Ενα από τα πρώτα μελήματα της χούντας των συνταγματαρχών ήταν να απαγορευτεί η διακίνηση και πώληση «αντεθνικών» βιβλίων. Στο στόχαστρο της απαγόρευσης δεν βρέθηκαν μόνο οι κλασικοί του μαρξισμού, οι πάσης φύσεως αριστεροί συγγραφείς, αλλά και βιβλία κλασικών συγγραφέων που το αμάρτημά τους ήταν πως γεννήθηκαν σε κομμουνιστική χώρα ή τα βιβλία τους εκδόθηκαν από χώρα του «παραπετάσματος», ανεξαρτήτως περιεχομένου.
Συχνά, η απαγόρευση αφορά την ίδια τη γλώσσα, π.χ. ελληνο-ρωσικά λεξικά, εγκυκλοπαίδειες ή ιστορικά βιβλία που εκφράζουν «ύποπτες» απόψεις και λογοτεχνικά έργα αριστερών συγγραφέων. Στην κατηγορία αυτή εμπίπτουν και όλα τα φιλειρηνικά έργα, ενώ η άγνοια και η αγραμματοσύνη των λογοκριτών φτάνει σε σημείο να καταχωρίζεται ως απαγορευμένο το (αντισοβιετικό) έργο του Αλεξάντερ Σολζενίτσιν «Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς».
Συχνά, η απαγόρευση αφορά την ίδια τη γλώσσα, π.χ. ελληνο-ρωσικά λεξικά, εγκυκλοπαίδειες ή ιστορικά βιβλία που εκφράζουν «ύποπτες» απόψεις και λογοτεχνικά έργα αριστερών συγγραφέων. Στην κατηγορία αυτή εμπίπτουν και όλα τα φιλειρηνικά έργα, ενώ η άγνοια και η αγραμματοσύνη των λογοκριτών φτάνει σε σημείο να καταχωρίζεται ως απαγορευμένο το (αντισοβιετικό) έργο του Αλεξάντερ Σολζενίτσιν «Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς».
Οι πρώτες σελίδες των εκθέσεων της ασφάλειας |
Σουρεαλιστική είναι και η απαγόρευση των έργων του Αριστοφάνη και του Αισχύλου (έκδοση Πανεπιστημίου της Μόσχας) και «τα Ομηρικά έπη» του Τζορτζ Τόμσον.
Η πρώτη απαγόρευση τίθεται σε εφαρμογή στις 12 Μαΐου 1967, με απόφαση του τότε υπουργού Προεδρίας της κυβέρνησης, δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, μετά από εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Τύπου, και βασίζεται σε νόμο του 1912.
Εν Αθήναις τη 12 Μαΐου 1967
ΑΠΟΦΑΣΙΣ
Εχοντας υπ’ όψιν α) το άρθρο 9 παρ. ΣΤ' του Νόμου ΔΞΘ'/1912 β) την εισήγησιν της υπηρεσίας,
Αποφασίζομεν
1. Απαγορεύομεν προσωρινώς την κυκλοφορίαν, εμπορίαν, λιανικήν ή χονδρικήν αγοραπωλησίαν, εν κρυπτώ ή διά πρακτόρων (πλασιέ) διάθεσιν πάντων των εν τη συνημμένη καταστάσει αναγραφομένων βιβλίων συγγραμμάτων και εντύπων.
2. Εκδόται, βιβλιοπώλαι, πλανόδιοι πράκτορες και πάς μετ' αυτών συναλλασσόμενος ιδιώτης επί σκοπώ αγοράς ή πωλήσεως των εν τη ανωτέρω καταστάσει βιβλίων, τιμωρείται συμφώνως προς τας διατάξεις του άρθρου 9 του Νόμου ΔΞΘ'/1912, εν συνδυασμώ προς τας διατάξεις του Ποινικού Κώδικος.
3. Τα ήδη κυκλοφορούντα βιβλία, εκ των εν τη συνημμένη καταστάσει αναφερομένων, υπό αποκλειστικήν ευθύνην των εκδοτών και βιβλιοπωλών, θα αποσυρθούν πάραυτα της κυκλοφορίας και θα εναποθετηθούν εις τας αποθήκας των.
Η απόφαση κοινοποιείται εις το Υπουργείον Δημοσίας Τάξεως, το Υπουργείον Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, την Διεύθυνσιν Διοικητικού του Υπουργείου Προεδρίας, την Γενική Διεύθυνσιν Εθνικής Ασφαλείας (ΓΔΕΑ) τμήμα Τύπου και Διαφωτίσεως, το Αρχηγείον Βασιλικής Χωροφυλακής ίνα προωθηθή εις τα κλιμάκια ταύτης, την Διεύθυνσιν Αστυνομίας Πόλεως Αθηνών, την Ομοσπονδίαν Εκδοτών Βιβλιοπωλών και το Γραφείον κ. Υπουργού.
Οι τίτλοι που περιλαμβάνονται στη λίστα
Την απόφαση συνοδεύει 19σέλιδη κατάσταση «εμφαίνουσα τα κομμουνιστικά και φιλοκομμουνιστικά βιβλία, περιοδικά και εφημερίδας, εκδιδόμενα ή κυκλοφορούντα εν Ελλάδι, μετά το έτος 1950».
Μαρξιστικά: Πρόκειται για 62 βιβλία με συγγραφείς τους Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν, Πλεχάνοφ, Μάο Τσε Τουνγκ, Στάλιν, Λέον Τρότσκι, (μεταξύ των οποίων και «τα εγκλήματα του Στάλιν), Ροζέ Γκαροντί («Η Ελευθερία» σε μετάφραση Φωφώς Σακελλάρη και Σωτήρη Τουτουνά, εκδοτικός οίκος Κυψέλη), Ντιμίτρι Ζίμπιν, (Η ανάπτυξη της σοβιετικής οικονομίας), αλλά και «Το πλήρες φιλοσοφικό λεξικόν» των Μ. Ρόζενταλ και Π. Γιουντίν και τρία έργα του Ν. Κιτσίκη.
