η τοπική κοινωνία. Μιλώντας στο VICE και περιγράφοντας την καθημερινή προσπάθεια των πολιτών να καθαρίσει το νησί από τους νεοναζί, εξηγεί: «Σε αυτήν την κουβέντα που προσπαθούσαμε να κάνουμε υπήρχαν κάποιες αναστολές από ορισμένους που χρησιμοποιούσαν το επιχείρημα "μα είναι νόμιμο πολιτικό κόμμα, δεν είναι εγκληματική οργάνωση". Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και με την έναρξη της δίκης, αυτό το επιχείρημα έσπασε με μιας. Αυθόρμητα μετά τη δολοφονία έγιναν κινητοποιήσεις για δυο ημέρες παντού στο νησί και από ενήλικες και από μαθητές. Μετά και την παραπομπή των Χρυσαυγιτών σε δίκη και με τη συστηματική δουλειά που κάναμε με την ενημέρωση των πολιτών, η Χρυσή Αυγή έχασε αυτό που ονομάζουμε «κοινωνική νομιμοποίηση». Το «επιχείρημα» που χρησιμοποιούσαν όταν έλεγαν πως είναι πολιτικό κόμμα δεν υπάρχει πια. Το «είναι Χρυσαυγίτες», έγινε συνώνυμο του «είναι εγκληματίες». Αυτό ήταν το κρίσιμο σημείο που υπερεκτίμησαν και οι ίδιοι τις δυνατότητες τους. Το γεγονός ότι με κάθε αφορμή, σε εργατικές κινητοποιήσεις, σε μαθητικές πρωτοβουλίες, σε κάθε δημόσιο διάλογο ακουγόταν παράλληλα και ο αντιφασιστικός λόγος και η υπεράσπιση των προσφύγων. Ο συνδυασμός της δίκης, η δημοσιοποίηση των πρακτικών της δίκης, πληροφορίες που μπορεί να μην προβάλλονται από τις επίσημες έντυπες εφημερίδες ή την τηλεόραση που δεν κάνει καμιά αναφορά, αλλά υπάρχει ένας μαγικός τρόπος να διακινούνται μέσα από τις αντιφασιστικές πρωτοβουλίες, όλα αυτά έπαιξαν καθοριστικό ρόλο».
Το κλείσιμο των γραφείων
Το κλείσιμο των γραφείων της Χρυσής Αυγής δεν είναι μόνο μια νίκη διότι αποδεδειγμένα τα χρησιμοποιούσαν σαν ορμητήρια για τις επιθέσεις τους. Αντιπροσωπεύει κάτι πολύ περισσότερο απ' αυτό: Τη μη αποδοχή του κόσμου στην ορατότητα που θέλουν να έχουν. Στην Κρήτη συνέβη ακριβώς αυτό, αφού η τοπική κοινωνία πλέον έχει φτάσει στο σημείο να μη δέχεται να τους νοικιάσει καν γραφεία. Όπως τονίζει ο κ. Μπιχάκης: «Τα ποσοστά που πήραν στις εκλογές είναι πολύ μικρότερα από άλλες περιοχές της Ελλάδας, αλλά δεν αυτό που χαρακτηρίζει την άποψη που έχει ο κόσμος γι' αυτούς. Το γεγονός ότι έκλεισαν και τα τελευταία γραφεία στο Ηράκλειο, της περιφερειακής τους διεύθυνσης δηλαδή, είναι ενδεικτικό της απονομιμοποίησης που τυγχάνουν εδώ, ανεξάρτητα από τα ποσοστά που πήραν στις τελευταίες εκλογές. Δεν υπάρχει αποδοχή για καμιά τάση και για καμία δράση τους. Όταν προσπαθούν να σπείρουν το δηλητήριο της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας, βρίσκουν άγονο έδαφος. Αυτό νομίζω ότι είναι μια μεγάλη επιτυχία. Κάτι που είναι χαρακτηριστικό είναι ότι από την αντιφασιστική δράση και τη συστηματική δουλειά μέσα στα σχολεία έχει απονομιμοποιηθεί στις συνειδήσεις του κόσμου τόσο πολύ, που οι Χρυσαυγίτες έβγαλαν ανακοίνωση διαμαρτυρίας πριν από κάποιους μήνες, γιατί κανείς δεν δέχεται να τους νοικιάσει γραφεία. Έψαχναν απεγνωσμένα ένα χώρο να στεγαστούν και έβγαλαν ανακοίνωση στον Τύπο στην οποία έλεγαν "δεν καταλαβαίνουμε γιατί δεν δέχεται κανείς να μας νοικιάσει γραφείο". Έγιναν περίγελος προφανώς και νομίζω ότι είναι ενδεικτικό της άποψης που έχει ο κόσμος της Κρήτης για τη Χρυσή Αυγή».
