Για την υπόθεση του Γ. Μιχαηλίδη

 

Ο αναρχικός κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται σε απεργία πείνας εδώ και 67 μέρες (από τις 23/5) διεκδικώντας την (απολύτως νόμιμη) υφ’ όρων απόλυση του από τις φυλακές.

Ο Γ. Μιχαηλίδης είχε συλληφθεί για πρώτη φορά πριν περίπου 10 χρόνια και είχε δικαστεί ως κατηγορούμενος για συμμετοχή στην οργάνωση Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς (ΣΠΦ) – υπόθεση για την οποία αθωώθηκε. Λίγο αργότερα, συνελήφθη για ληστεία τράπεζας στον Βελβεντό Κοζάνης, με την αστυνομία να δίνει τότε στη δημοσιότητα φωτογραφίες από το πρησμένο από το ξύλο πρόσωπο του. Ενώ πλησίαζε το 18μηνο του ανώτατου ορίου κράτησης, προφυλακίστηκε εκ νέου, πάλι για υπόθεση της ΣΠΦ, κατηγορία από την οποία και πάλι αθωώθηκε.

Ο Μιχαηλίδης έχει θεμελιώσει εδώ και 7 μήνες το δικαίωμα στην υφ’ όρων απόλυση, καθώς έχει εκτίσει τα 3/5 της ποινής του για την συμμετοχή του στη ληστεία στον Βελβεντό (πράξη για την οποία είχε αναλάβει την ευθύνη) και τα 2/5 της ποινής που του επιβλήθηκε για απόδραση του το 2019, έχοντας μείνει στη φυλακή συνολικά 8,5 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων δεν υπέπεσε σε κανένα πειθαρχικό παράπτωμα.

Στις 20/6 εκδόθηκε απορριπτική εισαγγελική πρόταση στην έφεση που άσκησε ο συνήγορος του Μιχαηλίδη μετά την δεύτερη απόρριψη της αίτησης του για υφ’ όρων απόλυση. Η έφεση κατά της απορριπτικής εισαγγελικής πρότασης θα εξεταστεί στις 25/7. Οι διαδοχικές απορρίψεις συνεχίζουν να έρχονται τη στιγμή που η ζωή του κρέμεται από μια κλωστή, καθώς πάνω από το 25% του σωματικού του βάρους έχει χαθεί λόγω της παρατεταμένης ασιτίας, ενώ βρίσκεται σε ανοσοανεπάρκεια, με κρίσιμη δυσλειτουργία ζωτικών οργάνων και με κίνδυνο να πέσει σε κώμα.

Η εκδικητική αυτή στάση των αρχών απέναντι σε έναν πολιτικό τους αντίπαλο έρχεται σε μια περίοδο όπου καταδικασμένοι Χρυσαυγίτες αφήνονται ελεύθεροι μετά από λίγους μήνες, οι δολοφόνοι των Ζακ Κωστόπουλου και Αλέξη Γρηγορόπουλου κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ ο καταδικασμένος για βιασμούς ανηλίκων Δ. Λιγνάδης αφήνεται ελεύθερος μέχρι το εφετείο καθώς κρίθηκε πως… δεν υπάρχει κίνδυνος να τελέσει νέα αδικήματα.

Πρόκειται για ωμή, εγκληματική υποκρισία!

Στην πραγματικότητα η «Δικαιοσύνη» λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Η διαφωνία μας με την αναρχική ιδεολογία και τις μεθόδους που επέλεξε να χρησιμοποιήσει ο Γ. Μιχαηλίδης, δεν αναιρεί το γεγονός πως είναι καθήκον κάθε δημοκρατικού ανθρώπου να στηρίξει το δικαίωμα του στην υφ’ όρων απόλυση. Κάθε τι διαφορετικό αποτελεί επιλεκτική κακομεταχείριση σε βάρος ενός κρατούμενου και καταστρατήγηση του κράτους δικαίου.

Στηρίζουμε το δίκαιο αίτημα του Γ. Μιχαηλίδη για απόλυση του από τις φυλακές και ενώνουμε την φωνή μας με όσους και όσες δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχτούν μια «Δικαιοσύνη» εκδικητική, άδικη, βαθιά ταξική.