29.9.16

«Εμείς θέλουμε τα προσφυγόπουλα στο σχολείο μας», λέει η ΣΤ' τάξη του 106 δημοτικού σχολείου Αθήνας

Πολλή κουβέντα και αντιδράσεις έχουν ξεσηκώσει ανακοινώσεις συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων που αρνούνται να δεχθούν προσφυγόπουλα χρησιμοποιώντας ρατσιστική ρητορική και επικαλούμενοι λόγους δημόσιας υγιεινής, θρησκείας και... πολιτισμού! Τα παιδιά, όμως, τα ρώτησε κανείς;

Σε αυτό απαντούν οι μαθητές της ΣΤ' τάξης του 106ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών με κείμενό τους στο οποίο δηλώνουν ότι θέλουν τα προσφυγόπουλα στο σχολείο τους.
Ο δάσκαλός τους, τα στοιχεία του οποίου βρίσκονται στι διάθεση της «ΕΦ.ΣΥΝ.», απέστειλε στο efsyn.gr την παρέμβαση των παιδιών, όπως είναι δημοσιοποιημένη στο blog του σχολείου.
«Όλοι είμαστε ίσοι σε έναν κόσμο χωρίς διαχωρισμούς, σαν μια μεγάλη κοινότητα» λένε χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά:
Τον τελευταίο καιρό ακούμε από κάποιους γονείς και μεγάλους στην Ελλάδα, να δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία. Εμάς όμως μας ρώτησε κανείς; Είναι παιδιά που έχουν έρθει από χώρες που γνώρισαν τον πόλεμο, πέρασαν πολλά μέχρι να έρθουν εδώ τραυματισμένα και άρρωστα, ενώ πολλά απ’ αυτά έχασαν τη ζωή τους. Τώρα ζούνε σε οικόπεδα τριγυρισμένα από σύρμα χωρίς να τρέφονται καλά. Δεν φτάνει μόνο αυτό, τώρα δεν τους θέλουν και στα σχολεία.
Μας φαίνεται παράξενο και μας προκαλεί έκπληξη και απογοήτευση ότι γονείς, σκέφτονται έτσι για κάποια άλλα παιδιά που θα μπορούσαν να ήταν και δικά τους και δεν τα δέχονται με οποιαδήποτε προϋπόθεση. 
Ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνουμε όλοι πρόσφυγες, όπως πολλοί από εμάς υπήρξαμε παλαιότερα.
Εμείς οι μαθητές της Στ’ τάξης του 106ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών δηλώνουμε ότι επιθυμούμε και καλωσορίζουμε τα προσφυγόπουλα στο σχολείο μας, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, φυλής χωρίς καμία προϋπόθεση. 
Είναι παιδιά σαν κι εμάς που χρειάζονται την αλληλεγγύη μας, την αγάπη μας, την συμπόρευσή μας για μόρφωση, για ελευθερία, ζωή χωρίς πόλεμο, ρατσισμό και εκμετάλευση από τους ισχυρούς αυτού του κόσμου. Όλοι είμαστε ίσοι σε έναν κόσμο χωρίς διαχωρισμούς, σαν μια μεγάλη κοινότητα.

ΣΤ” ΤΑΞΗ 106ου Δ.Σ.ΑΘΗΝΩΝ
Μια στράτα χιλιοπατημένη
τον καβαλάρη νηστικό
τον πεζοδρόμο διψασμένο
θάφτει στον κουρνιαχτό.
Εκεί το σπίτι μου θα χτίσω
με μια βρυσούλα στην αυλή
πάντα η γωνιά του θα καπνίζει
κι η θύρα του ανοιχτή
Παλαμάς

Από efsyn.gr 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.