Ιστορικά: Ο κατάλογος περιλαμβάνει 113 έργα, μεταξύ των οποίων όλα τα ιστορικά έργα του Γιάννη Κορδάτου και του Δημήτρη Φωτιάδη, ο «Αριστοφάνης» και ο «Αισχύλος», έκδοση Ινστιτούτου Μόσχας, το «Αισχύλος και Αθήναι» του Τζορτζ Τόμσον, «Β' Παγκόσμιος Πόλεμος 1939-45» του υπουργείου Αμύνης της ΕΣΣΔ, εκδόσεις Μέλισσα, «Η ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας» του Μ. Λεφτσένκο, «Η ιστορία του παγκόσμιου συνδικαλιστικού κινήματος» του Ουίλιαμ Φόστερ, τα ιστορικά έργα των Τάσου Βουρνά, βιβλία των Παντελή Πουλιόπουλου, Τζον Ριντ, Κώστα Μπίρκα, Νικήτα Χρουτσόφ, Γιάννη Ζέβγου, Αλέκου Ζωγράφου, Λεωνίδα Μωραΐτη, Στάθη Δρομάζου, Στέφανου Σαράφη, Γιάννη Ρίτσου, Αλέκου Ψηλορείτη, Λάζαρου Αρσενίου, Σπύρου Λιναρδάτου, Φοίβου Γρηγοριάδη, αλλά και η «Μέθοδος της Ρωσσικής Γλώσσης» της Νίνα Ποτάποβα, ο «Παγκόσμιος Εγκυκλοπαιδικός Γεωγραφικός Ατλας» του εκδοτικού οίκου «Μορφωτική Εταιρία», το «Προϊστορικό Αιγαίο» του Τζορτζ Τόμσον, η «Ιστορία της ελληνικής γλώσσης» της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ και «Ο Μέγας Πέτρος» του Λέον Τολστόι.
Εγκυκλοπαιδικά: Περιλαμβάνει έξι εγκυκλοπαίδειες της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ και των εκδόσεων Πάτση.
Γλωσσικά: Μέθοδοι ρωσικής γλώσσας και «Ελληνο-βουλγαρικόν λεξικόν».
Λογοτεχνικά: Περιλαμβάνονται 184 έργα των συγγραφέων (μεταξύ άλλων) Μάρκου Αυγέρη, Κώστα Μπίρκα, Βασίλη Βασιλικού, Μαλάμου Δίπλα, Ρίτας Μπούμη Παππά, Σοφίας Μαυροειδή Παπαδάκη, Γιάννη Ρίτσου, Σπήλιου Αποστόλου, Τάσου Δήμου, Στρατή Παπαευσταθίου, Μενέλαου Λουντέμη, Θέμου Κορνάρου, Αρη Δικταίου, Τάσου Σπυρόπουλου, Κώστα Βάρναλη, Διδώς Σωτηρίου, Νίκου Κατηφόρη, Βίκτωρα Σιβετίδη, Θεοδόσιου Πιερίδη, Ελλης Αλεξίου, Κώστα Μπανη, Ομηρου Πέλου, Στρατή Τσίρκα, Δημήτρη Φωτιάδη, Τάσου Λειβαδίτη, Κώστα Πορφύρη, Κώστα Κοτζιά, Μήτσου Αλεξανδρόπουλου, Γιάννη Κορφιάτη, Α. Πρωταίου, Ζήση Σκάρου, Δημήτρη Χατζή, Νίκου Παπαπερικλή, Μίνου Αργυράκη, Στάθη Πρωταίου, Τάσου Βουρνά, Γαλάτειας Καζαντζάκη, Γ. Ιμβριώτη, Ανδρέα Νενεδάκη, Κώστα Φραγκισκάτου, Στέλιου Μαγιόπουλου, Γεράσιμου Γρηγόρη, αλλά και Ελία Ερενμπουργκ, Νικολάι Οστρόφσκι, Φιντέλ Κάστρο, Μάο Τσε Τουνγκ, Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, Γκιόργκε Αμαντο, Μιχαήλ Σολόχοφ, Ναζίμ Χικμέτ και Γκέοργκ Λούκατς.
Κομματικά: Περιλαμβάνονται 36 κομματικές εκδόσεις κομμουνιστικών κομμάτων, μεταξύ άλλων, έργα Παλμίρο Τολιάτι, Μάο Τσε Τουνγκ, Ενβέρ Χότζα και Νικήτα Χρουστσόφ.
Οι αντιστασιακές οργανώσεις όπως τις κατέγραψε η Ασφάλεια
Η αντίσταση κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας το οποίο ακόμα γράφεται, παρόλο που από την 21η Απριλίου του 1967 μας χωρίζει μισός αιώνας.
Γνωρίζουμε ορισμένες από τις κορυφαίες προσωπικότητες που έδρασαν και ορισμένες από τις πιο μαζικές οργανώσεις, όπως το ΠΑΜ (Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο) που είχαν συγκροτήσει κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς, το ΠΑΚ (Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα) του Ανδρέα Παπανδρέου, τη Δ.Α. (Δημοκρατική Αμυνα) που συγκέντρωνε δυνάμεις του παραδοσιακού Κέντρου, το ΕΚΚΕ, οργανώσεις Νεολαίας όπως η ΚΝΕ ή ο Ρήγας Φεραίος, και άλλα μικρότερα σχήματα που μεταπολιτευτικά αποτέλεσαν τη μήτρα οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Γνωρίζουμε γεγονότα, όπως την απόπειρα του Αλέκου Παναγούλη κατά του Γεωργίου Παπαδόπουλου ή την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η αντιδικτατορική πάλη όμως ήταν πολύ ευρύτερη και σε διάρκεια και σε μορφές δράσης και σε οργανωτικά σχήματα.
Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εικόνα αυτού του εύρους αξιοποιώντας τα αρχεία της Ασφάλειας, χωρίς φυσικά να θεωρούμε ότι εξαντλούμε το θέμα. Το υλικό που παρουσιάζουμε σήμερα έρχεται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας.
Θα παρουσιάσουμε τρεις εκθέσεις της Ασφάλειας με τα σημαντικότερα στοιχεία που καταγράφονται σε αυτές.
Η πρώτη έκθεση έχει τίτλο «Παράνομοι Μετωπικαί-Κομμουνιστικαί Οργανώσεις ΚΚΕ/ΕΔΑ». Φέρει ημερομηνία 25 Σεπτεμβρίου 1969 και καταγράφει όλες τις αριστερές -κατά την άποψη της Ασφάλειας- αντιδικτατορικές οργανώσεις που εμφανίστηκαν στο διάστημα από 21-4-1967 έως 31-8-1969.
Συνολικά καταγράφονται 90 οργανώσεις. Στην έκθεση δεν περιλαμβάνονται οργανώσεις όπως η Δημοκρατική Αμυνα, που ήταν οργάνωση του Κέντρου, αλλά ούτε και το ΠΑΚ, που σαφώς ήταν αριστερή οργάνωση, αλλά δεν ήταν δημιούργημα του ΚΚΕ και της ΕΔΑ, ενώ η μήτρα του ήταν όντως κεντρογενής.
