"Θα Ζήσω": Παμπλο Νερούδα (12 Ιουλίου 1904-23 Σεπτεμβρίου 1973)

"Εγώ δε θα πεθάνω. Τώρα, τούτη τη μέρα τη γεμάτη ηφαίστεια κινάω για τα πλήθη, τη ζωή. Αφήνω ταχτοποιημένα εδώ τούτα τα πράγματα σήμερα που οι πιστολάδες σεργιανίζουν με τη «δυτική κουλτούρα» υπομάλης, με τα χέρια που σκοτώνουν στην Ισπανία, και τις κρεμάλες που αιωρούνται στην Αθήνα, και την ατιμία που κυβερνάει τη Χιλή και παύω πια να λέω.  Θα μείνω εδώ με λέξεις και λαούς και δρόμους που με προσμένουνε ξανά, και που χτυπούν με χέρια έναστρα την πόρτα μου."

Pablo Neruda, Voy a Vivir


Ο Νερούδα. Ο άνθρωπος που τραγούδησε την Λατινική Αμερική.Ο Ποιητής με την καρδιά του μικρού παιδιού.  Ο αριστερός πολιτικός, που δεν δίστασε να πει αλήθειες που ενοχλούσαν. Ο πολιτικός πρόσφυγας. Ο διπλωμάτης που έσωσε δύο χιλιάδες Ισπανούς πολιτικούς πρόσφυγες, μεταφέροντας τους, το 1938, από την Γαλλία στην Χιλή. Ο άνθρωπος που πίστεψε στο όραμα του Αλιέντε. Και που κατέρρευσε όταν έμαθε για το πραξικόπημα του Πινοσετ. Και που πέθανε (ή τον δολοφόνησαν;) μερικές μέρες μετά. Ο άνθρωπος, τον οποίο αποχαιρέτησε ο Μίκης Θεοδωράκης με τους στίχους: "Ησουν ο στερνός ήλιος, τώρα κυβερνούν οι νάνοι,ορφάνεψε η γη".