Η ανακοίνωση που είχαν βγάλει οι Χρυσαυγίτες.
Παράλληλα, τόσο σε καθημερινά περιστατικά που προκαλούνταν από μέλη της Χρυσής Αυγής, όσο και σε άλλα γεγονότα, η ανταπόκριση των αντιφασιστικών οργανώσεων ήταν και είναι άμεση. Όταν για παράδειγμα το C- Star (το πλοίο της ντροπής που είχε μισθωθεί από τη νεοφασιστική οργάνωση Generation Identity ώστε να αποτρέψει την είσοδο των προσφύγων στην Ευρώπη με ένα εγχείρημα που αποκαλούν Defend Europe) προσπάθησε να προσεγγίσει την Ιεράπετρα η απάντηση του κόσμου, αλλά και του Δημάρχου της Ιεράπετρας ήταν άμεση, έτσι ώστε να μην επιτραπεί ο ελλιμενισμός του. Όπως τονίζει ο κ. Μπιχάκης, «Εδώ δεν εμφανίστηκαν όπως στην υπόλοιπη Ελλάδα. Πριν τις εκλογές δεν έκαναν πράγματα όπως αυτά που έκαναν στον Άγιο Παντελεήμονα. Μια φορά που επιχείρησαν να κάνουν ακραία πράγματα στα Χανιά, έδειραν δυο μετανάστες στην πλατεία, μετά κατέβηκαν στο λιμάνι και φιλονίκησαν με έναν μετανάστη σερβιτόρο. Στην επόμενη ώρα είχε μαζευτεί κόσμος και ο υποψήφιος Βουλευτής της Χρυσής Αυγής Στέλιος Βλαμάκης, ο οποίος ήταν και ο επικεφαλής βουλευτής με τους περισσότερους ψήφους και συμμετείχε στην επίθεση, βρέθηκε μέσα στο λιμάνι, μέσα στη θάλασσα δηλαδή. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους για ό,τι επιχείρησαν να κάνουν. Ο Βλαμάκης δε, έφυγε από τη Χρυσή Αυγή ή τον έδιωξαν, γιατί μάλλον δεν μπορούσε να είναι και δαρμένος και ριγμένος στη θάλασσα ένας Χρυσαυγίτης. Τώρα είναι μετανάστης στη Γερμανία εδώ και δυο χρόνια. Είναι πια ένας τραγέλαφος της ιστορίας».
Ο αντιφασισμός στα σχολεία
Το σχολείο, το μέρος εκείνο που μαθαίνουμε να κοινωνικοποιούμαστε και να συνυπάρχουμε με άλλους ανθρώπους μπορεί να γίνει ένα από τα πιο σημαντικά όπλα στη φαρέτρα στον πόλεο υπέρ της ισότητας και της διαφορετικότητας. Είναι εκεί που θα μάθουμε πως το φυσιολογικό είναι να καθίσουμε στο ίδιο θρανίο με τον μετανάστη, τον πρόσφυγα, τον ομοφυλόφιλο. Οι δάσκαλοι της Κρήτης κατάφεραν να αποδείξουν πως στα θρανία θα έπρεπε να διδάσκεται η ισότητα και η αποδοχή ώστε μεγαλώνοντας να έχουμε λιγότερους ενήλικους που θα εμφορούνται από μισαλλόδοξες ιδέες. Το μαθητικό αντιφασιστικό φεστιβάλ της Κρήτης, η συμμετοχή των παιδιών σε συλλογές ειδών πρώτης ανάγκης για πρόσφυγες και οι κινητοποιήσεις που τα ίδια τα παιδιά έκαναν αποδεικνύουν πως ο σπόρος της ισότητας, του αντιφασισμού, της αποδοχής προς το διαφορετικό, που τόσο πάλεψαν να μπολιάσουν οι καθηγητές και οι δάσκαλοι του νησιού είχε αποτέλεσμα.
