27.8.16

Jello Biafra στο Gagarin: «Fuck Golden Dawn»

Ήταν ένα επικόLIVE
Κι όσοι βρέθηκαν στο δίλημμα Clutch ή Biafra, όχι μόνο δεν μετάνιωσαν με την επιλογή τους (Jello!), αλλά την ευχαριστήθηκαν και με το παραπάνω. Ο Jello είναι μια ιστορική μορφή μουσικά και πολιτικά, αποτελεί ένα σύμβολο και ακόμα κιΑΝ δεν ακούς punk, αυτόν θες να τον ακούσεις.
Διότι επιλέγει τη μουσική προκειμένου να μιλήσει ανοιχτά για πράγματα που αποτελούν διαχρονικές μάστιγες του κόσμου, ενός κόσμου που σαπίζει και γεννιέται ξανά από τις μικρές στιγμές στο χρόνο. Όπως ήταν και το χτεσινό live του Biafra με τουςGuandanamo School of Medicine.
Όπως και το 12 που τον είδαμε στο Fuzz, έτσι και την Τετάρτη βράδυ στο γεμάτο Gagarin,προλόγιζε τα κομμάτια του και μίλησε για όλα. Λίγο μεγαλύτερος, λίγο σοφότερος ίσως και λίγο πιο πωρωμένος αλλά και κατασταλαγμένος, τα «έχωσε» γενικώς. Για αρχή στους φασίστες(εγχώριους και international), κι ήταν ίσως η καταλληλότερη συναυλία για να ακουστεί το γνωστό σύνθημα για τις κρεμάλες, στο Nazi punks fuck off, σαν απάντηση στο «Fuck Golden Dawn! Fuck sexism, fuck racism, fuck Trump-Νazi!».
«Μιλήστε με όσους έχουν κλειστά μυαλά, μην τους αποκλείετε αλλά διαφωνήστε μαζί τους, κάντε συζήτηση με τους αντίθετους όχι με αυτούς που συμφωνείτε. Είναι γελοίο να παλεύεις τον φασισμό με φασισμό», μια συμβουλή απ’ τον παλιό. New Feudalism, California Uber Alles, White People And The Damage Done αφιερωμένα στο κατεστημένο που ανεχόμαστε, όπως και όλα του ταLIVE. «Μας θέλουν στην πείνα κι ο βασιλιάς να ευημερεί, μιας και ο καπιταλισμός πέθανε πια». Φιλοσοφικός, άκρως πολιτικοποιημένος και γεμάτος ζωή στα 58 του, ξεσήκωσε τοGagarin προκαλώντας το χαμό που κάθεσαι και χαζεύεις ή απλά βουτάς με μανία. Ναι, τα κάναμε και τα δύο!
Ξεχωριστό και επαναλαμβανόμενο κεφάλαιο – ποιος άλλος;- ο Trumpenstein! Λόγω ενδοφλέβιας αναρχίας προφανώς δεν βάζει κι αυτός υποψηφιότητα, αλλά σίγουρα θα τον προτιμούσαμε στη θέση του Alice Cooper. Δεν σταμάτησε να μιλάει για τον «σάπιο Trump», όπως ακριβώς το περιμέναμε! Και είπε και το εύστοχο «η Αμερική που μιλάει για τους πρόσφυγες που στοιβάζονται στα camps, πόσους από αυτούς δέχτηκε;». Σε όλα τα κομμάτια υπήρχε και η σχετική παντομίμα που συνόδευε τους στίχους, κλασικό πια κομμάτι της εμφάνισης του Biafraκαι κάπως έτσι, φτάνοντας προς το τέλος τουLIVE βγήκε στη σκηνή τρεις φορές! Τρία «encore» μεHOLIDAY In Cambodia, Too Drunk To Fuck καιCapture και ένας μικρός χαμός μέσα στο Gagarin.
Ευχαρίστησε τους Stress που άνοιξαν τη συναυλία και τα έσπασαν, έστειλε χειροκρότημα στον«Νίκο, που δεν ήταν εκεί» και μας «έφτιαξε» με τον πολιτικό -αν μην τι άλλο- ήχο τηςpure punkτου. Ένα live αληθινή κραυγή, με τον Jello Biafra που πηγαίνει την punk έναΒΉΜΑ πέρα από το ξεκ@@μα στη συναυλία, εκεί που ξεκινάει η σκέψη τού τι κάνουμε μετά από αυτήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.