Ο Stokely Carmichael συχνά αναφέρεται ως ένας σκληρός επαναστάτης, η έκκληση του οποίου στο Black Power, την οποία έκανε στις 16 Ιουνίου του 1966, υποτίθεται ότι «κατέστρεψε» το ειρηνικό κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα, προωθώντας τη μαχητική αυτοάμυνα των μαύρων και την αποκήρυξη του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ στο εξωτερικό.
Παρόλ’ αυτά, παραμένει ένας από τους πιο σημαντικούς οργανωτές κινημάτων βάσης στα κοινωνικά κινήματα της δεκαετίας του 1960 και το παράδειγμα που έθεσε και το μαχητικό μήνυμά του που απαιτούσε ικανοποιητικό μισθό, την παύση της μαζικής φυλάκισης, τον αυτοκαθορισμό των μαύρων κοινοτήτων και δουλειές για όλους, συνεχίζει να ανθεί στο πλαίσιο της αμείωτης ρατσιστικής καταπίεσης εντός των ΗΠΑ.
Το νέο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα, το οποίο έχει ξετυλιχθεί στον απόηχο των φόνων μαύρων από την αστυνομία, έχει προσθέσει ένα ακόμα κεφάλαιο στον ανολοκλήρωτο αγώνα των μαύρων καθώς χιλιάδες έχουν βγει στους δρόμους υψώνοντας τις γροθιές τους και κρατώντας το σύμβολο του #BlackLivesMatter.
Το teleSUR εστιάζει σε όσους πολέμησαν με το σύνθημα του Black Power ενάντια στην εγγενώς ρατσιστική, ενάντια στους μαύρους, φύση του καπιταλισμού των ΗΠΑ.
«Η δουλειά του εχθρού είναι να σε κάνει να ταυτιστείς πλήρως μαζί του». Ο Stokely Carmichael, γνωστός και ως Kwame Ture, ήταν δυναμικός οργανωτής και πρόεδρος της «Μη βίαιης Φοιτητικής Συντονιστικής Επιτροπής» (SNCC), η οποία αμφισβητούσε τη λογική του Martin Luther King Jr σχετικά με τη δεδηλωμένη αφοσίωση του στις αρχές της μη βίας.
«Σχεδόν δύο εβδομάδες πριν ενταχθώ στη SNCC, το «Black Power» αντικατέστησε το «Freedom Now» ως σύνθημα. Εμείς, νέες γυναίκες και άνδρες, που συρρέαμε στις πρώτες γραμμές του πολέμου ενάντια στο φυλετικό διαχωρισμό, αμφισβητούσαμε την κληρονομιά της φυλετικής σκλαβιάς. Αυτό που θέλαμε να εξαλείψουμε ήταν οι νομικοί, κοινωνικοί, ψυχολογικοί, οικονομικοί και πολιτικοί περιορισμοί που ακόμα επιβάλλονταν στα ανθρώπινα δικαιώματά μας και στα δικαιώματά μας ως πολίτες. Αυτό ήταν το πλαίσιο, εντός του οποίου αγωνιστήκαμε για να αναιρέσουμε τους περιορισμούς που επιβάλλονταν με βάση το φύλο, με πλήρη συναίσθηση ότι δεν μπορεί να πολεμηθεί ως ένα μεμονωμένα ζήτημα» – Kathleen Cleaver, γραμματέας επικοινωνίας στους Μαύρους Πάνθηρες, Όκλαντ, 1968
Stokely Carmichael: «Ευτυχώς για εμάς, εκείνη τη βραδιά στο Γκρήνγουντ, o Martin Luther King έπρεπε να πάει να μαγνητοσκοπήσει κάτι για την τηλεόραση, νομίζω κάτι σχετικό με μια συνάντηση με τον Τύπο, οπότε έπρεπε να πάει στο Μέμφις. Οπότε δεν ήταν εκεί, στο Γκρήνγουντ. Ο Rick είχε ξεσηκώσει τους πάντες. Μου είπε «απλά πες την ομιλία σου. Πάμε ενάντια στο σύνθημα Freedom Now · τονίζουμε το Black Power. Μην επιτεθείς πολύ στο Freedom Now, αλλά τόνισε την ανάγκη για δύναμη». Οπότε χτίσαμε γύρω από την ανάγκη για δύναμη. Όταν έφτασα εκεί – πριν φτάσω, ο Rick μου έλεγε «ρίχτο, ρίχτο τώρα». Του έλεγα συνέχεια να μου δώσει χρόνο. Όταν φτάσαμε επιτέλους, ρίξαμε το σύνθημα: «Black Power». Φυσικά, ήταν ήδη ξεσηκωμένοι και ανταποκρίθηκαν άμεσα. Όμως, εγώ, για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα αυτή την ενθουσιώδη ανταπόκριση».
