«Κλείστε τους καταυλισμούς, τα λεφτά στους πρόσφυγες»

Τα προβλήματα των προσφύγων στις προσωρινές δομές και τους καταυλισμούς δεν ήλθαν μόνο εξαιτίας του χειμώνα, αφού ο χειμώνας υπάρχει γι’ αυτούς τους ανθρώπους από καιρό και μια σειρά ενέργειες και παραλείψεις συντείνουν στην παράταση των βασάνων τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, «παρά τα τεράστια ποσά που δαπανώνται για την “προσφυγική κρίση” (για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δώσει 198 εκατομμύρια στο ελληνικό κράτος, σε διεθνείς οργανισμούς και μη κυβερνητικές οργανώσεις από τον Απρίλιο του 2016 για να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης), το πραγματικό ποσόν της χρηματοδότησης που φτάνει σε όσους το έχουν ανάγκη είναι ανεπαρκές».

Οι παραπάνω διαπιστώσεις γίνονται σε κοινή ανακοίνωση της Ομάδας Νομικών Για την Υπεράσπιση Των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστ(ρι)ών και της Mobile Info Team (κινητή εθελοντική ομάδα νομικής συμβουλευτικής για πρόσφυγες) με αναφορά στη συνολική κατάσταση που βιώνουν οι πρόσφυγες που διαμένουν στις προσωρινές δομές διαμονής μέσα και γύρω από τη Θεσσαλονίκη.

Προκρίνουν λοιπόν το κλείσιμο των δομών και να δίνονται τα χρήματα απευθείας στους πρόσφυγες προκειμένου «οι ίδιοι να εξασφαλίσουν κατάλληλη στέγαση, να φροντίζουν οι ίδιοι για το φαγητό τους και να ζήσουν με αυτονομία και αξιοπρέπεια».

Τα προβλήματα είναι μεν πολλά, οι νομικοί εστιάζουν όμως στην απουσία σχεδίου κρατικά οργανωμένης στέγασης, οπότε οι βιομηχανικοί χώροι, αν και «είχαν προκριθεί υποτίθεται ως μια “προσωρινή” λύση “έκτακτης ανάγκης”, έχουν γίνει η μακροχρόνια, μόνιμη μη λύση».

Η ανακοίνωσή τους τιτλοφορείται «Ο χειμώνας ήρθε – καιρό τώρα» και εστιάζει στην παγίδευση των προσφύγων εξαιτίας των χρονοβόρων διαδικασιών, τη λανθασμένη πληροφόρηση και τα προβλήματα για την κατάθεση αίτησης ασύλου.

Στην κριτική τους για τους καταυλισμούς τονίζουν ότι χιλιάδες πρόσφυγες «ξεπαγιάζουν σε σκηνές χωρίς θέρμανση, ενώ το καλοκαίρι υπέφεραν από την αφόρητη ζέστη στις ίδιες σκηνές ή κάτω από τις τσίγκινες σκεπές παλιών εργοστασίων που μετατράπηκαν σε camps, παρέα πολλές φορές με αρουραίους, κοριούς, φίδια, κουνούπια και μύγες», ενώ η σίτιση «έχει ανατεθεί σε ιδιωτικές υπηρεσίες εστίασης και, στις περισσότερες περιπτώσεις, τείνει να αποτελείται από κακής ποιότητας επαναλαμβανόμενα γεύματα, τα οποία συχνά δεν είναι επαρκή για έναν ενήλικα, ενώ δεν λαμβάνονται υπόψη τυχόν ειδικές διατροφικές ανάγκες».

Ψυχικά τραύματα

Οι απαράδεκτες συνθήκες που καταγγέλλουν οι νομικοί «επιδεινώνουν τα ψυχικά τραύματα», ενώ «η μέριμνα για την ψυχική υγεία είναι σχεδόν ανύπαρκτη».

Επιπλέον η επιλογή να βρίσκονται σε βιομηχανικά κτίρια μακριά από τις πόλεις τούς στερεί ή επιτρέπει «περιορισμένη πρόσβαση σε ιατρική, νομική και άλλη αρωγή, καθώς και στην απασχόληση και σε ευκαιρίες να οικοδομήσουν σχέσεις με τους ντόπιους», ενώ η δύσκολη επικοινωνία με τους αλληλέγγυους τους κάνει εύκολους στόχους «για ρατσιστικές και ακροδεξιές επιθέσεις, όπως η πρόσφατη εμπρηστική επίθεση στη Χίο - όπου η αστυνομία φέρεται να παρέμεινε αδρανής».

Τέλος, θυμίζουν «την προ μηνών βίαιη εκκένωση καταλήψεων στέγης στη Θεσσαλονίκη με το πρόσχημα της “προστασίας” των προσφύγων από τη διαμονή τους σε επικίνδυνα κτίρια» και παράλληλα καταγγέλλουν τον αποκλεισμό από τους καταυλισμούς μη πιστοποιημένων οργανώσεων όπως οι συγκεκριμένες αλλά και άλλων αλληλέγγυων, στιγματίζοντας την ειρωνεία «ότι αυτά τα “ασφαλή” και υπό την κρατική εποπτεία camps είναι στην πραγματικότητα τα μόνα μέρη όπου άνθρωποι κυριολεκτικά πεθαίνουν».

Πηγη:efsyn.gr