Η δεύτερη έκθεση είναι συμπληρωματική της πρώτης και καταγράφει νέες οργανώσεις που εμφανίστηκαν ή εντοπίστηκαν και καταγράφηκαν μετά τις 25-9-1969 και μέχρι τις αρχές Μαρτίου του 1970.
Η τρίτη έκθεση, με ημερομηνία 13-7-1970, καταγράφει τις προσπάθειες συνεργασίας μεταξύ των μεγάλων αντιδικτατορικών οργανώσεων, δηλαδή του ΠΑΜ, του ΠΑΚ και της Δημοκρατικής Αμυνας.
Από τις εκθέσεις της Ασφάλειας είναι ιδιαίτερα εμφανής ο φόβος γιγάντωσης των αντιδικτατορικών οργανώσεων όπως και ο φόβος συντονισμού της δράσης τους. Καλύτερα όμως να αφήσουμε τα έγγραφα να μιλήσουν.
Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΙΣ «ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΜΕΤΩΠΙΚΕΣ-ΚΟΜΜΟΥ ΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΚΕ/ΕΔΑ ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ
ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙΣΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩ
1) ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΔΡΑΣΗ (Για τη Σοσιαλιστική Επανάσταση)
2) ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ
3) ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ ΩΡΓΑΝΩΜΕΝΗ (Α-Ω)
4) Α.Δ.Ε.Ν.
5) ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ (ΑΜΑ)
6) ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ (ΑΕΡΑ)
7) ΑΓΩΝ ΝΕΩΝ-ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ (ΑΝ-ΝΑ)
8) ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
9) ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ Μ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
10) ΓΕΡΑΚΙ
11) Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΗ
12) Δ.Ε.Ν.
13) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑΙ ΕΠΙΤΡΟΠΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΔΕΑ)
14) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΑΘΗΝΩΝ (ΔΑΔΑ)
15) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (ΔΑ)
16) ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ
17) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ (ΔΕ)
18) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ (ΔΣ)
19) ΕΘΝΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΕΑΜ)
20) ΕΘΝΙΚΟ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΕΑΜ)
21) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ (ΕΑΝ)
22) ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ (ΟΕΣ)
23) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΑΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (ΕΝΑ)
24) ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
25) ΕΛΥΘΕΡΗ ΚΡΗΤΗ
26) ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ (ΕΑΣ)
27) ΕΝΙΑΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΕΟΑ)
28) ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΜΕΤΩΠΟ
29) ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
30) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
31) ΕΘΝΙΚΟΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΚ)
32) ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΤΑΓΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ (ΕΤΟΑ)
33) ΕΘΝΙΚΟΝ ΠΑΝΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΕΠΑΜ)
34) ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ (ΕΑΟ)
35) ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΩΝΗ
36) Θ.Α.Λ.
37) ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ
38) Κ.Α.Δ.
39) Κ.Ε.Ν.
40) ΚΙΝΗΜΑ 29ης ΜΑΪΟΥ
41) ΚΙΝΗΜΑ ΟΜΑΔΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΚΟΑ)
42) ΛΑΪΚΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΛΑΜ)
43) ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ (ΜΦ)
44) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ (Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ)
45) ΜΕΤΩΠΟΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ ΝΟΜΟΥ ΑΧΑΪΑΣ (ΜΑΝΑ)
46) ΝΕΟΣ ΔΡΟΜΟΣ (Ν.Δ.)
47) ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ (ΝΕ)
48) ΟΜΑΔΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΟΔΑ)
49) Ο.Α.Σ.
50) Ο.Α.Π.
51) ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ 1952
52) ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΟΕΑ)
53) ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΟΚΔΕ)
54) ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑΣ (ΠΕΑ)
55) ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΠΑΦΚ)
56) ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΠΜ) ή ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΠΑΜ)
57) ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
58) ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΠΔΜ)
59) ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ (ΠΕΑΑ)
60) ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (ΠΑΣΣΑ)
61) ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ (ΑΣΕΑ)
62) ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ
63) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΣΕΑΔΑ)
64) ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΣΔΑ)
65) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ (ΣΓΑΑ)
66) ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ ΝΕΩΝ (ΣΚΝ)
67) ΤΡΙΜΗΝΙΑ
68) ΦΛΟΓΑ
69) ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑ (ΦΑΝ)
ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙΣΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩ
1) ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ (ΑΜΕΕ)
2) ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΗ ΕΛΛΑΣ
3) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
4) ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ
5) ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ-ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ
6) ΕΝΙΑΙΟ ΛΑΪΚΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΕΛΑΜ)
7) ΚΑΣΤΡΙΝΟΣ
8) ΟΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
9) ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΠΑΛΛΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΣ (ΟΠΔΕ)
10) ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΠΜ)
11) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΦΙΛΩΝ ΠΑΜ-ΦΙΛΩΝ ΠΑΚ
12) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ (ΣΕΑΑΜ)
13) ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ (ΣΕΕΔ)
14) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ (ΣΕΑΔΟΕΝΕ)
15) Α.Ο. ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
16) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ (ΣΓΑΑΕ)
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΣ ΔΙΑΛΥΘΕΝΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
1) Ε.Δ.Α.
2) ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΕΑΚΕ)
3) ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟΝ-ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
4) ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ (ΣΔΕ)
5) ΣΥΝΕΠΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΣΠΑΚ)»
Βασικά συμπεράσματα και προτάσεις
Στα συμπεράσματα της έκθεσης, μεταξύ άλλων αναφέρεται:
«Ο αριθμός των εμφανισθεισών ως οργανώσεων, εκ του χώρου της Αριστεράς κατά το υπό κρίσιν χρονικόν διάστημα, είναι μεγάλος. Ουχ’ ήττον, όμως, δέον να θεωρηθή ως δεδομένον ότι το πλείστον των οργανώσεων αυτών, δεν υπήρξε ποτέ.
Επρόκειτο απλώς περί εκδηλώσεων μεμονωμένων ατόμων, άτινα υπό την επήρειαν της προπαγάνδας και των σχετικών "εκκλήσεων", κυρίως, του Ρ/Σ του ΚΚΕ "ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ", διέσπειραν διάφορα τρικ ή προκηρύξεις ή ανέγραφον συνθήματα, χρησιμοποιούντες τίτλους ανυπάρκτων οργανώσεων. Ενιαι, επίσης, εκ των οργανώσεων αυτών, καίτοι δεν υπήρξαν, προεβλήθησαν υπό των στελεχών του ΚΚΕ/ΕΔΑ, διά λόγους εντυπώσεων και σκοπιμότητος.