Η συμπεριφορά και η φράση που εκφράζονταν με το «Black Power» σηματοδοτούσαν μία μαζική ριζοσπαστικοποίηση των μαύρων εντός των ΗΠΑ, η υπομονή των οποίων κόντευε να εξαντληθεί εξαιτίας της ρατσιστικής καταπίεσης, της συστηματικής παραμέλησης και κακοποίησης. Οι μαύροι διαδηλωτές αντιμετώπισαν οπλισμένους ομοσπονδιακούς στρατιώτες στο Νιούαρκ του Νιού Τζέρσεϊ στις 17 Ιουλίου του 1967, στη διάρκεια ταραχών που ξέσπασαν μετά από μια αστυνομική επιχείρηση. Η αναταραχή στις πόλεις των ΗΠΑ το 1967, οδήγησε τον πρόεδρο Τζόνσον να δημιουργήσει την Εθνική Συμβουλευτική Επιτροπή για τις κοινωνικές αναταραχές, γνωστή και ως Επιτροπή Κέρνερ.
Ο χρυσός ολυμπιονίκης Tommie Smith (κέντρο) και ο αργυρός ολυμπιονίκης John Carlos (δεξιά) δείχνουν την υψωμένη γροθιά στο βάθρο μετά τον αγώνα των 200 μέτρων στους Ολυμπιακούς του 1968 στο Μεξικό · αμφότεροι φορούν το σήμα της ολυμπιακής καμπάνιας για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Peter Norman (αργυρός ολυμπιονίκης, αριστερά) από την Αυστραλία φορά και αυτός το σήμα της καμπάνιας, αλληλέγγυος στους Smith και Carlos.
Η Gloria Richardson – εδώ τη βλέπουμε να απωθεί περιφρονητικά ένα όπλο της εθνοφρουράς – ήταν μία ατρόμητη οργανώτρια και ηγέτης του κινήματος στο Κέμπριτζ του Μέρυλαντ στη δεκαετία του 1960. Το κίνημα εξελίχθηκε σε μάχη για τα οικονομικά δικαιώματα των πολιτών του Κέμπριτζ, πολλοί εκ των οποίων αντιμετώπιζαν προβλήματα εξαιτίας των χαμηλών μισθών και της ανεργίας. Γνωστή ως «Glorious Gloria» (στμ: πρόκειται λογοπαίγνιο με το όνομα της, Gloria-Glory – δόξα) , θεωρούνταν από πολλούς ως μια σκληρή ηγέτιδα, παρόμοια με τη Harriet Tubman.
O συνιδρυτής του Κόμματος των Μαύρων Πανθήρων και υπεύθυνος της άμυνας, Huey P. Newton. Οι Μαύροι Πάνθηρες ήταν μια επαναστατική, εθνικιστική και μαρξιστική – λενινιστική οργάνωση που επεκτάθηκε γρήγορα μέσα στις γειτονιές των μαύρων στα τέλη της δεκαετίας του 1960. «Μαύρη δύναμη για τους μαύρους, κίτρινη δύναμη για τους κίτρινους, όλη η δύναμη σε όλους τους ανθρώπους» – Huey P. Newton 8 Οι Μαύροι Πάνθηρες αντιμετώπισαν μια μαζική εκστρατεία καταπίεσης από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τις τοπικές αστυνομικές δυνάμεις. Ο Fred Hampton, ένας χαρισματικός νεαρός πρόεδρος του κόμματος των Μαύρων Πανθήρων στο Ιλινόις, δολοφονήθηκε στο Σικάγο το Δεκέμβριο του 1969, ενώ κοιμόταν στο διαμέρισμά του κατά τη διάρκεια εφόδου από μονάδα της εισαγγελίας της κομητείας Κουκ του Ιλινόις, σε συνεργασία με το FBI και την αστυνομία.
