Tην τελευταία της πνοή άφησε το Σάββατο η Naomi Parker Fraley, κάτοικος του Longview στην Washington, σε ηλικία 96 ετών. Το όνομα της πιθανόν να μη σας λέει κάτι, αλλά το πρόσωπο της λίγοι θα μπορούσαν να το ξεχάσουν, αφού πρωταγωνίστησε σε μία από τις πιο δημοφιλής αφίσες του φεμινιστικού κινήματος του 20ου αιώνα.
Η αφίσα δημιουργήθηκε στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι ΗΠΑ αποφάσισαν να αρχίζουν να κινητοποιούν τις γυναίκες να ξεκινήσουν να εργάζονται στα εργοστάσια, αφού οι άντρες ήταν στο μέτωπο και χρειάζονταν εργατικά χέρια για να κατασκευάσουν όπλα, σφαίρες και άλλα πολεμοφόδια.
Η «Rossie the Riverter», όπως ονομάζεται η πρωταγωνίστρια της αφίσας, παρουσιάζεται μακιγιαρισμένη με ένα μαντήλι στο κεφάλι και φόρμα εργασίας, να ανασηκώνει τα μανίκια της για να δώσει το μήνυμα ότι είναι έτοιμη για δουλειά, δείχνοντας τα μπράτσα της, ενώ το σύνθημα της αφίσας «We can do it»(Μπορούμε να το κάνουμε) φιγουράρει από πάνω της.
Η εικόνα της γυναίκας που εργάζεται σκληρά στο εργοστάσιο είχε αποτελέσει σύμβολο της ανερχόμενης βιομηχανικής δύναμης των ΗΠΑ εκείνη την εποχή και αργότερα υιοθετήθηκε από φεμινιστικές οργανώσεις.
Σύμφωνα με το New York Times η αφίσα του Miller δεν προοριζόταν ποτέ για δημόσια προβολή. Αποσκοπούσε μόνο στην αποτροπή της απουσίας και των απεργιών μεταξύ των υπαλλήλων της Westinghouse κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Η Fraley στην πραγματική της ζωή ήταν σερβιτόρα μέχρι την είσοδο των ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1941, όταν ξεκίνησε να δουλεύει σε εργοστάσιο του Σταθμού Αεροπορίας του Ναυτικού των ΗΠΑ. Το 1942, η 20χρονη τότε Fraley πόζαρε για μια φωτογραφία φορώντας την κλασική ερυθρόλευκη πουά μπαντάνα, καθώς εργαζόταν.
Στη συνέχεια η φωτογραφία άρχισε να κυκλοφορεί στις εφημερίδες της εποχής δημιουργώντας τη δική της ιστορία, μέχρι που την είδε ο J. Howard Miller, ο οποίος εμπνεύστηκε από αυτή για να δημιουργήσει την αφίσα της «Rossie the Riverter».
Για δεκαετίες η αφίσα του Miller παρέμεινε ξεχασμένη. Στη συνέχεια, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ένα αντίγραφο ήρθε στο φως, πιθανότατα από το Εθνικό Αρχείο της Ουάσινγκτον. Γρήγορα έγινε φεμινιστικό σύμβολο και στιγμάτισε την ποπ κουλτούρα, αφού απεικονίστηκε σε πολλές κούπες, μπλουζάκια, αφίσες και άλλα αναμνηστικά.
Η αποκάλυψη είδε το φως της δημοσιότητας μετά από κοπιαστικές έρευνες έξι χρόνων και υπεύθυνος γι' αυτό ήταν ο ακαδημαϊκός James J. Kimble από το Πανεπιστήμιο Seton Hall του New Jersey, που δημοσίευσε τους καρπούς αυτής στο περιοδικό Rhetoric & Public Affairs, σε ένα άρθρο με τον τίτλο «Rosie’s Secret Identity»(Η μυστική ταυτότητα της Rosie). Όπως αναφέρει ο Kimble, η αναζήτηση του πραγματικού προσώπου πίσω από την αφίσα του είχε γίνε εμμονή.
Η Fraley έμεινε στην αφάνεια για επτά δεκαετίες, αφού όλοι πίστευαν ότι η πρωταγωνίστρια της αφίσας ήταν αποκύημα της φαντασίας του καλλιτέχνη ή ανήσε σε άλλη γυναίκα, όμως 74 χρόνια μετά την κυκλοφορία της αποκαλύφθηκε η πραγματική της ταυτότητα.
Ειδικότερα, η σύγχυση σχετικά με την ταυτότητα της Rosie οφείλεται εν μέρει και στο γεγονός ότι η Geraldine Hoff Doyle, ισχυρίστηκε πως αυτή ήταν η «πραγματική Rosie the Rivetter» το 1984. Όπως υποστήριξε, αναγνώρισε τον εαυτό της σε μια ανατύπωση αυτής της φωτογραφίας στο περιοδικό Modern Maturity, από την εποχή που δούλευε σε εργοστάσιο του Μίτσιγκαν το 1942.