Αι οπωσδήποτε αξιόλογοι Μετωπικαί παράνομοι Οργανώσεις, προερχόμεναι εκ του χώρου της Αριστεράς, δέον να θεωρηθούν:
1) Το "ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ" (και τα κλιμάκια αυτού εις διαφόρους πόλεις).
2) Αι "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑΙ ΕΠΙΤΡΟΠΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ".
3) Το "ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ" (Καλαμάτα)
4) Το "ΚΙΝΗΜΑ ΟΜΑΔΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ"
5) Η "ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ" κ.λπ., διά το εσωτερικόν και αι 'Οργανώσεις της ΕΔΑ, του "ΠΜ" και των Κινεζοφίλων, διά το εξωτερικόν».
Η έκθεση καταλήγει με προτάσεις για τον τρόπο αντιμετώπισης από την Ασφάλεια των αντιδικτατορικών οργανώσεων. Οι προτάσεις αυτές έχουν ως εξής:
«α. Συνεχής παρακολούθησις υπό των Αρχών Ασφαλείας των παρανόμων Οργανώσεων.
β. Ιδιαιτέρα προσοχή εις το να διαφυλαχθή η Νεολαία και ιδία η Σπουδάζουσα τοιαύτη μακράν από τας παρανόμους Οργανώσεις.
γ. Διείσδυσις και διεύρυνσις των αδυναμιών-αντιθέσεων-διαφωνιών κ.λπ., αίτινες υφίστανται εις τους κόλπους του όλου Αριστερού Κινήματος.
δ. Προσπάθεια προς εξουδετέρωσιν της διά του ψιθύρου προπαγάνδας.
ε. Χρησιμοποίησις της μέχρι τούδε κτηθείσης πείρας, διά την καλλιτέραν αντιμετώπισιν της παρανόμου κομμουνιστικής δραστηριότητος».
Συμπληρωματική έκθεση παράνομων οργανώσεων
Η συμπληρωματική της προηγούμενης έκθεση περί παράνομων μετωπικών οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΕΔΑ, στον προαναφερθέντα κατάλογο οργανώσεων προσθέτει τις παρακάτω:
«ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙΣΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩ
1) ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΥΤ. ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
2) ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ-ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ
3) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ
4) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
5) ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΕΑΜ)
6) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
7) ΚΙΝΗΜΑ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙΣΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩ
1) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
2) ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΩΝ ΦΡΑΓΚΦΟΥΡΤΗΣ»
Σε ό,τι αφορά τα συμπεράσματα και τις προτάσεις, η εν λόγω έκθεση παραπέμπει στα όσα έχουν γραφεί στην προηγούμενη.
Ο φόβος του καθεστώτος για την συνεργασία των οργανώσεων
Η έκθεση με τίτλο «Περί των εξελίξεων του θέματος της συνεργασίας των παράνομων οργανώσεων», όπως προαναφέραμε, φέρει ημερομηνία 13 Ιουλίου 1970.
Συντάχθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Γενικής Διεύθυνσης Εθνικής Ασφάλειας (ΓΔΕΑ), κάνει επισκόπηση όλων των ενεργειών που είχαν προηγηθεί για τον συντονισμό της δράσης του ΠΑΜ, του ΠΑΚ και της Δ.Α. για τη συγκρότηση «Εθνικού Συμβουλίου Αντίστασης» και καταλήγει σε μια σειρά συμπερασμάτων.
Τα γεγονότα που καταγράφει, εν συντομία, έχουν ως εξής:
Στις 29-4-1970 ο Μίκης Θεοδωράκης με συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο Παρίσι πρότεινε εννέα σημεία πάνω στα οποία μπορούσε να πραγματοποιηθεί η ενότητα των αντιστασιακών δυνάμεων και η συγκρότηση ενός «Εθνικού Συμβουλίου Αντίστασης» με επικεφαλής τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο τελευταίος αποδέχθηκε αμέσως την πρόταση με τηλεγράφημα που έστειλε στον Μίκη. Στις 14-5-1970 θετικά τοποθετήθηκε και η Δημοκρατική Αμυνα με ανακοίνωσή της που δημοσιεύτηκε στη LE MONDE. To τρίτο 5νθήμερο του Μαΐου ο Ανδρέας μέσω της αυστριακής εφημερίδας DIE FURCHE επιτέθηκε κατά της κομμουνιστικής Αριστεράς, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση του ΚΚΕ αλλά και της ομάδας που αποσπάστηκε από αυτό και στη συνέχεια έφτιαξε το ΚΚΕ εσωτερικού.
Ακολούθησε διάψευση του Α. Παπανδρέου για όσα του απέδιδε η αυστριακή εφημερίδα και κατόπιν ακολούθησε ένα διάλογος ο οποίος αναφερόταν στην ενότητα των αντιδικτατορικών δυνάμεων, αλλά διαρκώς απέκλινε απ’ αυτήν.
Η Ασφάλεια εκτιμά τα γεγονότα και καταλήγει σε συμπεράσματα, τα σημαντικότερα εκ των οποίων παραθέτουμε:
«Επί τη βάσει των μέχρι τούδε δεδομένων, όμως, δύναται να λεχθούν τα εξής:
Αν κρίνη τις εκ των διατυπωθεισών θέσεων μιας εκάστης των παρανόμων Οργανώσεων, έναντι του θέματος της συγκροτήσεως "Εθνικού Συμβουλίου ’Αντίστασης", θα συναγάγη το συμπέρασμα, ότι η συγκρότησις ενός τοιούτου Συμβουλίου με ουσιαστικήν λειτουργίαν, φαίνεται πολύ δύσκολος, αν μη αδύνατος.
Και τούτο διότι: Αι θέσεις μιας εκάστης των Οργανώσεων, εις βασικά θέματα, είναι διάφοροι της άλλης. Πέραν τούτου, είναι δύσκολον να παρακαμφθή ο προσωπικός παράγων, ο οποίος, εις τοιαύτας περιπτώσεις, διαδραματίζει σημαντικόν ρόλον…
Ανεξαρτήτως, πάντως, προς τα ανωτέρω, είναι βέβαιον ότι αι συζητήσεις περί το θέμα της συμπήξεως "αντιδικτατορικού μετώπου" θα εξακολουθήσουν να διεξάγωνται και να προβάλλωνται και εις το μέλλον, διά λόγους, κυρίως, ψυχολογικούς και σκοπιμότητος. Είναι πολύ πιθανόν, μάλιστα, να επιδιώξουν οι "πρωταγωνισταί" όπως αύται καταλήξουν εις ένα οπωσδήποτε εμφανές αποτέλεσμα, ίνα αποφύγουν την ηθικήν κατάπτωσιν των οπαδών των, η οποία θα επέλθει οπωσδήποτε εάν αι περί ων πρόκειται συνομιλίαι καταλήξουν εις αποτυχίαν.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
α. Να τελή το όλον θέμα υπό συνεχή παρακολούθησιν υπό της Γ.Δ.Ε.Α., προς ην να διαβιβάζωνται άπασαι αι σχετικαί πληροφορίαι.