Στις 2 Μαΐου του 1967, οι Μαύροι Πάνθηρες συγκεντρώθηκαν στο Καπιτώλιο του Σακραμέντο κρατώντας όπλα για να διαδηλώσουν ενάντια σε ένα νομοσχέδιο που συζητιόταν σε επιτροπή της πολιτείας και πρότεινε τον περιορισμό της οπλοφορίας σε δημόσιους χώρους. Η αυτοάμυνα ήταν βασικό στοιχείο του προγράμματος των Πανθήρων. Αυτή ήταν μια από τις πρώτες δράσεις, ένα χρόνο μετά την ίδρυση τους.
Οι Πάνθηρες είχαν εκτενή προγράμματα κοινωνικών υπηρεσιών που πραγματοποιούνταν υπό το σύνθημα «Επιβίωση εν αναμονή της Επανάστασης». Αυτά τα προγράμματα συμπεριλάμβαναν δωρεάν πρωινά για τα παιδιά στα σχολεία, διανομή φαγητού, συνοικιακές κλινικές, ενώσεις ηλικιωμένων και συμβουλευτικά εργαστήρια για το κολέγιο.
«Ο ρατσισμός, καταρχήν, είναι όπλο που χρησιμοποιείται από τους πλούσιους για να αυξήσουν τα κέρδη που έχουν πληρώνοντας λιγότερο τους μαύρους εργάτες για τη δουλειά τους». – Angela Davis, μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος ΗΠΑ, διανοούμενη και σύμμαχος των Μαύρων Πανθήρων.
Το Κίνημα Επαναστατικής Ένωσης Dodge (Dodge Revolutionary Union Movement – DRUM) ήταν μια ριζοσπαστική οργάνωση μαύρων εργατών στις αυτοκινητοβιομηχανίες του Ντρητρόιτ και του Μίτσιγκαν οι οποίοι ήταν δυσαρεστημένοι με τις εργασιακές συνθήκες στην εταιρεία Chrysler και με την αντίδραση του συνδικάτου τους, (Ενωμένοι Εργάτες Αυτοκινητοβιομηχανιών – United Autoworkers), την οποία κατήγγειλαν για ωμό ρατσισμό. Τα μέλη της Ένωσης στη συνέχεια δημιούργησαν την Ένωση Επαναστατημένων Μαύρων Εργατών –League of Revolutionary Black Workers.
«Η υπομονή έχει τα όρια της. Αν περάσεις το όριο, είναι δειλία». George Jackson, μέλος του κόμματος των Μαύρων Πανθήρων, μαύρος επαναστάτης και συνιδρυτής της οργάνωσης «Οικογένεια Μαύρων Ανταρτών» ενώ ήταν φυλακισμένος. Ο Jackson έγινε γνωστός ως έναν από τους Soledad Brothers (στμ: τους τρεις αφροαμερικανούς που κατηγορήθηκαν για τη δολοφονία ενός λευκού δεσμοφύλακα στις φυλακές Soledad της Καλιφόρνια τον Ιανουάριο του 1970, ως αντίποινα για την δολοφονία τριών μαύρων κρατουμένων τρεις μέρες νωρίτερα από έναν άλλο δεσμοφύλακα). Έπεσε νεκρός από τις σφαίρες των δεσμοφυλάκων στη φυλακή Σαν Κουέντιν μετά από αποτυχημένη απόπειρα απόδρασης.