«Το πρώτο αντιφασιστικό φεστιβάλ σχολείων οργανώθηκε το 2012, μετά το εκλογικό μπραφ που έγινε. Τότε άρχισαν να εμφανίζονται και παιδιά στα σχολεία τα οποία φαίνονταν να επηρεάζονται ή και να συμφωνούν με τις ιδέες της Χρυσής Αυγής. Εκτός από τις κουβέντες που κάναμε, αποφασίσαμε να το οργανώσουμε λίγο πιο συστηματικά. Όλη η δράση που θα γινόταν όλη τη χρονιά στα σχολεία, τα θεατρικά παιχνίδια, οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες, ζωγραφική που έκαναν τα Γυμνάσια, οτιδήποτε γινόταν εντός του σχολείου, συγκεντρώθηκε για να κάνουμε ένα μαθητικό αντιφαστιστικό φεστιβάλ.Έχουμε κάνει τέσσερα έκτοτε, με πολύ μεγάλη επιτυχία, ελπίζουμε να μην χρειαστεί να κάνουμε άλλο.Ήταν μια διαδικασία αποτελεσματική, καθώς όταν ξεκινήσαμε τα φεστιβάλ τα περισσότερα σχολεία πήραν μέρος και κάποια απ’ αυτά με τρομακτική πλειοψηφία. Μέσα σε τρία χρόνια άρχισε να μην υπάρχει ούτε δείγμα. Η τελευταία φορά που εμφανίζεται πρόβλημα, ήταν με πρώτο Γυμνάσιο Χρυσοπηγής και στην Παλαιόχωρα, προβλήματα τα οποία αντιμετωπίστηκαν πάραυτα και με επιτυχία μετά από παρέμβαση. Και μ’ αυτήν την έννοια θα έλεγα πως είναι 100% επιτυχής η παρέμβαση που έγινε. Προφανώς και δεν ευθύνεται μόνο η δράση μέσα στα σχολεία. Παίζουν ρόλο και οι αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στο σύνολο τους, και η ενημέρωση για το τι ακριβώς αντιπροσωπεύει η ιδεολογία που κουβαλούν στη Χρυσή Αυγή», υπογραμμίζει ο κ. Μπιχάκης.
«Πριν από ενάμιση χρόνο, όταν υπήρχε πάλι η έξαρση του μεταναστευτικού, κάναμε πάλι τρεις εκδηλώσεις, μια συναυλία και δυο συλλογές πραγμάτων πρώτης ανάγκης με τεράστια ανταπόκριση στα σχολεία. Και τότε το πήραν πάλι πάνω τους οι μαθητές και τα 15μελή. Νομίζω ότι αυτό και το πιο ελπιδοφόρο, αυτό δίνει και τη μεγαλύτερη ικανοποίηση. Αν βγαίνει με τη μορφή διδακτισμού, είναι το λιγότερο αναποτελεσματικό. Το γεγονός ότι ριζώνει ο αντιφασισμός και ότι τα παιδιά παίρνουν μόνα τους πρωτοβουλίες είναι το πιο σημαντικό. Πέρυσι χωρίς καν να ενημερώσουν καθηγητές και την ΕΛΜΕ, όταν έγιναν τα γεγονότα στη Βόρεια Ελλάδα και μαζεύονταν γονείς που δεν ήθελαν τα προσφυγόπουλα στο σχολείο ή έλεγαν να μην γράφονται εκεί τα παιδιά και έκαναν διάφορα επεισόδια, οι μαθητές της Κρήτης έκαναν μια πορεία, πήραν την πρωτοβουλία και είπαν «Καλοδεχούμενα τα προσφυγόπουλα στα σχολεία μας». Μας πήραν τηλέφωνο και μας είπαν «αύριο έχουμε πορεία για τα προσφυγόπουλα, την οργανώσαμε μόνοι μας. Εμείς το μάθαμε μια ημέρα πριν», λέει το μέλος της ΕΛΜΕ περιγράφοντας τη στάση των μαθητών.