β. Να επιδιωχθή η εκμετάλλευσις και η διεύρυνσις των μεταξύ των παρανόμων Οργανώσεων διαφορών, με αντικειμενικόν σκοπόν την ματαίωσιν έστω και ενός τυπικού εμφανούς αποτελέσματος, ίνα τελικώς κατέλθη έτι χαμηλότερον, το χαμηλόν ήδη, ηθικόν των αντιτιθεμένων σήμερον προς την εν Ελλάδι κατάστασιν».
Σουρεαλιστική είναι και η απαγόρευση των έργων του Αριστοφάνη και του Αισχύλου (έκδοση Πανεπιστημίου της Μόσχας) και «τα Ομηρικά έπη» του Τζορτζ Τόμσον.
Η πρώτη απαγόρευση τίθεται σε εφαρμογή στις 12 Μαΐου 1967, με απόφαση του τότε υπουργού Προεδρίας της κυβέρνησης, δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, μετά από εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Τύπου, και βασίζεται σε νόμο του 1912.
Εν Αθήναις τη 12 Μαΐου 1967
ΑΠΟΦΑΣΙΣ
Εχοντας υπ’ όψιν α) το άρθρο 9 παρ. ΣΤ' του Νόμου ΔΞΘ'/1912 β) την εισήγησιν της υπηρεσίας,
Αποφασίζομεν
1. Απαγορεύομεν προσωρινώς την κυκλοφορίαν, εμπορίαν, λιανικήν ή χονδρικήν αγοραπωλησίαν, εν κρυπτώ ή διά πρακτόρων (πλασιέ) διάθεσιν πάντων των εν τη συνημμένη καταστάσει αναγραφομένων βιβλίων συγγραμμάτων και εντύπων.
2. Εκδόται, βιβλιοπώλαι, πλανόδιοι πράκτορες και πάς μετ' αυτών συναλλασσόμενος ιδιώτης επί σκοπώ αγοράς ή πωλήσεως των εν τη ανωτέρω καταστάσει βιβλίων, τιμωρείται συμφώνως προς τας διατάξεις του άρθρου 9 του Νόμου ΔΞΘ'/1912, εν συνδυασμώ προς τας διατάξεις του Ποινικού Κώδικος.
3. Τα ήδη κυκλοφορούντα βιβλία, εκ των εν τη συνημμένη καταστάσει αναφερομένων, υπό αποκλειστικήν ευθύνην των εκδοτών και βιβλιοπωλών, θα αποσυρθούν πάραυτα της κυκλοφορίας και θα εναποθετηθούν εις τας αποθήκας των.
Η απόφαση κοινοποιείται εις το Υπουργείον Δημοσίας Τάξεως, το Υπουργείον Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, την Διεύθυνσιν Διοικητικού του Υπουργείου Προεδρίας, την Γενική Διεύθυνσιν Εθνικής Ασφαλείας (ΓΔΕΑ) τμήμα Τύπου και Διαφωτίσεως, το Αρχηγείον Βασιλικής Χωροφυλακής ίνα προωθηθή εις τα κλιμάκια ταύτης, την Διεύθυνσιν Αστυνομίας Πόλεως Αθηνών, την Ομοσπονδίαν Εκδοτών Βιβλιοπωλών και το Γραφείον κ. Υπουργού.
Οι τίτλοι που περιλαμβάνονται στη λίστα
Την απόφαση συνοδεύει 19σέλιδη κατάσταση «εμφαίνουσα τα κομμουνιστικά και φιλοκομμουνιστικά βιβλία, περιοδικά και εφημερίδας, εκδιδόμενα ή κυκλοφορούντα εν Ελλάδι, μετά το έτος 1950».
Μαρξιστικά: Πρόκειται για 62 βιβλία με συγγραφείς τους Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν, Πλεχάνοφ, Μάο Τσε Τουνγκ, Στάλιν, Λέον Τρότσκι, (μεταξύ των οποίων και «τα εγκλήματα του Στάλιν), Ροζέ Γκαροντί («Η Ελευθερία» σε μετάφραση Φωφώς Σακελλάρη και Σωτήρη Τουτουνά, εκδοτικός οίκος Κυψέλη), Ντιμίτρι Ζίμπιν, (Η ανάπτυξη της σοβιετικής οικονομίας), αλλά και «Το πλήρες φιλοσοφικό λεξικόν» των Μ. Ρόζενταλ και Π. Γιουντίν και τρία έργα του Ν. Κιτσίκη.
Ιστορικά: Ο κατάλογος περιλαμβάνει 113 έργα, μεταξύ των οποίων όλα τα ιστορικά έργα του Γιάννη Κορδάτου και του Δημήτρη Φωτιάδη, ο «Αριστοφάνης» και ο «Αισχύλος», έκδοση Ινστιτούτου Μόσχας, το «Αισχύλος και Αθήναι» του Τζορτζ Τόμσον, «Β' Παγκόσμιος Πόλεμος 1939-45» του υπουργείου Αμύνης της ΕΣΣΔ, εκδόσεις Μέλισσα, «Η ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας» του Μ. Λεφτσένκο, «Η ιστορία του παγκόσμιου συνδικαλιστικού κινήματος» του Ουίλιαμ Φόστερ, τα ιστορικά έργα των Τάσου Βουρνά, βιβλία των Παντελή Πουλιόπουλου, Τζον Ριντ, Κώστα Μπίρκα, Νικήτα Χρουτσόφ, Γιάννη Ζέβγου, Αλέκου Ζωγράφου, Λεωνίδα Μωραΐτη, Στάθη Δρομάζου, Στέφανου Σαράφη, Γιάννη Ρίτσου, Αλέκου Ψηλορείτη, Λάζαρου Αρσενίου, Σπύρου Λιναρδάτου, Φοίβου Γρηγοριάδη, αλλά και η «Μέθοδος της Ρωσσικής Γλώσσης» της Νίνα Ποτάποβα, ο «Παγκόσμιος Εγκυκλοπαιδικός Γεωγραφικός Ατλας» του εκδοτικού οίκου «Μορφωτική Εταιρία», το «Προϊστορικό Αιγαίο» του Τζορτζ Τόμσον, η «Ιστορία της ελληνικής γλώσσης» της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ και «Ο Μέγας Πέτρος» του Λέον Τολστόι.