«Κανείς δεν θα σου δώσει την εκπαίδευση που χρειάζεσαι για να τον ανατρέψεις. Κανείς δεν θα σου διδάξει την πραγματική σου ιστορία, τους πραγματικούς σου ήρωες, αν γνωρίζει ότι αυτή η γνώση θα σε βοηθήσει να απελευθερωθείς». Assata Shakur, μέλος του κόμματος των Μαύρων Πανθήρων και πολιτική κρατούμενη
«Η συμβατική σοφία θα κάνει κάποιον να πιστέψει ότι είναι τρέλα να αντιστέκεται στην ισχυρότερη από τις αυτοκρατορίες, αλλά αυτό που η ιστορία δείχνει είναι ότι η σημερινή αυτοκρατορία είναι οι αυριανές στάχτες, δείχνει ότι τίποτε δεν κρατά για πάντα, και ότι αν δεν αντισταθείς είναι σαν να συναινείς στην καταπίεσή σου. Η καλύτερη μορφή πνευματικής υγείας που κάποιος μπορεί να έχει είναι να αντιστέκεται απέναντι στη δύναμη αυτή που προσπαθεί να τον καταπιέσει, να τον καταστείλει, και να γονατίσει το ανθρώπινο πνεύμα του». Mumia Abu-Jamal, πρώην μέλος του κόμματος των Μαύρων Πανθήρων, δημοσιογράφος, πολιτικός κρατούμενος
Κατά την εξέγερση του Λος Άντζελες το 1992, μετά από την καταγραφή του ξυλοδαρμού μέχρι θανάτου του Rodney King, οι ιδέες του Black Power και της Μαύρης Ενότητας οδήγησαν σε «εκεχειρίες» μεταξύ συμμορφιών και σε μια νέα αίσθηση αλληλεγγύης.
«Ο αγώνας μας δεν είναι αγώνας ενάντια στα προνόμια των λευκών. Είναι περισσότερο αγώνας για Μαύρη εξουσία (Black Power) στις δικές μας Μαύρες ζωές και δια της ίδιας της ύπαρξής του υπονομεύει την αντίληψη και την πραγματικότητα των λευκών προνομίων». Omali Yeshitela, Πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Αφρικανικού Λαού και του κινήματος Uhuru.
Ο Chokwe Lumumba, δικηγόρος πολιτικών δικαιωμάτων και εκλεγμένος δήμαρχος του Τζάκσον στο Μισισιπή, ηγέτης του κινήματος βάσης του Malcolm X
Διαδηλωτές μεταφέρουν ψεύτικο φέρετρο για τον Oscar Grant, ο οποίος δολοφονήθηκε από την αστυνομία σιδηροδρόμων (Bart Police) της Καλιφόρνια την Πρωτοχρονιά. Ο θάνατος του Grant στα χέρια του αξιωματικού της αστυνομίας σιδηροδρόμων Johannes Mehserle οδήγησε σε τάχιστη ανάπτυξη της οργάνωσης κατά της βίας σε όλες τις έγχρωμες κοινότητες των ΗΠΑ.
Διαδηλωτές στην λεωφόρο West Florissant διαδηλώνουν στις 14 Αυγούστου 2014 για τη δολοφονία του Michael Brown από πυρά αστυνομικών στο Φέργκιουσον του Μιζούρι. Βίαιες διαδηλώσεις ξέσπασαν στο Φέργκιουσον με τους διαδηλωτές να εκφράζουν οργή για τη δολοφονία που σημειώθηκε στις 9 Αυγούστου με καθημερινές διαδηλώσεις.
Το κίνημα #BlackLivesMatter έχει γίνει ένας από τους πρωταγωνιστές της αμερικανικής πολιτικής σκηνής και θεωρείται συνέχεια της κληρονομιάς της Μαύρης Εξουσίας με αιτήματα για αξιοπρεπή αντιμετώπιση και συνθήκες ζωής και για τερματισμό της αστυνομικής κατάχρησης και ατιμωρησίας. Στη φωτογραφία ένας διαδηλωτής έχει σηκώσει το δακρυγόνο που έριξαν αστυνομικοί και ετοιμάζεται να το εκτοξεύσει πίσω σε αυτούς στις διαδηλώσεις για τη δολοφονία του Michael Brown στο Φέργκιουσον του Μιζούρι στις 17 Αυγούστου 2014.
Από toperiodiko.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.