Η Κρήτη με μια ακαταμάχητη καθημερινή προσπάθεια, σχεδόν κατάφερε να απαλλαγεί από τη Χρυσή Αυγή αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως ο φασισμός και ο ναζισμός δεν είναι πράγματα ανίκητα. Όπως όμως τονίζει και ο κ. Μπιχάκης, «Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι πως παρά τις νίκες δεν θα πρέπει να χαλαρώσουμε ούτε δευτερόλεπτο. Μέχρι να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα και να καταλάβει και ο πιο εύπιστος που τους έχει πιστέψει ή πιο δύσπιστος που δεν μπορεί να πιστέψει πως είναι εγκληματική οργάνωση, δεν γίνεται να είμαστε ήρεμοι. Πρέπει όλος ο κόσμος να καταλάβει ότι σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι λύση ή απάντηση σε οποιοδήποτε ερώτημα η Χρυσή Αυγή. Μέχρι τότε απλά δεν έχουμε το δικαίωμα να χαλαρώνουμε. Μπορούμε και πρέπει να χαιρόμαστε για τις νίκες μας, αλλά δεν πρέπει να σταματάμε ούτε στιγμή τον αγώνα απέναντί τους».
Το κλείσιμο των γραφείων της Χρυσής Αυγής δεν είναι μόνο μια νίκη διότι αποδεδειγμένα τα χρησιμοποιούσαν σαν ορμητήρια για τις επιθέσεις τους. Αντιπροσωπεύει κάτι πολύ περισσότερο απ' αυτό: Τη μη αποδοχή του κόσμου στην ορατότητα που θέλουν να έχουν. Στην Κρήτη συνέβη ακριβώς αυτό, αφού η τοπική κοινωνία πλέον έχει φτάσει στο σημείο να μη δέχεται να τους νοικιάσει καν γραφεία. Όπως τονίζει ο κ. Μπιχάκης: «Τα ποσοστά που πήραν στις εκλογές είναι πολύ μικρότερα από άλλες περιοχές της Ελλάδας, αλλά δεν αυτό που χαρακτηρίζει την άποψη που έχει ο κόσμος γι' αυτούς. Το γεγονός ότι έκλεισαν και τα τελευταία γραφεία στο Ηράκλειο, της περιφερειακής τους διεύθυνσης δηλαδή, είναι ενδεικτικό της απονομιμοποίησης που τυγχάνουν εδώ, ανεξάρτητα από τα ποσοστά που πήραν στις τελευταίες εκλογές. Δεν υπάρχει αποδοχή για καμιά τάση και για καμία δράση τους. Όταν προσπαθούν να σπείρουν το δηλητήριο της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας, βρίσκουν άγονο έδαφος. Αυτό νομίζω ότι είναι μια μεγάλη επιτυχία. Κάτι που είναι χαρακτηριστικό είναι ότι από την αντιφασιστική δράση και τη συστηματική δουλειά μέσα στα σχολεία έχει απονομιμοποιηθεί στις συνειδήσεις του κόσμου τόσο πολύ, που οι Χρυσαυγίτες έβγαλαν ανακοίνωση διαμαρτυρίας πριν από κάποιους μήνες, γιατί κανείς δεν δέχεται να τους νοικιάσει γραφεία. Έψαχναν απεγνωσμένα ένα χώρο να στεγαστούν και έβγαλαν ανακοίνωση στον Τύπο στην οποία έλεγαν "δεν καταλαβαίνουμε γιατί δεν δέχεται κανείς να μας νοικιάσει γραφείο". Έγιναν περίγελος προφανώς και νομίζω ότι είναι ενδεικτικό της άποψης που έχει ο κόσμος της Κρήτης για τη Χρυσή Αυγή».
Η ανακοίνωση που είχαν βγάλει οι Χρυσαυγίτες.