Εγκυκλοπαιδικά: Περιλαμβάνει έξι εγκυκλοπαίδειες της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ και των εκδόσεων Πάτση.
Γλωσσικά: Μέθοδοι ρωσικής γλώσσας και «Ελληνο-βουλγαρικόν λεξικόν».
Λογοτεχνικά: Περιλαμβάνονται 184 έργα των συγγραφέων (μεταξύ άλλων) Μάρκου Αυγέρη, Κώστα Μπίρκα, Βασίλη Βασιλικού, Μαλάμου Δίπλα, Ρίτας Μπούμη Παππά, Σοφίας Μαυροειδή Παπαδάκη, Γιάννη Ρίτσου, Σπήλιου Αποστόλου, Τάσου Δήμου, Στρατή Παπαευσταθίου, Μενέλαου Λουντέμη, Θέμου Κορνάρου, Αρη Δικταίου, Τάσου Σπυρόπουλου, Κώστα Βάρναλη, Διδώς Σωτηρίου, Νίκου Κατηφόρη, Βίκτωρα Σιβετίδη, Θεοδόσιου Πιερίδη, Ελλης Αλεξίου, Κώστα Μπανη, Ομηρου Πέλου, Στρατή Τσίρκα, Δημήτρη Φωτιάδη, Τάσου Λειβαδίτη, Κώστα Πορφύρη, Κώστα Κοτζιά, Μήτσου Αλεξανδρόπουλου, Γιάννη Κορφιάτη, Α. Πρωταίου, Ζήση Σκάρου, Δημήτρη Χατζή, Νίκου Παπαπερικλή, Μίνου Αργυράκη, Στάθη Πρωταίου, Τάσου Βουρνά, Γαλάτειας Καζαντζάκη, Γ. Ιμβριώτη, Ανδρέα Νενεδάκη, Κώστα Φραγκισκάτου, Στέλιου Μαγιόπουλου, Γεράσιμου Γρηγόρη, αλλά και Ελία Ερενμπουργκ, Νικολάι Οστρόφσκι, Φιντέλ Κάστρο, Μάο Τσε Τουνγκ, Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, Γκιόργκε Αμαντο, Μιχαήλ Σολόχοφ, Ναζίμ Χικμέτ και Γκέοργκ Λούκατς.
Κομματικά: Περιλαμβάνονται 36 κομματικές εκδόσεις κομμουνιστικών κομμάτων, μεταξύ άλλων, έργα Παλμίρο Τολιάτι, Μάο Τσε Τουνγκ, Ενβέρ Χότζα και Νικήτα Χρουστσόφ.
Οι αντιστασιακές οργανώσεις όπως τις κατέγραψε η Ασφάλεια
Η αντίσταση κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας το οποίο ακόμα γράφεται, παρόλο που από την 21η Απριλίου του 1967 μας χωρίζει μισός αιώνας.
Γνωρίζουμε ορισμένες από τις κορυφαίες προσωπικότητες που έδρασαν και ορισμένες από τις πιο μαζικές οργανώσεις, όπως το ΠΑΜ (Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο) που είχαν συγκροτήσει κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς, το ΠΑΚ (Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα) του Ανδρέα Παπανδρέου, τη Δ.Α. (Δημοκρατική Αμυνα) που συγκέντρωνε δυνάμεις του παραδοσιακού Κέντρου, το ΕΚΚΕ, οργανώσεις Νεολαίας όπως η ΚΝΕ ή ο Ρήγας Φεραίος, και άλλα μικρότερα σχήματα που μεταπολιτευτικά αποτέλεσαν τη μήτρα οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Γνωρίζουμε γεγονότα, όπως την απόπειρα του Αλέκου Παναγούλη κατά του Γεωργίου Παπαδόπουλου ή την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η αντιδικτατορική πάλη όμως ήταν πολύ ευρύτερη και σε διάρκεια και σε μορφές δράσης και σε οργανωτικά σχήματα.
Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εικόνα αυτού του εύρους αξιοποιώντας τα αρχεία της Ασφάλειας, χωρίς φυσικά να θεωρούμε ότι εξαντλούμε το θέμα. Το υλικό που παρουσιάζουμε σήμερα έρχεται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας.
Θα παρουσιάσουμε τρεις εκθέσεις της Ασφάλειας με τα σημαντικότερα στοιχεία που καταγράφονται σε αυτές.
Η πρώτη έκθεση έχει τίτλο «Παράνομοι Μετωπικαί-Κομμουνιστικαί Οργανώσεις ΚΚΕ/ΕΔΑ». Φέρει ημερομηνία 25 Σεπτεμβρίου 1969 και καταγράφει όλες τις αριστερές -κατά την άποψη της Ασφάλειας- αντιδικτατορικές οργανώσεις που εμφανίστηκαν στο διάστημα από 21-4-1967 έως 31-8-1969.
Συνολικά καταγράφονται 90 οργανώσεις. Στην έκθεση δεν περιλαμβάνονται οργανώσεις όπως η Δημοκρατική Αμυνα, που ήταν οργάνωση του Κέντρου, αλλά ούτε και το ΠΑΚ, που σαφώς ήταν αριστερή οργάνωση, αλλά δεν ήταν δημιούργημα του ΚΚΕ και της ΕΔΑ, ενώ η μήτρα του ήταν όντως κεντρογενής.
Η δεύτερη έκθεση είναι συμπληρωματική της πρώτης και καταγράφει νέες οργανώσεις που εμφανίστηκαν ή εντοπίστηκαν και καταγράφηκαν μετά τις 25-9-1969 και μέχρι τις αρχές Μαρτίου του 1970.
Η τρίτη έκθεση, με ημερομηνία 13-7-1970, καταγράφει τις προσπάθειες συνεργασίας μεταξύ των μεγάλων αντιδικτατορικών οργανώσεων, δηλαδή του ΠΑΜ, του ΠΑΚ και της Δημοκρατικής Αμυνας.
Από τις εκθέσεις της Ασφάλειας είναι ιδιαίτερα εμφανής ο φόβος γιγάντωσης των αντιδικτατορικών οργανώσεων όπως και ο φόβος συντονισμού της δράσης τους. Καλύτερα όμως να αφήσουμε τα έγγραφα να μιλήσουν.
Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΙΣ «ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΜΕΤΩΠΙΚΕΣ-ΚΟΜΜΟΥ ΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΚΕ/ΕΔΑ ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ
ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙΣΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩ
1) ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΔΡΑΣΗ (Για τη Σοσιαλιστική Επανάσταση)
2) ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ
3) ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ ΩΡΓΑΝΩΜΕΝΗ (Α-Ω)
4) Α.Δ.Ε.Ν.
5) ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ (ΑΜΑ)
6) ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ (ΑΕΡΑ)
7) ΑΓΩΝ ΝΕΩΝ-ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ (ΑΝ-ΝΑ)
8) ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
9) ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ Μ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
10) ΓΕΡΑΚΙ
11) Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΗ
12) Δ.Ε.Ν.
13) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑΙ ΕΠΙΤΡΟΠΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΔΕΑ)
14) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΑΘΗΝΩΝ (ΔΑΔΑ)
15) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (ΔΑ)
16) ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ
17) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ (ΔΕ)
18) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ (ΔΣ)
19) ΕΘΝΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΕΑΜ)
20) ΕΘΝΙΚΟ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΕΑΜ)
21) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ (ΕΑΝ)
22) ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ (ΟΕΣ)
23) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΑΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (ΕΝΑ)
24) ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
25) ΕΛΥΘΕΡΗ ΚΡΗΤΗ
26) ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ (ΕΑΣ)
27) ΕΝΙΑΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΕΟΑ)
28) ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΜΕΤΩΠΟ
29) ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
30) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
31) ΕΘΝΙΚΟΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΚ)
32) ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΤΑΓΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ (ΕΤΟΑ)
33) ΕΘΝΙΚΟΝ ΠΑΝΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΕΠΑΜ)
34) ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ (ΕΑΟ)
35) ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΩΝΗ
36) Θ.Α.Λ.
37) ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ
38) Κ.Α.Δ.
39) Κ.Ε.Ν.
40) ΚΙΝΗΜΑ 29ης ΜΑΪΟΥ
41) ΚΙΝΗΜΑ ΟΜΑΔΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΚΟΑ)
42) ΛΑΪΚΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΛΑΜ)
43) ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ (ΜΦ)
44) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ (Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ)
45) ΜΕΤΩΠΟΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ ΝΟΜΟΥ ΑΧΑΪΑΣ (ΜΑΝΑ)
46) ΝΕΟΣ ΔΡΟΜΟΣ (Ν.Δ.)
47) ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ (ΝΕ)
48) ΟΜΑΔΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΟΔΑ)
49) Ο.Α.Σ.
50) Ο.Α.Π.
51) ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ 1952
52) ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΟΕΑ)
53) ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΟΚΔΕ)
54) ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑΣ (ΠΕΑ)
55) ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΠΑΦΚ)
56) ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΠΜ) ή ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΠΑΜ)
57) ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
58) ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΠΔΜ)
59) ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ (ΠΕΑΑ)
60) ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (ΠΑΣΣΑ)
61) ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ (ΑΣΕΑ)
62) ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ
63) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΣΕΑΔΑ)
64) ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΣΔΑ)
65) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ (ΣΓΑΑ)
66) ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ ΝΕΩΝ (ΣΚΝ)
67) ΤΡΙΜΗΝΙΑ
68) ΦΛΟΓΑ
69) ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑ (ΦΑΝ)
ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙΣΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩ
1) ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ (ΑΜΕΕ)
2) ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΗ ΕΛΛΑΣ
3) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
4) ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ
5) ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ-ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ
6) ΕΝΙΑΙΟ ΛΑΪΚΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΕΛΑΜ)
7) ΚΑΣΤΡΙΝΟΣ
8) ΟΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
9) ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΠΑΛΛΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΣ (ΟΠΔΕ)
10) ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΠΜ)
11) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΦΙΛΩΝ ΠΑΜ-ΦΙΛΩΝ ΠΑΚ
12) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ (ΣΕΑΑΜ)
13) ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ (ΣΕΕΔ)
14) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ (ΣΕΑΔΟΕΝΕ)
15) Α.Ο. ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
16) ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ (ΣΓΑΑΕ)
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΣ ΔΙΑΛΥΘΕΝΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
1) Ε.Δ.Α.
2) ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΕΑΚΕ)
3) ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟΝ-ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
4) ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ (ΣΔΕ)
5) ΣΥΝΕΠΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΣΠΑΚ)»
Βασικά συμπεράσματα και προτάσεις
Στα συμπεράσματα της έκθεσης, μεταξύ άλλων αναφέρεται:
«Ο αριθμός των εμφανισθεισών ως οργανώσεων, εκ του χώρου της Αριστεράς κατά το υπό κρίσιν χρονικόν διάστημα, είναι μεγάλος. Ουχ’ ήττον, όμως, δέον να θεωρηθή ως δεδομένον ότι το πλείστον των οργανώσεων αυτών, δεν υπήρξε ποτέ.
Επρόκειτο απλώς περί εκδηλώσεων μεμονωμένων ατόμων, άτινα υπό την επήρειαν της προπαγάνδας και των σχετικών "εκκλήσεων", κυρίως, του Ρ/Σ του ΚΚΕ "ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ", διέσπειραν διάφορα τρικ ή προκηρύξεις ή ανέγραφον συνθήματα, χρησιμοποιούντες τίτλους ανυπάρκτων οργανώσεων. Ενιαι, επίσης, εκ των οργανώσεων αυτών, καίτοι δεν υπήρξαν, προεβλήθησαν υπό των στελεχών του ΚΚΕ/ΕΔΑ, διά λόγους εντυπώσεων και σκοπιμότητος.
Αι οπωσδήποτε αξιόλογοι Μετωπικαί παράνομοι Οργανώσεις, προερχόμεναι εκ του χώρου της Αριστεράς, δέον να θεωρηθούν:
1) Το "ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ" (και τα κλιμάκια αυτού εις διαφόρους πόλεις).
2) Αι "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑΙ ΕΠΙΤΡΟΠΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ".
3) Το "ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ" (Καλαμάτα)
4) Το "ΚΙΝΗΜΑ ΟΜΑΔΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ"
5) Η "ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ" κ.λπ., διά το εσωτερικόν και αι 'Οργανώσεις της ΕΔΑ, του "ΠΜ" και των Κινεζοφίλων, διά το εξωτερικόν».
Η έκθεση καταλήγει με προτάσεις για τον τρόπο αντιμετώπισης από την Ασφάλεια των αντιδικτατορικών οργανώσεων. Οι προτάσεις αυτές έχουν ως εξής:
«α. Συνεχής παρακολούθησις υπό των Αρχών Ασφαλείας των παρανόμων Οργανώσεων.
