8.3.18

Δεν είναι γιορτή, είναι απεργία


Χιλιάδες φεμινίστριες δίνουν δυναμικό «παρών» σήμερα στην πανευρωπαϊκή πορεία στις Βρυξέλλες και καλούν τις γυναίκες όλου του κόσμου να... κατεβάσουν ρολά. Οι νίκες και οι ήττες του κινήματος και οι αγώνες που είναι μπροστά.

Είμαστε εδώ και είμαστε πολλές. Δεν έχουμε το σώμα που έχεις συνηθίσει να βλέπεις στις διαφημίσεις, στις ταινίες του Χόλιγουντ, στην πορνογραφία. Εχουμε πολλά μάτια, πολλά στόματα και φωνάζουμε δυνατά. Μας έχεις πει υστερικές, ανέραστες, μπάζα, νταλίκες, τσούλες ή, όταν θες να μας κολακέψεις, μωρό μου, κοπελιά, κούκλα, γκομενάκι - για να περιοριστούμε στις λέξεις που τυπώνονται χωρίς τις τελίτσες της λογοκρισίας.

«Εγώ αγαπάω τις γυναίκες» απαντάς (κατά το «αγαπάω τα ζώα» ή «έχω πολλούς φίλους γκέι/μαύρους») ή «έλα, ρε κορίτσια, πώς κάνετε έτσι, δεν έγινε και τίποτα» κάθε φορά που κάποια από εμάς αντιδρά σε παραβιαστικές χειρονομίες και σεξιστικές εκφράσεις. Συμπεριφορές που σας μάθανε ότι είναι οκέι, γιατί «είμαι άντρας και θα πω και μια κουβέντα παραπάνω».

Ομως αυτά που μας μάθανε είναι καιρός να αλλάξουν. Το σώμα μου είναι δικό μου και θα το διαχειρίζομαι όπως θέλω. Η μητρότητα και τα αναπαραγωγικά δικαιώματα δεν είναι προσταγές και περιορισμοί, αλλά ελεύθερη επιλογή. Το πώς βάφομαι, ντύνομαι και κυκλοφορώ στον δρόμο δεν σημαίνει ότι «τα θέλω», δεν είμαι εδώ για την ευχαρίστησή σου.

«Χωρίς την παραγωγική και αναπαραγωγική μας δουλειά, ο κόσμος παραλύει» λένε γυναικείες οργανώσεις σε 100 χώρες του κόσμου και διεκδικούν να ανακτήσει η σημερινή ημέρα τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα της ως Παγκόσμια Ημέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας, όπως υιοθετήθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη των Σοσιαλιστριών Γυναικών στην Κοπεγχάγη το 1910. Τα ωραία λόγια, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, και η ισότητα που θα έρθει σε... 217 χρόνια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.