Παράλληλα, τόσο σε καθημερινά περιστατικά που προκαλούνταν από μέλη της Χρυσής Αυγής, όσο και σε άλλα γεγονότα, η ανταπόκριση των αντιφασιστικών οργανώσεων ήταν και είναι άμεση. Όταν για παράδειγμα το C- Star (το πλοίο της ντροπής που είχε μισθωθεί από τη νεοφασιστική οργάνωση Generation Identity ώστε να αποτρέψει την είσοδο των προσφύγων στην Ευρώπη με ένα εγχείρημα που αποκαλούν Defend Europe) προσπάθησε να προσεγγίσει την Ιεράπετρα η απάντηση του κόσμου, αλλά και του Δημάρχου της Ιεράπετρας ήταν άμεση, έτσι ώστε να μην επιτραπεί ο ελλιμενισμός του. Όπως τονίζει ο κ. Μπιχάκης, «Εδώ δεν εμφανίστηκαν όπως στην υπόλοιπη Ελλάδα. Πριν τις εκλογές δεν έκαναν πράγματα όπως αυτά που έκαναν στον Άγιο Παντελεήμονα. Μια φορά που επιχείρησαν να κάνουν ακραία πράγματα στα Χανιά, έδειραν δυο μετανάστες στην πλατεία, μετά κατέβηκαν στο λιμάνι και φιλονίκησαν με έναν μετανάστη σερβιτόρο. Στην επόμενη ώρα είχε μαζευτεί κόσμος και ο υποψήφιος Βουλευτής της Χρυσής Αυγής Στέλιος Βλαμάκης, ο οποίος ήταν και ο επικεφαλής βουλευτής με τους περισσότερους ψήφους και συμμετείχε στην επίθεση, βρέθηκε μέσα στο λιμάνι, μέσα στη θάλασσα δηλαδή. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους για ό,τι επιχείρησαν να κάνουν. Ο Βλαμάκης δε, έφυγε από τη Χρυσή Αυγή ή τον έδιωξαν, γιατί μάλλον δεν μπορούσε να είναι και δαρμένος και ριγμένος στη θάλασσα ένας Χρυσαυγίτης. Τώρα είναι μετανάστης στη Γερμανία εδώ και δυο χρόνια. Είναι πια ένας τραγέλαφος της ιστορίας».
Ο αντιφασισμός στα σχολεία
Το σχολείο, το μέρος εκείνο που μαθαίνουμε να κοινωνικοποιούμαστε και να συνυπάρχουμε με άλλους ανθρώπους μπορεί να γίνει ένα από τα πιο σημαντικά όπλα στη φαρέτρα στον πόλεο υπέρ της ισότητας και της διαφορετικότητας. Είναι εκεί που θα μάθουμε πως το φυσιολογικό είναι να καθίσουμε στο ίδιο θρανίο με τον μετανάστη, τον πρόσφυγα, τον ομοφυλόφιλο. Οι δάσκαλοι της Κρήτης κατάφεραν να αποδείξουν πως στα θρανία θα έπρεπε να διδάσκεται η ισότητα και η αποδοχή ώστε μεγαλώνοντας να έχουμε λιγότερους ενήλικους που θα εμφορούνται από μισαλλόδοξες ιδέες. Το μαθητικό αντιφασιστικό φεστιβάλ της Κρήτης, η συμμετοχή των παιδιών σε συλλογές ειδών πρώτης ανάγκης για πρόσφυγες και οι κινητοποιήσεις που τα ίδια τα παιδιά έκαναν αποδεικνύουν πως ο σπόρος της ισότητας, του αντιφασισμού, της αποδοχής προς το διαφορετικό, που τόσο πάλεψαν να μπολιάσουν οι καθηγητές και οι δάσκαλοι του νησιού είχε αποτέλεσμα.