β. Ιδιαιτέρα προσοχή εις το να διαφυλαχθή η Νεολαία και ιδία η Σπουδάζουσα τοιαύτη μακράν από τας παρανόμους Οργανώσεις.
γ. Διείσδυσις και διεύρυνσις των αδυναμιών-αντιθέσεων-διαφωνιών κ.λπ., αίτινες υφίστανται εις τους κόλπους του όλου Αριστερού Κινήματος.
δ. Προσπάθεια προς εξουδετέρωσιν της διά του ψιθύρου προπαγάνδας.
ε. Χρησιμοποίησις της μέχρι τούδε κτηθείσης πείρας, διά την καλλιτέραν αντιμετώπισιν της παρανόμου κομμουνιστικής δραστηριότητος».
Συμπληρωματική έκθεση παράνομων οργανώσεων
Η συμπληρωματική της προηγούμενης έκθεση περί παράνομων μετωπικών οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΕΔΑ, στον προαναφερθέντα κατάλογο οργανώσεων προσθέτει τις παρακάτω:
«ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙΣΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩ
1) ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΥΤ. ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
2) ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ-ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ
3) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ
4) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
5) ΕΘΝΙΚΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ (ΕΑΜ)
6) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
7) ΚΙΝΗΜΑ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙΣΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΕΝ ΤΩ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩ
1) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
2) ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΩΝ ΦΡΑΓΚΦΟΥΡΤΗΣ»
Σε ό,τι αφορά τα συμπεράσματα και τις προτάσεις, η εν λόγω έκθεση παραπέμπει στα όσα έχουν γραφεί στην προηγούμενη.
Ο φόβος του καθεστώτος για την συνεργασία των οργανώσεων
Η έκθεση με τίτλο «Περί των εξελίξεων του θέματος της συνεργασίας των παράνομων οργανώσεων», όπως προαναφέραμε, φέρει ημερομηνία 13 Ιουλίου 1970.
Συντάχθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Γενικής Διεύθυνσης Εθνικής Ασφάλειας (ΓΔΕΑ), κάνει επισκόπηση όλων των ενεργειών που είχαν προηγηθεί για τον συντονισμό της δράσης του ΠΑΜ, του ΠΑΚ και της Δ.Α. για τη συγκρότηση «Εθνικού Συμβουλίου Αντίστασης» και καταλήγει σε μια σειρά συμπερασμάτων.
Τα γεγονότα που καταγράφει, εν συντομία, έχουν ως εξής:
Στις 29-4-1970 ο Μίκης Θεοδωράκης με συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο Παρίσι πρότεινε εννέα σημεία πάνω στα οποία μπορούσε να πραγματοποιηθεί η ενότητα των αντιστασιακών δυνάμεων και η συγκρότηση ενός «Εθνικού Συμβουλίου Αντίστασης» με επικεφαλής τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο τελευταίος αποδέχθηκε αμέσως την πρόταση με τηλεγράφημα που έστειλε στον Μίκη. Στις 14-5-1970 θετικά τοποθετήθηκε και η Δημοκρατική Αμυνα με ανακοίνωσή της που δημοσιεύτηκε στη LE MONDE. To τρίτο 5νθήμερο του Μαΐου ο Ανδρέας μέσω της αυστριακής εφημερίδας DIE FURCHE επιτέθηκε κατά της κομμουνιστικής Αριστεράς, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση του ΚΚΕ αλλά και της ομάδας που αποσπάστηκε από αυτό και στη συνέχεια έφτιαξε το ΚΚΕ εσωτερικού.
Ακολούθησε διάψευση του Α. Παπανδρέου για όσα του απέδιδε η αυστριακή εφημερίδα και κατόπιν ακολούθησε ένα διάλογος ο οποίος αναφερόταν στην ενότητα των αντιδικτατορικών δυνάμεων, αλλά διαρκώς απέκλινε απ’ αυτήν.
Η Ασφάλεια εκτιμά τα γεγονότα και καταλήγει σε συμπεράσματα, τα σημαντικότερα εκ των οποίων παραθέτουμε:
«Επί τη βάσει των μέχρι τούδε δεδομένων, όμως, δύναται να λεχθούν τα εξής:
Αν κρίνη τις εκ των διατυπωθεισών θέσεων μιας εκάστης των παρανόμων Οργανώσεων, έναντι του θέματος της συγκροτήσεως "Εθνικού Συμβουλίου ’Αντίστασης", θα συναγάγη το συμπέρασμα, ότι η συγκρότησις ενός τοιούτου Συμβουλίου με ουσιαστικήν λειτουργίαν, φαίνεται πολύ δύσκολος, αν μη αδύνατος.
Και τούτο διότι: Αι θέσεις μιας εκάστης των Οργανώσεων, εις βασικά θέματα, είναι διάφοροι της άλλης. Πέραν τούτου, είναι δύσκολον να παρακαμφθή ο προσωπικός παράγων, ο οποίος, εις τοιαύτας περιπτώσεις, διαδραματίζει σημαντικόν ρόλον…
Ανεξαρτήτως, πάντως, προς τα ανωτέρω, είναι βέβαιον ότι αι συζητήσεις περί το θέμα της συμπήξεως "αντιδικτατορικού μετώπου" θα εξακολουθήσουν να διεξάγωνται και να προβάλλωνται και εις το μέλλον, διά λόγους, κυρίως, ψυχολογικούς και σκοπιμότητος. Είναι πολύ πιθανόν, μάλιστα, να επιδιώξουν οι "πρωταγωνισταί" όπως αύται καταλήξουν εις ένα οπωσδήποτε εμφανές αποτέλεσμα, ίνα αποφύγουν την ηθικήν κατάπτωσιν των οπαδών των, η οποία θα επέλθει οπωσδήποτε εάν αι περί ων πρόκειται συνομιλίαι καταλήξουν εις αποτυχίαν.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
α. Να τελή το όλον θέμα υπό συνεχή παρακολούθησιν υπό της Γ.Δ.Ε.Α., προς ην να διαβιβάζωνται άπασαι αι σχετικαί πληροφορίαι.
β. Να επιδιωχθή η εκμετάλλευσις και η διεύρυνσις των μεταξύ των παρανόμων Οργανώσεων διαφορών, με αντικειμενικόν σκοπόν την ματαίωσιν έστω και ενός τυπικού εμφανούς αποτελέσματος, ίνα τελικώς κατέλθη έτι χαμηλότερον, το χαμηλόν ήδη, ηθικόν των αντιτιθεμένων σήμερον προς την εν Ελλάδι κατάστασιν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.