Δικαιώματα σε οπισθοχώρηση

Μεγάλη αύξηση σε σχέση με πέρσι εμφανίζει ο αριθμός των κρατούμενων προσφύγων και μεταναστών, που ανέρχονται σήμερα σε 2.067 στα προαναχωρησιακά κέντρα της ενδοχώρας (Κόρινθος, Πέτρου Ράλλη, Ξάνθη, Παρανέστι, Ορεστιάδα και Αμυγδαλέζα). Xωρίς να υπολογίζονται όσοι κρατούνται σε αστυνομικά κρατητήρια ή στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης στα νησιά, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν χτες στην παρουσίαση της έκθεσης «Ξεχασμένοι: Διοικητικά κρατούμενοι παράτυποι μετανάστες και αιτούντες άσυλο», που πραγματοποίησε η οργάνωση «Αίτημα».

Οπως διαπιστώνει η έκθεση, παράλληλα με την αριθμητική αύξηση των κρατουμένων έρχονται ξανά στο προσκήνιο και τα συστημικά προβλήματα της διοικητικής κράτησης στην Ελλάδα: αυθαίρετες και προσχηματικές αποφάσεις των αστυνομικών αρχών, παραβιάσεις του νόμου και των δικαιωμάτων των κρατουμένων, συνθήκες που απέχουν πολύ από τα προβλεπόμενα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Κατερίνα Λυμπεροπούλου από το «Αίτημα», ανάμεσα στους κρατουμένους προς απέλαση εντοπίστηκαν άνθρωποι που θα έπρεπε να είναι ελεύθεροι: Σύροι ή υπήκοοι Ερυθραίας, που σύμφωνα με οδηγίες του ΟΗΕ πρέπει να θεωρούνται πρόσφυγες και δικαιούνται διεθνή προστασία, μη απελάσιμοι, άνθρωποι με συμπτώματα σχιζοφρένειας ή επιληψίας, οικογένειες, κάποιοι που είχαν ήδη κρατηθεί με σκοπό την απέλαση και απαγορεύεται να κρατηθούν εκ νέου.

Χωρίς διερμηνείς


Η έκθεση διαπιστώνει, μεταξύ άλλων, ακαταλληλότητα των χώρων κράτησης, έλλειψη προαυλισμού, ελλιπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, έλλειψη κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων, ακατάλληλη σίτιση, έλλειψη διερμηνείας και ενημέρωσης των κρατουμένων, όπως και έλλειψη δυνατότητας δωρεάν νομικής συνδρομής.

Επισημαίνει επίσης την ευθύνη της υπηρεσίας Ασύλου, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις δεν εισηγείται προς την αστυνομία την παύση της κράτησης όσων ζητούν άσυλο, αφήνοντας την αστυνομία να έχει τον τελικό λόγο.

«Σε επίπεδο ευρωπαϊκής πολιτικής οδεύουμε σε πολύ μεγάλη οπισθοχώρηση σε σχέση με τα δικαιώματα των προσφύγων, αλλά και σε εθνικό επίπεδο διαπιστώνουμε μια πολιτική αποσπασματική που αντιμετωπίζει ευκαιριακά τα ζητήματα και την ξεπερνούν οι εξελίξεις», σημείωσε ο Σπύρος Ριζάκος από το «Αίτημα», φέρνοντας το παράδειγμα των υπηκόων του Μαγκρέμπ που οδηγήθηκαν την άνοιξη με ευθύνη του κράτους από την Ειδομένη στην Αθήνα, όπου συνελήφθησαν επειδή, σύμφωνα με το υπηρεσιακό τους σημείωμα, δεν επιτρεπόταν να βρίσκονται στην Αθήνα!

Επισήμανε επίσης πως οι ελληνικές αρχές επέτρεψαν την πρόσβαση της οργάνωσης στους χώρους κράτησης και στους φακέλους των κρατουμένων, αλλά δεν έδειξαν να ανταποκρίνονται όταν τους τέθηκαν υπόψη τα πορίσματα και οι επισημάνσεις της έρευνας.

Τις διαπιστώσεις της έκθεσης επιβεβαίωσε η εκπρόσωπος του Συνηγόρου του Πολίτη, Χρύσα Χατζή. «Σε σχέση με την ευφορία της περασμένης χρονιάς με τη μεγάλη μείωση του αριθμού των κρατουμένων, τώρα δυστυχώς βρισκόμαστε από την πλευρά τόσο της Ε.Ε. όσο και των ελληνικών αρχών μπροστά σε επίταση της διοικητικής κράτησης και μάλιστα ως τρόπο αναχαίτισης της προσφυγικής ροής.

«Υποπτος φυγής»

»Η “δημόσια τάξη” ως λόγος διοικητικής κράτησης χρησιμοποιείται από την αστυνομία σαν μπαλαντέρ, πολύ συχνά με αόριστο τρόπο και λανθασμένα. Οταν σε μια περίπτωση ζητήσαμε από την αστυνομία να αιτιολογήσει μια απόφαση κράτησης για λόγους δημόσιας τάξης, προσπάθησε να αλλάξει αμέσως την αιτιολογία της κράτησης και να τη θεμελιώσει στο γεγονός ότι ήταν ύποπτος φυγής ο κρατούμενος, κάτι τελείως διαφορετικό. Η κράτηση προς απέλαση δεν μπορεί να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα», είπε.

Πρόσθεσε ότι δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε η υποδοχή των προσφύγων και μάλιστα ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου δεν λειτουργούν καθόλου ή ανατρέπονται οι προβλεπόμενες διαδικασίες.

«Δεν θα θέλαμε ποτέ να ακούσουμε από επίσημα χείλη ότι θα κλειστούν σε προαναχωρησιακά κέντρα οι prima facie (σ.σ. εκ πρώτης όψεως) οικονομικοί μετανάστες – δεν υπάρχουν prima facie οικονομικοί μετανάστες, οποιοσδήποτε ζητά άσυλο έχει δικαίωμα να εξεταστεί και να κριθεί με τις προβλεπόμενες διαδικασίες», επισήμανε.

Οι παριστάμενοι συμφώνησαν πως η κράτηση είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης του προσφυγικού ζητήματος και ζήτησαν να σταματήσει η κράτηση προσφύγων και μεταναστών για λόγους δημόσιας τάξης, όπως επίσης η κράτηση σοβαρά ασθενών και η κράτηση ανηλίκων.

Από efsyn.gr