Δυστυχώς, όμως, μέχρι να γίνει αντιληπτό και να διορθωθεί το σφάλμα, η Hoff Doyle ταυτίστηκε με την προσωπικότητα της πραγματικής Rosie. Όλα άλλαξαν όταν τελικά ο Kimble κατάφερε να εντοπίσει Fraley και να αποκαταστήσει την ταυτότητα της, μετά από πολλές έρευνες.
«Δεν ήθελα ούτε φήμη, ούτε περιουσία. Ήθελα απλά να αποκτήσω τη δική μου ταυτότητα. Επίσης δε μπορούσα να πιστέψω ότι ήμουν εγώ γιατί υπήρχε το όνομα κάποιας άλλης στη λεζάντα: Geraldine», είχε αναφέρει η Fraley στο περιοδικό People το 2016, όταν η σύνδεσή της με τη Rosie έγινε για πρώτη φορά γνωστή.
Σύμφωνα με το New York Times η αφίσα του Miller δεν προοριζόταν ποτέ για δημόσια προβολή. Αποσκοπούσε μόνο στην αποτροπή της απουσίας και των απεργιών μεταξύ των υπαλλήλων της Westinghouse κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Η Fraley στην πραγματική της ζωή ήταν σερβιτόρα μέχρι την είσοδο των ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1941, όταν ξεκίνησε να δουλεύει σε εργοστάσιο του Σταθμού Αεροπορίας του Ναυτικού των ΗΠΑ. Το 1942, η 20χρονη τότε Fraley πόζαρε για μια φωτογραφία φορώντας την κλασική ερυθρόλευκη πουά μπαντάνα, καθώς εργαζόταν.
Στη συνέχεια η φωτογραφία άρχισε να κυκλοφορεί στις εφημερίδες της εποχής δημιουργώντας τη δική της ιστορία, μέχρι που την είδε ο J. Howard Miller, ο οποίος εμπνεύστηκε από αυτή για να δημιουργήσει την αφίσα της «Rossie the Riverter».
Για δεκαετίες η αφίσα του Miller παρέμεινε ξεχασμένη. Στη συνέχεια, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ένα αντίγραφο ήρθε στο φως, πιθανότατα από το Εθνικό Αρχείο της Ουάσινγκτον. Γρήγορα έγινε φεμινιστικό σύμβολο και στιγμάτισε την ποπ κουλτούρα, αφού απεικονίστηκε σε πολλές κούπες, μπλουζάκια, αφίσες και άλλα αναμνηστικά.
Η αποκάλυψη είδε το φως της δημοσιότητας μετά από κοπιαστικές έρευνες έξι χρόνων και υπεύθυνος γι' αυτό ήταν ο ακαδημαϊκός James J. Kimble από το Πανεπιστήμιο Seton Hall του New Jersey, που δημοσίευσε τους καρπούς αυτής στο περιοδικό Rhetoric & Public Affairs, σε ένα άρθρο με τον τίτλο «Rosie’s Secret Identity»(Η μυστική ταυτότητα της Rosie). Όπως αναφέρει ο Kimble, η αναζήτηση του πραγματικού προσώπου πίσω από την αφίσα του είχε γίνε εμμονή.
Η Fraley έμεινε στην αφάνεια για επτά δεκαετίες, αφού όλοι πίστευαν ότι η πρωταγωνίστρια της αφίσας ήταν αποκύημα της φαντασίας του καλλιτέχνη ή ανήσε σε άλλη γυναίκα, όμως 74 χρόνια μετά την κυκλοφορία της αποκαλύφθηκε η πραγματική της ταυτότητα.
Ειδικότερα, η σύγχυση σχετικά με την ταυτότητα της Rosie οφείλεται εν μέρει και στο γεγονός ότι η Geraldine Hoff Doyle, ισχυρίστηκε πως αυτή ήταν η «πραγματική Rosie the Rivetter» το 1984. Όπως υποστήριξε, αναγνώρισε τον εαυτό της σε μια ανατύπωση αυτής της φωτογραφίας στο περιοδικό Modern Maturity, από την εποχή που δούλευε σε εργοστάσιο του Μίτσιγκαν το 1942.
Δυστυχώς, όμως, μέχρι να γίνει αντιληπτό και να διορθωθεί το σφάλμα, η Hoff Doyle ταυτίστηκε με την προσωπικότητα της πραγματικής Rosie. Όλα άλλαξαν όταν τελικά ο Kimble κατάφερε να εντοπίσει Fraley και να αποκαταστήσει την ταυτότητα της, μετά από πολλές έρευνες.
«Δεν ήθελα ούτε φήμη, ούτε περιουσία. Ήθελα απλά να αποκτήσω τη δική μου ταυτότητα. Επίσης δε μπορούσα να πιστέψω ότι ήμουν εγώ γιατί υπήρχε το όνομα κάποιας άλλης στη λεζάντα: Geraldine», είχε αναφέρει η Fraley στο περιοδικό People το 2016, όταν η σύνδεσή της με τη Rosie έγινε για πρώτη φορά γνωστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.