«Το πρώτο αντιφασιστικό φεστιβάλ σχολείων οργανώθηκε το 2012, μετά το εκλογικό μπραφ που έγινε. Τότε άρχισαν να εμφανίζονται και παιδιά στα σχολεία τα οποία φαίνονταν να επηρεάζονται ή και να συμφωνούν με τις ιδέες της Χρυσής Αυγής. Εκτός από τις κουβέντες που κάναμε, αποφασίσαμε να το οργανώσουμε λίγο πιο συστηματικά. Όλη η δράση που θα γινόταν όλη τη χρονιά στα σχολεία, τα θεατρικά παιχνίδια, οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες, ζωγραφική που έκαναν τα Γυμνάσια, οτιδήποτε γινόταν εντός του σχολείου, συγκεντρώθηκε για να κάνουμε ένα μαθητικό αντιφαστιστικό φεστιβάλ.Έχουμε κάνει τέσσερα έκτοτε, με πολύ μεγάλη επιτυχία, ελπίζουμε να μην χρειαστεί να κάνουμε άλλο.Ήταν μια διαδικασία αποτελεσματική, καθώς όταν ξεκινήσαμε τα φεστιβάλ τα περισσότερα σχολεία πήραν μέρος και κάποια απ’ αυτά με τρομακτική πλειοψηφία. Μέσα σε τρία χρόνια άρχισε να μην υπάρχει ούτε δείγμα. Η τελευταία φορά που εμφανίζεται πρόβλημα, ήταν με πρώτο Γυμνάσιο Χρυσοπηγής και στην Παλαιόχωρα, προβλήματα τα οποία αντιμετωπίστηκαν πάραυτα και με επιτυχία μετά από παρέμβαση. Και μ’ αυτήν την έννοια θα έλεγα πως είναι 100% επιτυχής η παρέμβαση που έγινε. Προφανώς και δεν ευθύνεται μόνο η δράση μέσα στα σχολεία. Παίζουν ρόλο και οι αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στο σύνολο τους, και η ενημέρωση για το τι ακριβώς αντιπροσωπεύει η ιδεολογία που κουβαλούν στη Χρυσή Αυγή», υπογραμμίζει ο κ. Μπιχάκης.
«Πριν από ενάμιση χρόνο, όταν υπήρχε πάλι η έξαρση του μεταναστευτικού, κάναμε πάλι τρεις εκδηλώσεις, μια συναυλία και δυο συλλογές πραγμάτων πρώτης ανάγκης με τεράστια ανταπόκριση στα σχολεία. Και τότε το πήραν πάλι πάνω τους οι μαθητές και τα 15μελή. Νομίζω ότι αυτό και το πιο ελπιδοφόρο, αυτό δίνει και τη μεγαλύτερη ικανοποίηση. Αν βγαίνει με τη μορφή διδακτισμού, είναι το λιγότερο αναποτελεσματικό. Το γεγονός ότι ριζώνει ο αντιφασισμός και ότι τα παιδιά παίρνουν μόνα τους πρωτοβουλίες είναι το πιο σημαντικό. Πέρυσι χωρίς καν να ενημερώσουν καθηγητές και την ΕΛΜΕ, όταν έγιναν τα γεγονότα στη Βόρεια Ελλάδα και μαζεύονταν γονείς που δεν ήθελαν τα προσφυγόπουλα στο σχολείο ή έλεγαν να μην γράφονται εκεί τα παιδιά και έκαναν διάφορα επεισόδια, οι μαθητές της Κρήτης έκαναν μια πορεία, πήραν την πρωτοβουλία και είπαν «Καλοδεχούμενα τα προσφυγόπουλα στα σχολεία μας». Μας πήραν τηλέφωνο και μας είπαν «αύριο έχουμε πορεία για τα προσφυγόπουλα, την οργανώσαμε μόνοι μας. Εμείς το μάθαμε μια ημέρα πριν», λέει το μέλος της ΕΛΜΕ περιγράφοντας τη στάση των μαθητών.
Η Κρήτη με μια ακαταμάχητη καθημερινή προσπάθεια, σχεδόν κατάφερε να απαλλαγεί από τη Χρυσή Αυγή αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως ο φασισμός και ο ναζισμός δεν είναι πράγματα ανίκητα. Όπως όμως τονίζει και ο κ. Μπιχάκης, «Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι πως παρά τις νίκες δεν θα πρέπει να χαλαρώσουμε ούτε δευτερόλεπτο. Μέχρι να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα και να καταλάβει και ο πιο εύπιστος που τους έχει πιστέψει ή πιο δύσπιστος που δεν μπορεί να πιστέψει πως είναι εγκληματική οργάνωση, δεν γίνεται να είμαστε ήρεμοι. Πρέπει όλος ο κόσμος να καταλάβει ότι σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι λύση ή απάντηση σε οποιοδήποτε ερώτημα η Χρυσή Αυγή. Μέχρι τότε απλά δεν έχουμε το δικαίωμα να χαλαρώνουμε. Μπορούμε και πρέπει να χαιρόμαστε για τις νίκες μας, αλλά δεν πρέπει να σταματάμε ούτε στιγμή τον αγώνα απέναντί τους».
Της Άννας Νίνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.