Aναστολή της απέλασης του Αιγύπτιου απεργού πείνας Μοχάμεντ Α. που κρατείται στην Λέσβο

Παράταση ζωής έστω και λίγων ημερών εξασφάλισε ο Μοχάμεντ Α. που εδώ και ένα μήνα βρίσκετε σε απεργία πείνας, στη Μυτιλήνη, διαμαρτυρόμενος για την πρόθεση απέλασης του στη Τουρκία. Τελικά  μετά από κινητοποίηση αλληλέγγυων και δικηγόρων κατάφερε να εισαχθεί στο Νοσοκομείο, με αποτέλεσμα να ανασταλεί προσωρινά η επαναπροώθηση του που είχε προγραμματιστεί για το πρωί της Παρασκευής μαζί με 11 ακόμη ανθρώπους διαφόρων εθνικοτήτων.

Ο Αιγύπτιος στη καταγωγή Μοχάμεντ Α. υποστηρίζει ότι είναι ο άνθρωπος που αποκάλυψε μέσω βίντεο της θηριωδίες του στρατού του καθεστώτος Σίσι όταν οι τελευταίοι πυροβόλησαν εν ψυχρώ διαδηλωτές κατά τη διάρκεια πορεία διαμαρτυρίας.

Πράξη που τον έθεσε στο στόχαστρο των αρχών, αναγκάζοντας τον τελικά να διαφύγει στη Τουρκία και από εκεί στη Λέσβο όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο.

Το αίτημα του ωστόσο απορρίφθηκε και σε δεύτερο βαθμό με αποτέλεσμα από τότε να κρατείται στα κρατητήρια περιμένοντας την απέλαση του.

Ο ίδιος μέσα από εκεί δημοσιοποίησε ένα γράμμα κάνοντας έκκληση για την ζωή του.

Σε αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων:

Οι χτύποι του πόνου μέσα στο κλουβί της φυλακής

Να μην σε νοιάζει τι έχεις στα χέρια σου σήμερα γιατί ίσως το χάσεις αύριο. Ίσως μια μέρα έρθεις στη θέση μου και γίνεις εσύ ο επισκέπτης στη χώρα μου. Θα είμαι καλύτερος! Μην κοιτάς τη δύναμή σου σήμερα. Ίσως αύριο βρεθείς σε κάποιο νοσοκομείο κι ίσως εγώ να είμαι αυτός που θα σου δώσει το αίμα του. Η γενναιοδωρία είναι στους τρόπους μου…

Λες αν μιλήσω για το δίκαιο κι αυτά που νιώθω για όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους γύρω μου να με καταδικάσουν; Αν κρίνεται ένοχος όποιος μιλάει για δικαιοσύνη και δυναμώνει τον αδύναμο, όποιος στέκεται αντιμέτωπος με την αδικία, όποιος λέει ΟΧΙ!!!, αν είναι έτσι, δέχομαι την τιμωρία.

Προτιμώ να πεθάνω τίμιος, θαρραλέος, αξιοπρεπής και λέγοντας την αλήθεια, παρά να ζήσω χωρίς τιμή, χωρίς αξιοπρέπεια, όντας υποκριτής.

Ακόμα και το μισό θησαυρό του κόσμου να κατείχα δεν θα είχε καμία αξία αφού τίποτα απ’ όλα αυτά δεν εξαγοράζεται με χρήματα. Το λοιπόν, όλα αυτά είναι ο άνθρωπος. Αυτός δεν κοιτάζει χρώμα ή θρησκεία. Εδώ είμαστε όλοι ίσοι. Αν τιμωρούμαι επειδή είμαι άνθρωπος, αυτή είναι η ουσία του βασανιστηρίου: Μια ζωή χωρίς τιμή, αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη. Μια ζωή όπου επικρατούν οι δειλοί. Θεέ μου! Πόσο βάρβαρη είναι η τιμωρία της συνείδησης…

Είμαι γεμάτος δύναμη και δεν σας αναγκάζω να με σεβαστείτε γιατί αυτή την ώρα, η δύναμή μου είναι φόβος. Τώρα δεν χρησιμοποιώ καθόλου τη δύναμή μου γιατί προσπαθώ να καταλάβω από τι υλικό είστε φτιαγμένοι και να μην επηρεαστώ. Γιατί είμαι σαν το χρυσό: Και να τον λιώσεις, θα παραμείνει χρυσός. Δεν αλλάζω. Δεν θα καταφέρετε να λιγοστέψετε τις δυνατότητες και τη δύναμή μου. Ακόμα κι αν δεν καλυτερέψετε τη συμπεριφορά σας απέναντι μου, δεν θα επιδιώξω να έρθω αντιμέτωπος μαζί σας, δεν θα γίνω σαν και σας. Θα παραμείνω όπως είμαι και κανείς δεν θα με σταματήσει να μιλάω για δικαιοσύνη.

Θα υπερασπίζομαι τη δικαιοσύνη και την ισότητα, θα παλέψω την αδικία. Θα υποστηρίζω τον αδικημένο. Θα νιώθω τον πόνο των άλλων κι ας κοστίσει αυτό την ίδια μου τη ζωή. Όχι λοιπόν σε μια ζωή δίχως ισότητα!

Θα είμαι η πένα που εκτοξεύει μελάνι δικαιοσύνης ώστε να κερδίσει ο αδικημένος και να κατεδαφιστεί η αδικία...

Aπό efsyn.gr